-
121.《杂感十首(崇祯元年)》 明·于鉴之
扃门非敢傲邻比,只是平生最自知。
小赋不须通狗监,微才何用造牛医。
莼丝乍可牵吴兴,蕙服终难释楚悲。
莫讶经年无快接,秋蛾春蝶有须眉。
¤ -
122.《春日游华山》 明·赵贞吉
望华山,迢迢千仞不可攀。
青莲削玉浮云外,白雪堆盐翠霭间。
翠霭浮云度飞鸟,黄尘青镜春风晓。
银甲弹筝芳草傍,金槽压酒垂杨道。 -
123.《石鼓》 宋·苏轼
冬十二月岁辛丑,我初従政见鲁叟。
旧闻石鼓今见之,文字郁律蛟蛇走。
细观初以指画肚,欲读嗟如箝在口。
韩公好古生已迟,我今况又百年后。 -
124.《立春日病中邀安国仍请率禹功同来仆虽不能饮》 宋·苏轼
孤灯照影夜漫漫,拈得花枝不忍看。
白发欹簪羞彩胜,黄耆煮粥荐春盘。
东方烹狗阳初动,南陌争牛卧作团。
老子従来兴不浅,向隅谁有满堂欢。 -
125.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
126.《过云龙山人张天骥》 宋·苏轼
郊原雨初足,风日清且好。
病守亦欣然,肩舆白门道。
荒田咽蛩蚓,村巷悬梨枣。
下有幽人居,闭门空雀噪。 -
127.《次韵周开祖长官见寄》 宋·苏轼
俯仰东西阅数州,老于歧路岂伶优。
初闻父老推谢令,旋见儿童迎细侯。
政拙年年祈水旱,民劳处处避嘲讴。
河吞巨野那容塞,盗入蒙山不易搜。 -
128.《和陶桃花源》 宋·苏轼
凡圣无异居,清浊共此世。
心闲偶自见,念起忽已逝。
欲知真一处,要使六用废。
桃源信不远,杖藜可小憩。 -
129.《可叹》 唐·杜甫
天上浮云如白衣,斯须改变如苍狗。
古往今来共一时,人生万事无不有。
近者抉眼去其夫,河东女儿身姓柳。 -
130.《九井》 宋·王安石
沿崖涉涧三十里,高下荦确无人耕。
扪萝挽茑到山趾,仰见吹泻何峥嵘。
余声投林欲风雨,末势卷土犹溪阬。
飞虫凌兢走兽栗,霜雪夏落雷冬鸣。 -
131.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
132.《黄州栖霞楼即景呈谢深道国正》 宋·戴复古
朝来栏槛倚晴空,暮来烟雨迷飞鸿。
白衣苍狗易改变,淡妆浓抹难形容。
芦洲渺渺去无极,数点断山横远碧。
樊山诸峰立一壁,非烟非雾笼秋色。 -
133.《病中不复问节序,四遇重阳,既不能登高,又》 宋·范成大
四时变迁翻覆手,百卉于人亦何有?
骚客颠诗亦狂酒,强惜黄花爱重九。
少年习气似陶公,采采金英满衣袖。
携壶木末最关情,欹帽风前几搔首。 -
134.《长歌行》 宋·陆游
我无四目与两口,但在人间更事久。
死生元是开阖眼,祸福正如翻覆手。
消磨日月几緉屐,陶铸唐虞一杯酒。
既非狗马要盖帷,那计风霜悴蒲柳。
灶突无烟今又惯,龟蝉与我成三友。
判知青史无功名,只用忍饥垂不朽。 -
135.《岁晚》 宋·陆游
日月忽其逝,吾生犹几何?不从屠狗醉,即和饭牛歌。
斧钺稽天讨,金缯约虏和。
无情恨荆棘,岁晚暗铜驼。 -
136.《悲歌行》 宋·陆游
士如天马龙为友,云梦胸中吞八九,秦皇殿上夺白璧,项羽帐中撞玉斗。
张纲本不问狐狸,董龙何足方鸡狗。
风埃蹭蹬不自振,宝剑床头作雷吼。
忆遇高皇识隆准,岂意孤臣空白首!即今埋骨丈五坟,骨会作尘心不朽。 -
137.《酒熟醉中作短歌》 宋·陆游
陆子壮已穷,百计不救口。
蜀道如上天,十年厌奔走。
还乡困犹昨,负郭无百亩,虽云饥欲死,亦未丧所守。
虚名一画饼,陈迹几刍狗?但思从壮士,大猎云梦薮。 -
138.《客自凤州来言岐雍间事怅然有感》 宋·陆游
表里山河古帝京,逆胡数尽固当平。
千门未报甘泉火,万耦方观渭上耕。
前日已传天狗堕,今年宁许佛狸生?会须一洗儒酸态,猎罢南山夜下营。 -
139.《歌风台》 宋·文天祥
长陵有神气,万岁光如虹。
有时风雪变,魂魄来沛宫。
壮哉游子乡,一览万宇空。
击筑戒复隍,帝业慎所终。 -
140.《离楚夜泊高丽馆寄杨克一甥四首》 宋·张耒
去城未五里,夜缆系衰柳。
水亭暗风雨,人散闻吠狗。
平生足羁旅,沉此还往久。
有感不自知,凄然独回首。