-
41.《一落索》 宋·欧阳修
小桃风撼香红碎。
满帘笼花气。
看花何事却成愁,悄不会、春风意。
窗在梧桐叶底。
更黄昏雨细。
枕前前事上心来,独自个、怎生睡。 -
42.《玉阑干》 宋·杜安世
珠帘怕卷春残景。
小雨牡丹零欲尽。
庭轩悄悄燕高空,风飘絮、绿苔侵径。
欲将幽恨传愁信。
想后期、无个凭定。
几回独睡不思量。
还悠悠、梦里寻趁。 -
43.《蝶恋花·雨霰疏疏经泼火》 宋·苏轼
雨霰疏疏经泼火。
巷陌秋千,犹未清明过。
杏子梢头香蕾破。
淡红褪白胭脂涴。
苦被多情相折挫。
病绪厌厌,浑似年时个。
绕遍回廊还独坐。
月笼云暗重门锁。 -
44.《减字木兰花》 宋·李之仪
渠不改。
古有斯人。
千载谁能继后尘。
春风入手。 -
45.《醉蓬莱》 宋·晁端礼
向重门深闭,永夜孤眠,梦魂飞过。
梦里分明,共玉人双卧。
粉淡香浓,翠深红浅,是那回梳裹。
楚雨难成,巫云易散,依前惊破。 -
46.《南乡子》 宋·秦观
月色满湖村。
枫叶芦花共断魂。
好个霜天堪把盏,芳樽。
一榻凝尘空掩门。
此意与谁论。
独倚阑干看雁群。
篱下黄花开遍了,东君。
一向天涯信不闻。 -
47.《渔家傲》 宋·秦观
门外平湖新雨过。
碧烟一抹鸥飞破。
水木细将秋色做。
云影堕。
满溪芦荻西风大。
沙嘴渔舟来个个。
霜鳞入脍炊香糯。
歌罢沧浪谁与和。
闲不那。
茅檐独对青山坐。 -
48.《念奴娇(赤壁舟中咏雪)》 宋·秦观
中流鼓楫,浪花舞,正见江天飞雪。
远水长空连一色,使我吟怀逸发。
寒峭千峰,光摇万象,四野人踪灭。
孤舟垂钓,渔蓑真个清绝。 -
49.《兰陵王》 宋·秦观
雨初歇。
帘卷一钩淡月。
望河汉、几点疏星,冉冉纤云度林樾。
此景清更绝。 -
50.《蓦山溪》 宋·晁补之
凤凰山下,东畔青苔院。
记得当初个,与玉人、幽欢小宴。
黄昏风雨,人散不归家,帘旌卷。
灯火颤。 -
51.《蓦山溪(大石·春景)》 宋·周邦彦
湖平春水,菱荇萦船尾。
空翠入衣襟,拊轻桹、游鱼惊避。
晚来潮上,迤逦没沙痕,山四倚。
云渐起。 -
52.《蓦山溪(大石·春景)》 宋·周邦彦
湖平春水,菱荇萦船尾。
空翠入衣襟,拊轻桹、游鱼惊避。
晚来潮上,迤逦没沙痕,山四倚。
云渐起。 -
53.《临江仙(宿僧舍)》 宋·毛滂
古寺长廊清夜美,风松烟桧萧然。
石阑干外上疏帘。
过云闲窈窕,斜月静婵娟。
独自徘徊无个事,瑶琴试奏流泉。
曲终谁见枕琴眠。
香残虬尾细,灯暗玉虫偏。 -
54.《于飞乐(代人作别后曲)》 宋·毛滂
记瞢腾,浓睡里,一片行云。
未多时、梦破云惊。
听辘轳,声断也,井底银瓶。
不如罗带,等闲便、结得同心。 -
55.《满庭芳》 宋·沈蔚
疏木藏钟,轻烟笼角,几家帘幕灯光。
暮砧声断,空壁锁寒浆。
入袂西风阵阵,彻醉骨、都不胜凉。
栏干外,依稀嫩竹,月色冷如霜。 -
56.《沁园春》 宋·张继先
急急修行,细算人生,能有几时。
任万般千种风流好,奈一朝身死,不免抛离。
蓦地思量,死生事大,使我心如刀剑挥。
难留住,那金乌箭疾,玉兔梭飞。 -
57.《品令》 宋·曹组
乍寂寞。
帘栊静,夜久寒生罗幕。
窗儿外、有个梧桐树,早一叶、两叶落。
独倚屏山欲寐,月转惊飞乌鹊。
促织儿、声响虽不大,敢教贤、睡不著。 -
58.《鹊桥仙(和李易安金鱼池莲)》 宋·朱敦儒
白鸥欲下,金鱼不去,圆叶低开蕙帐。
轻风冷露夜深时,独自个、凌波直上。
幽阑共晚,明珰难寄,尘世教谁将傍。
会寻织女趁灵槎,泛旧路、银河万丈。 -
59.《浪淘沙(康州泊船)》 宋·朱敦儒
风约雨横江。
秋满篷窗。
个中物色侭凄凉。
更是行人行未得,独系归艎。
拥被换残香。
黄卷堆床。
开愁展恨翦思量。
伊是浮云侬是梦,休问家乡。 -
60.《减字木兰花》 宋·朱敦儒
无人惜我。
我自殷勤怜这个。
恧峭惺惺。
不肯随人独自行。
乾坤许大。
只在棘针尖上坐。
依旧多情。
搂著虚空睡到明。