-
41.《过静林寺与径山老禅曳杖溪滨俯浅涧寒冽可照》 宋·毛滂
寒溪数寸尔,下有万里天。
烟云自变怪,寸碧殊湛然。
蘋风亦可人,宁妨暂漪涟。
终观镜面平,与君受媸妍。 -
42.《书禅静寺集翠堂示堂中老人琳径山诗》 宋·毛滂
烟岫供寒翠,风帘舞小晴。
短墙分竹色,虚户纳松声。
弄笔云窗暖,煎茶玉醴轻。
端知孤桧月,独伴夜禅清。 -
43.《病中独坐》 宋·毛滂
千秋桥畔桑麻村,槐阴覆砌绿映门。
关门谁觅病居士,掩书不读愔不言。
明窗养石作幽伴,苍骨孤瘦栖秋痕。
潇湘洞庭入眼界,念随鱼鸟芦花根。 -
44.《奉送径山无畏考勤人谒吴兴蒋使君无畏能作诗》 宋·毛滂
一生凛凛伴龙湫,末后飘飘逐置邮。
老屋相安真喣沫,扁舟独往亦浮沤。
晴沙照影支离晚,寒研磨烟骨董秋。
八月惊潮翻口角,铃斋说似古裴休。 -
45.《南斋独坐》 宋·苏辙
独坐南斋久,忘家似出家。
香烟穠作穗,茶面结成花。
细竹才通径,长松初有槎。
往还真断绝,一一数归鸦。 -
46.《次韵子瞻游径山》 宋·苏辙
去年渡江爱吴山,忽忘蜀道轻秦川。
钱塘后到山最胜,下枕湖水相萦旋。
坐疑吴会无复有,扁舟屡出凌涛渊。
今秋复入径山寺,势压众岭皆摧颠。 -
47.《独步》 宋·王之道
饱余惟欲睡,散睡步东园。
雨足富莲子,年丰多稻孙。
崎岖穷竹径,诘曲遍花源。
何必冠童辈,偕来笑语喧。 -
48.《独坐》 宋·陈师道
文章平日事,风竹莫年须。
衰疾悬知此,霜毛不更除。
一丘吾欲往,百亩有如无。
魑魅须游子,乾坤著腐儒。
扣门闻啄木,唤酒有提壼。
门径无行迹,秋来不遣锄。 -
49.《至夜独酌二绝》 宋·郑刚中
一册韩文酒一杯,居然独酌兴悠哉。
夜寒径醉即就枕,卧待新杨明日来。 -
50.《大暑竹下独酌》 宋·郑刚中
新竹日以密,竹叶日以繁。
参差四窗外,小大皆琅玕。
隆暑方盛气,势欲焚山樊。
悠然此君子,不容至其间。 -
51.《方池独步》 宋·李弥逊
度柳穿莎一径通,曲堤初咏舞雩风。
我来似与春期约,南陌东畦到处红。 -
52.《晚步独至西三首》 宋·李弥逊
十日不一见此君,春笋满林深闭门。
杖藜特特穿苔径,问讯南阶添几根。 -
53.《同冯缙云游无为以吾独胡为在泥滓分韵赋诗得》 宋·李流谦
人言跃马妨杖藜,世士不可污丹梯。
人言解牛非割鸡,岂信截玉如截泥。
山林朝士弧矢睽,一物异用鹄之栖,妄生涛澜分畛畦。 -
54.《独树》 宋·赵蕃
独树幽花明屋角,顿惊门户有光辉。
向来荒草几埋径,今日行人欲叩扉。 -
55.《独往》 宋·方岳
黄冠野服随孤鹤,竹迳松冈共往还。
不肯避人当道笋,相看如客对门山。
穷居作计未为左,造物於吾本不悭。
径扫石床供画寝,自怜诗骨尚坚顽。 -
56.《独鹤》 宋·卫宗武
独鹤来有年,置彼三径曲。
挈至此靖庐,幽绝山林屋。
戛然发长唳,清亮振虚谷。
炳炳千岁丹,不受乌兔促。 -
57.《寄题赵丞相独往亭》 宋·张嵲
留侯佐汉日,结志已离群。
唐乐闲退年,陟险勤邦君。
区中岂所慕,物外良作论。
上宰曩侨寓,新亭初目存。 -
58.《徐成之园亭三咏·竹径桃花》 宋·孔武仲
辟地不盈亩,点缀成阻修。
相招竹林逸,更作桃源游。
绰约新饮露,琅玕曾倚秋。
春风荡人意,此境独清幽。 -
59.《萱径携筇》 宋·陈杰
松下无喝道,言树聊蠲忧。
谁知赤籐杖,独倚万古愁。 -
60.《孚舟亭独坐》 宋·方回
荦确莳籼米,浅清钓鲦鱼。
兹事不在多,克俭即有余。
俯仰六十载,山城八迁居。
忆昔罢阃幕,始有此屋庐。