-
141.《寄献鄜州行军司马宋侍郎》 宋·王禹偁
钜贤如木铎,一振声蓋代。
丈人文曲星,谴谪落下界。
辞源发昆仑,意尽若到海。
昔在神德朝,少秀负文彩。 -
142.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
143.《茅亭闲坐》 宋·曾巩
荆门常昼掩,不必云山深。
岂敢尚孤绝,自能收寸心。
草萌被远径,鸟语变乔林。
散帙味新趣,鸣絃叹余音。 -
144.《秋声》 宋·曾巩
乔柯与长谷,秀色故未浼。
秋风来吹之,声如振江海。
怒号无晨夕,唱和若有待。
翏翏遍坳洼洼,岂独缘崔嵬。 -
145.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。 -
146.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·余延寿
大道连国门,东西种杨柳。
葳蕤君不见,袅娜垂来久。
缘枝栖暝禽,雄去雌独吟。
馀花怨春尽,微月起秋阴。 -
147.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
148.《折杨柳》 唐·徐延寿
大道连国门,东西种杨柳。
葳蕤君不见,袅娜垂来久。
缘枝栖暝禽,雄去雌独吟。
馀花怨春尽,微月起秋阴。 -
149.《古意三首》 唐·常建
二妃方访舜,万里南方悬。
远道隔江汉,孤舟无岁年。
不知苍梧处,气尽呼青天。
愁泪变楚竹,蛾眉丧湘川。 -
150.《淇上别刘少府子英》 唐·高适
近来住淇上,萧条惟空林。
又非耕种时,闲散多自任。
伊君独知我,驱马欲招寻。
千里忽携手,十年同苦心。 -
151.《合源溪期张计不至》 唐·李益
霜露肃时序,缅然方独寻。
暗溪迟仙侣,寒涧闻松禽。
寂历兹夜永,清明秋序深。
微波澹澄夕,烟景含虚林。
素志久沦否,幽怀方自吟。 -
152.《夜会李太守宅(一作宿太守李公宅)》 唐·于鹄
郡斋常夜扫,不卧独吟诗。
把烛近幽客,升堂戴接z5.
微风吹冻叶,馀雪落寒枝。
明日逢山伴,须令隐者知。 -
153.《夜会李太守宅(一作宿太守李公宅)》 唐·于鹄
郡斋常夜扫,不卧独吟诗。
把烛近幽客,升堂戴接z5.
微风吹冻叶,馀雪落寒枝。
明日逢山伴,须令隐者知。 -
154.《送张詹事致政归嵩山旧隐(青字)》 唐·权德舆
解龟辞汉庭,却忆少微星。
直指常持宪,平反更恤刑。
闲思紫芝侣,归卧白云扃。
明诏优筋力,安车适性灵。
群公来蔼蔼,独鹤去冥冥。
想到挥金处,嵩吟枕上青。 -
155.《裴祭酒尚书见示春归城南青松坞别墅…高侍郎之什命同作》 唐·刘禹锡
早宦阅人事,晚怀生道机。
时从学省出,独望郊园归。
野彴度春水,山花映岩扉。
石头解金章,林下步绿薇。 -
156.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
157.《裴侍中晋公以集贤林亭即事诗三十六韵见赠…以伸酬献》 唐·白居易
三江路千里,五湖天一涯。
何如集贤第,中有平津池。
池胜主见觉,景新人未知。
竹森翠琅玕,水深洞琉璃。 -
158.《奉酬乐天立秋夕有怀见寄》 唐·李绅
深夜星汉静,秋风初报凉。
阶篁淅沥响,露叶参差光。
冰兔半升魄,铜壶微滴长。
薄帷乍飘卷,襟带轻摇飏. -
159.《村居》 唐·沈亚之
有树巢宿鸟,无酒共客醉。
月上蝉韵残,梧桐阴绕地。
独出村舍门,吟剧微风起。
萧萧芦荻丛,叫啸如山鬼。
应缘我憔悴,为我哭秋思。 -
160.《寄陆浑县尉李景先》 唐·姚合
微俸还同请,唯君独自闲。
地偏无驿路,药贱管仙山。
月色生松里,泉声在石间。
吟诗复饮酒,何事更相关。