-
321.《夜坐观小儿作拟毛诗欣然有赋》 宋·陆游
北风城头鼓紞紞,徂岁峥嵘正多感。
老夫假寐角巾低,樨子高吟两髦髧。
衰迟笑我藏袖手,狂率怜渠满躯胆。
旋炊粉饐裹青箬,新煠饧枝缀红糁。 -
322.《寄邛州宋道人》 宋·陆游
鸭翎舖前遇秋雨,独与宋生栖逆旅,坐门戃怳见老仙,剧谈气欲凌天宇。
袖中出剑秋水流,血点斑斑新报仇。
我醉高歌宋生舞,洗尽人间千古愁。
老仙约我游太华,是夕当醉莲峰下。 -
323.《白鹤馆夜坐》 宋·陆游
竹声风雨交,松声波涛翻。
我坐白鹤馆,灯青无晤言。
廓然心境寂,一洗吏卒喧。
袖手哦新诗,清寒媿雄浑。 -
324.《剑客行》 宋·陆游
我友剑侠非常人,袖中青蛇生细鳞。
腾空顷刻已千里,手决风云惊鬼神。
荆轲专诸何足数,正昼入燕诛逆虏。
一身独报万国雠,归告昌陵泪如雨。 -
325.《午晴至园中》 宋·陆游
老不禁寒起每迟,出门萧散午晴时。
春回九地梅先觉,霜霣千林竹不知。
药圃采苗芒屦湿,石泉照影角巾欹。
归来未过西檐日,袖手悠然独咏诗。 -
326.《拄杖歌》 宋·陆游
道人四壁空无有,一炷清香闲袖手。
床边独有拄杖子,疾病相扶真我友。
禅房按膝秋听雨,野店敲门暮赊酒。
畏途九折历欲尽,世上谁如君耐久?老矣更踏千山云,何可一日无此君?归来灯前夜欲半,露柱说法君应闻。 -
327.《小孤山》 宋·杨万里
大姑老已丑,小姑少而秀。
婷婷独立水精宫,罗袜生尘飘翠袖。
彭郎坦腹方醉眠,小姑起舞春风前。
古来同室无双美,天壤乃有彭郎子。 -
328.《寄题张钦夫春风楼》 宋·杨万里
乐齐先生了张子,独立春风望洙泗。
四海无人万古空,咏歌一声满天地。
不应东阁胜东山,浮云於渠了不关。
只余平生医国手,未忍旁观缩袖间。 -
329.《题曾无疑云巢》 宋·杨万里
兰芷溪头子曾子,日饭兰花饭溪水。
犹嫌尘土涴荷衣,移家龙山西复西。
清晨芒屦上山觜,瞥见寸云石边起。
忽追捉得絮一球,襟包袖里不放休。 -
330.《次东坡先生用六一先生雪诗律令龟字二十韵旧》 宋·杨万里
病身柴立手亦龟,不要人怜天得知。
一寒度夕抵度岁,恶风更将乾雨吹。
作祥只解谁饥腹,催老偏工欺短髭。
透屋旋生衾里铁,隔窗也送砚中澌。 -
331.《友山》 宋·张耒
张子官于福昌,块灰独居,无与为友。
宾客不至,遗朋失旧。 -
332.《读戚公恕进卷》 宋·张耒
世方尚纤柔,子独不可揉。
人皆喜呶呶,子语不出口。
巉然即之高,俗子竞嘲诟。
我尝要之难,快使暴其有。 -
333.《片雪歌》 宋·张耒
瑶池一片孤飞雪,风急身轻飞不歇。
谁将翠袖遮得归,十斛明珠换与谁。
金龟贵客迎将去,玉作辎軿载尘雾。
人间不解桃李心,独与琵琶自相语。 -
334.《寄子由二首》 宋·张耒
万里归来真得仙,七年瞻望漫悁悁。
安闲旧得还丹诀,着论新成古史编。
应接强颜聊复尔,是非袖手独超然。
门人白首侯芭在,眷恋微官愧昔贤。 -
335.《次韵任公渐感梅花十五韵》 宋·黄庭坚
花信风来自伊洛,稍稍花光上林薄。
经年病骨怯轻寒,裁就春衫不胜著。
累累墙底卧虚樽,醉乡何处寻城郭。
小轩假寐游华胥,万籁无声灯寂寞。 -
336.《静居寺上方南入一径有钓台气象甚古而俗传谬》 宋·黄庭坚
避世一丘壑,似渔非世渔。
独吟嘉橘颂,不遗子公书。
笋蕨园林晚,丝缗岁月除。
安知冶容子,红袖泣前鱼。 -
337.《摩诘画》 宋·黄庭坚
丹青王右辖,诗句妙九州。
物外常独往,人间无所求。
袖手南山雨,辋川桑柘秋。
胸中有佳处,泾渭看同流。 -
338.《结交行送武之文》 元·王冕
江南野人毛发古,骑牛读书无一侣。
白眼遥看泰华云,赤脚冷濯沧浪雨。
长安小儿不足数,论文忽有东平武。
武君胸中气峥嵘,呼吸云梦吞沧溟。 -
339.《次前韵二首》 宋·司马光
头白惜春情更兴,花间独醉竞分阴。
泉声醒耳自可乐,不用歌抛满袖金。 -
340.《忆山示圣俞》 宋·欧阳修
吾思夷陵山,山乱不可究。
东城一堠余,高下渐冈阜。
群峰迤逦接,四顾无前後。
忆尝祗吏役,钜细悉经觏。