-
161.《念奴娇》 宋·卢炳
晚天清楚,扫太虚纤翳,凉生江曲。
四顾青冥天地阔,惟有残霞孤鹜。
山气凝蓝,汀烟引素,竦竦浮群木。
白苹风定,波澄万顷寒玉。 -
162.《念奴娇》 宋·卢炳
晚天清楚,扫太虚纤翳,凉生江曲。
四愿青冥天地阔,惟有残霞孤鹜。
山气凝蓝,汀烟引素,竦竦浮群木。
白蘋风定,波澄万顷寒玉。 -
163.《角招》 宋·姜夔
吹香薄人。
已而商卿归吴兴,予独来,则山横春烟,新柳被水,游人容与飞花中。
怅然有怀,作此寄之。
商卿善歌声,稍以儒雅缘饰。 -
164.《玲珑四犯(京口寄所思)》 宋·史达祖
阔甚吴天,顿放得、江南离绪多少。
一雨为秋,凉气小窗先到。
轻梦听彻风蒲,又散入、楚空清晓。
问世间、愁在何处,不离澹烟衰草。 -
165.《谒金门》 宋·卢祖皋
罗袖褪。
短鬓独搔谁恨。
叶叶秋声风衮衮。
万端心一寸。
钗凤镜鸾谁问。
想见粉香啼损。
倩尽飞鸿终未稳。
夜来寒陡顿。 -
166.《念奴娇(老人用僧仲殊韵咏荷花横披,谨和)》 宋·洪咨夔
香山老矣,正商量不下,去留蛮素。
独立踌躇肠欲断,一段若耶溪女。
水底新妆,空中香袖,斜日疏风浦。
向人欲语,垂杨清荫多处。 -
167.《渔家傲》 宋·方千里
烛彩花光明似昼。
罗帏夜出倾城秀。
红锦纹茵双凤斗。
看舞后。
腰肢宛胜章台柳。
眼尾春娇波态溜。
金樽笑捧纤纤袖。
一阵粉香吹散酒。
更漏久。
消魂独自归时候。 -
168.《南乡子》 宋·方千里
西北有高楼。
淡霭残烟渐渐收。
几阵凉风生客袖,飕飕。
心逐年华衮衮流。
花卉满前头。
老懒心情万事休。
独倚栏干无一语,回眸。
鼓角声中唤起愁。 -
169.《塞垣春》 宋·方千里
四远天垂野。
向晚景,雕鞍卸。
吴蓝滴草,塞绵藏柳,风物堪画。
对雨收雾霁初晴也。 -
170.《大酺》 宋·方千里
正夕阳间,秋光淡,鸳瓦参差华屋。
高低帘幕迥,但风摇环珮,细声频触。
瘦怯单衣,凉生两袖,零乱庭梧窗竹。
相思谁能会,是归程客梦,路谙心熟。 -
171.《玉烛新(海棠)》 宋·方千里
海棠初雨后。
似露粉妆成,肉红团就。
太真帐里,春眠醒、缓蹙楼前宫漏。
潮生酒晕,独自倚、阑干时候。 -
172.《水龙吟(海棠)》 宋·方千里
锦城春色移根,丽姿迥压江南地。
琼酥拂脸,彩云满袖,群芳羞避。
双燕来时,暮寒庭院,雨藏烟闭。
正□□未足,宫妆尚怯,还轻洒胭脂泪。 -
173.《兰陵王(紫元席上作)》 宋·葛长庚
桃花瘦。
寒食清明前后。
新燕子,禁得余寒,风雨把人苦__。
梅粒今如豆。 -
174.《水调歌头(再赋)》 宋·李曾伯
可爱十分月,都无一点云。
清光是处皆有,浑不许人分。
独是大江深处,一片水晶世界,仿佛有微痕。
坐到夜深际,万籁寂无闻。 -
175.《水龙吟(和吴宪韵,且坚郁孤同游之约)》 宋·李公昴
驿飞稳驾高秋,迎人满目清新景。
秋还有色,芙容照水,晨妆对镜。
雪卷寒芦,字横过雁,渡浮孤艇。
是骚人行处,腔风调月,香满袖、过梅岭。 -
176.《一寸金·秋感》 宋·吴文英
秋压更长,看见姮娥瘦如束。
正古花摇落,寒蛩满地,参梅吹老,玉龙横竹。
霜被芙蓉宿。
红绵透,尚欺暗烛。 -
177.《齐天乐·竹深不放斜阳度》 宋·吴文英
竹深不放斜阳度,横披澹墨林沼。
断莽平烟,残莎剩水,宜得秋深才好。
荒亭旋扫。
正著酒寒轻,弄花春小。 -
178.《早梅芳》 宋·陈允平
凤钗横,鸾带绕。
独步鸳鸯沼。
阑干斜倚,自打精神对花笑。
贴衣琼佩冷,衫袜金莲小。 -
179.《菩萨蛮》 宋·陈允平
银城远枕清江曲。
汀洲老尽蒹葭绿。
君上木兰舟。
妾愁双凤楼。
角声何处发。
月浸溪桥雪。
独自倚阑看。
风飘襟袖寒。 -
180.《满江红(和王伟翁上巳)》 宋·何梦桂
睡起纱窗,问春信、几番风候。
待去做、踏青鞋履,懒拈纤手。
尘满翠微低B676叶,离愁推去来还又。
把菱花、独对泪阑干,羞蓬首。