-
81.《西禅听戴道士弹琴》 宋·黄庭坚
灵宫苍烟荫老柏,风吹霜空月生魄。
群鸟得巢寒夜静,市井收声虚室白。
少年抱琴为予来,乃是天台桃源未归客。
危冠匡坐如无傍,弄弦铿铿灯烛光。 -
82.《喜知命弟自青原归》 宋·黄庭坚
为吏困米盐,曲肱梦灵泉。
谅非调鼎手,正觉荷锄便。
在公虽勤苦,归喜叔山禅。
去我忽数日,草虫傍床煎。 -
83.《广四愁寄李譓》 宋·贺铸
夜如何其夜未央,斗星灿兮河苍凉。
微月入牖窥曲房,候虫刺促鸣我床。
离忧欻来煎人肠,夜如何其夜何长。
绿琴在荐兮,拟楚奏之沈湘。 -
84.《送李泰伯归建昌》 宋·梅尧臣
推天以知命,自古岂不然。
桓魋及臧仓,尝毁圣与贤。
後人何蹈之,其事实好还。
君居麻源谷,学礼如郑玄。 -
85.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
86.《木郎祈雨咒》 宋·白玉蟾
乾晶瑶辉玉池东,盟威圣者命青童。
掷火万里坎震宫,雨骑迅发来太濛。
木郎太乙三山雄,霹雳破石泉源通。
神震巽土皓灵翁,猛马四张(外囗里力)火冲。 -
87.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
88.《同杨希仲吴子进李希孝张景良北关纳凉晚过大》 宋·晁补之
君不见少陵翁,昔时亦厌在泥滓。
青鞋布袜翁自喜,上关流水入城来。
青苹之末风未已,驾言出游我无酒。
张侯为致尊中旨,可怜筑室宁封池。 -
89.《次韵孙兴宗秋怀》 宋·王之道
秋山赫赫明丹枫,秋天隐隐分玄鸿。
不知眼界阔多少,九华突兀撑晴空。
嗟予老病百事懒,谁能强勉追儿童。
读书既苦齿多豁,属文益觉心如蓬。 -
90.《太山篇》 元·杨维桢
巍乎高哉,太山之山三万八千丈兮,五岳之伯、万山之宗。
上有云官、霞伯、明皇、玉女、金台、石室高重重。
三十六天第一洞,是为蓬玄太空之上穹。
上帝赐以金箧之玉策,司命下土开群蒙。 -
91.《小游仙二十首》 元·杨维桢
元君赐觐素华台,酒饮龙胎五色醅。
醉啖蟠桃三百颗,手怀遗核大如杯。
女郎双双白玉床,对博宛在橘中央。
青城不取态盈袜,闲赌萧家双凤凰。 -
92.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
93.《旅兴(四十首)》 明·刘基
寒灯耿幽幕,虫鸣清夜阑。
起行望清天,明月在云端。
美人隔千里,山河杳漫漫。
玄云翳崇冈,白露凋芳兰。
愿以绿绮琴,写作行路难。
忧来无和声,弦绝空长叹。
¤ -
94.《嗟美人词》 宋·李廌
嗟美人兮何人,抚千祀兮增悲。
咎司命之匪仁兮,弗庇下民。
故啬数於令人兮,俾弗俪乎常期。
既闓端之引大,复柅止而絷维。 -
95.《晚春有感答才夫上巳之作二首》 宋·李流谦
刘郎爱花被花恼,玄考取同埯诗应好,骚人从古多閒愁,仍是清樽破除了,禁诗如禁秋虫鸣,止酒如止长淮倾。
人生贵在适意尔,孰知蜾蠃与螟蛉。 -
96.《寄题杨先辈雾隐》 宋·姜特立
猛虎树摩痒,更为虫所蚀。
玄熊掷崖木,正坐勇与力。
尔豹居其间,而复有二德。
既不眩文采,亦知身足惜。 -
97.《近乏笔托二张求之于市殊不堪也作长句以资一》 宋·赵蕃
诗老作诗穷欲死,序诗乃得欧阳氏。
序言人穷诗乃工,此语不疑如信史。
少陵流落白也窜,郊岛摧埋终不起。
是知造物恶镌鑱,故遣饥寒被其体。 -
98.《次韵郭方叔诸公借胡致堂赏梅至夜赋诗》 宋·魏了翁
玄阴作秋冬,杀气寓风雪。
土深候虫闭,山静飞鸟绝。
谁知无边春,万古长不灭。
或畅然以舒,或凝然以结。 -
99.《道中望茅山有感》 宋·周文璞
危亭对名岳,毕景扶钩栏。
白鹭伺察过,低昂若弓弯。
去岁负笈游,最住元符间。
栎林带修竹,清派流珊珊。 -
100.《述九颂·侣真》 宋·程公许
天门兮九重,烂钩陈兮紫宫。
烜舜瞳兮万里,穆五弦兮从容。
予唱兮孰和,劳心兮{忄虫}{忄虫}。
渺烟尘兮萧瑟,慨世余兮荆棘。