-
61.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
62.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
东方公足下:文章道弊五百年矣。
汉魏风骨,晋宋莫传,然而文献有可征者。
仆尝暇时观齐、梁间诗,彩丽竞繁,而兴寄都绝,每以永叹。
思古人,常恐逶迤颓靡,风雅不作,以耿耿也。 -
63.《蜀路二首》 唐·张说
云埃夜澄廓,山日晓晴鲜。
叶落苍江岸,鸿飞白露天。
磷磷含水石,幂幂覆林烟。
客心久无绪,秋风殊未然。 -
64.《哭道士刘无得》 唐·沈佺期
闻有玄都客,成仙不易祈。
蓬莱向清浅,桃杏欲芳菲。
缩地黄泉出,升天白日飞。
少微星夜落,高掌露朝晞。 -
65.《奉和幸新丰温泉宫应制》 唐·武平一
秦王登碣石,周后袭昆仑。
何必在遐远,方称万宇尊。
我皇顺时豫,星驾动轩辕。
雄戟交驰道,清笳度国门。 -
66.《奉和幸韦嗣立山庄侍宴应制》 唐·武平一
三光回斗极,万骑肃钩陈。
地若游汾水,畋疑历渭滨。
圆塘冰写镜,遥树露成春。
弦奏鱼听曲,机忘鸟狎人。 -
67.《奉和九月九日登慈恩寺浮图应制》 唐·辛替否
洪慈均动植,至德俯深玄。
出豫从初地,登高适梵天。
白云飞御藻,慧日暖皇编。
别有秋原藿,长倾雨露缘。 -
68.《与诸公游济渎泛舟》 唐·李颀
济水出王屋,其源来不穷。
洑泉数眼沸,平地流清通。
皇帝崇祀典,诏书视三公。
分官祷灵庙,奠璧沉河宫。 -
69.《贻王侍御出台掾丹阳》 唐·储光羲
高高琅琊台,台下生菌簵。
照车十二乘,光彩不足谕。
既当少微星,复隐高山雾。
金丘华阳下,仙伯养晦处。 -
70.《秋山寄陈谠言》 唐·王昌龄
岩间寒事早,众山木已黄。
北风何萧萧,兹夕露为霜。
感激未能寐,中宵时慨慷。
黄虫初悲鸣,玄鸟去我梁。
独卧时易晚,离群情更伤。
思君若不及,鸿雁今南翔。 -
71.《秋山寄陈谠言》 唐·王昌龄
岩间寒事早,众山木已黄。
北风何萧萧,兹夕露为霜。
感激未能寐,中宵时慨慷。
黄虫初悲鸣,玄鸟去我梁。
独卧时易晚,离群情更伤。
思君若不及,鸿雁今南翔。 -
72.《云母泉诗》 唐·李华
晨登玄石岭,岭上寒松声。
朗日风雨霁,高秋天地清。
山门开古寺,石窦含纯精。
洞彻净金界,夤缘流玉英。 -
73.《宿天台桐柏观》 唐·孟浩然
海行信风帆,夕宿逗云岛。
缅寻沧洲趣,近爱赤城好。
扪萝亦践苔,辍棹恣探讨。
息阴憩桐柏,采秀弄芝草。 -
74.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
75.《金陵城西楼月下吟》 唐·李白
金陵夜寂凉风发,独上高楼望吴越。
白云映水摇空城,白露垂珠滴秋月。
月下沉吟久不归,古来相接眼中稀。
解道澄江净如练,令人长忆谢玄晖。 -
76.《春陪商州裴使君游石娥溪(时欲东归遂有此赠)》 唐·李白
裴公有仙标,拔俗数千丈。
澹荡沧洲云,飘飖紫霞想。
剖竹商洛间,政成心已闲。
萧条出世表,冥寂闭玄关。 -
77.《司空主簿琴席》 唐·韦应物
烟华方散薄,蕙气犹含露。
澹景发清琴,幽期默玄悟。
流连白雪意,断续回风度。
掩抑虽已终,忡忡在幽素。 -
78.《善福精舍示诸生》 唐·韦应物
湛湛嘉树阴,清露夜景沉。
悄然群物寂,高阁似阴岑。
方以玄默处,岂为名迹侵。
法妙不知归,独此抱冲襟。
斋舍无馀物,陶器与单衾。
诸生时列坐,共爱风满林。 -
79.《夏冰歌》 唐·韦应物
出自玄泉杳杳之深井,汲在朱明赫赫之炎辰。
九天含露未销铄,阊阖初开赐贵人。
碎如坠琼方截璐,粉壁生寒象筵布。 -
80.《巩北秋兴寄崔明允》 唐·岑参
白露披梧桐,玄蝉昼夜号。
秋风万里动,日暮黄云高。
君子佐休明,小人事蓬蒿。
所适在鱼鸟,焉能徇锥刀。
孤舟向广武,一鸟归成皋。
胜概日相与,思君心郁陶。