-
1.《谢池春慢·玉仙观道中逢谢媚卿》 宋·张先
缭墙重院,时闻有、啼莺到。
绣被掩余寒,画幕明新晓。
朱槛连空阔,飞絮无多少。
径莎平,池水渺。 -
2.《玉仙群谶》 宋·白玉蟾
持蠡一酌白龟泉,滋味有若醍醐然。
白龟上合玄武精,碧溜甃玉寒涓涓。
何人汲水灌皂木,树必开花趁春绿。
前人遗谶人不知,皂木本应奎娄宿。
金水木火结成丹,复用真土筑为坛。
阿谁会此造化机,千日药成登云端。 -
3.《玉仙谣(同杨孟载和阮孝思作)》 明·金文徵
紫皇宫阙开中天,鸾书昼下邀群仙。
神霝玉斫新蹄圆,蹀躞上送双婵娟。
虹垂桥,云沓路。
鞭敲风,驭腾雾。 -
4.《依韵和魏介之同游玉仙坛》 宋·范仲淹
云坛共上百神清,碧坞红霞相照明。
幽草欲迷丹井处,乱峰依旧白云生。
亭亭翠纛高杉矗,险险狂雷落石轰。
待得九霄鸾鹤驭,玉书应改地仙名。 -
5.《题醴陵玉仙观歌(一作灵一诗)》 唐·护国
王乔一去空仙观,白云至今凝不散。
星垣松殿几千秋,往往笙歌下天半。
瀑布西行过石桥,黄精采根还采苗。 -
6.《玉仙道中》 唐·殷文圭
莼鲈方美别吴江,笔阵诗魔两未降。
山势北蟠龙偃蹇,泉声东漱玉琤瑽.古陂狐兔穿蛮冢,破寺荆榛拥佛幢。
信马冷吟迷路处,隔溪烟雨吠村厖。 -
7.《游玉仙诸洞戏题碧云石崖》 宋·王执礼
已从鹿岩游,更入龙洞去。
横足螃蟹行,连臂猿猱度。
滑径铿蜡屐,阴崖然桦炬。
振策扶颠隮,扪萝猛攀附。 -
8.《玉仙池》 宋·蔡襄
洞府花飞不减春,轻云成片玉成尘。
香軿缥缈知何在,无限池头再拜人。 -
9.《玉仙馆》 唐·张籍
长溪新雨色如泥,野水阴云尽向西。
楚客天南行渐远,山山树里鹧鸪啼。 -
10.《游玉仙观以春风吹倒人为韵得吹字》 宋·陈与义
清游天不借,破帽沙疾吹。
下马榱桷鸣,未恨十里陂。
风余檐铎语,坐定炉烟迟。
新春碧瓦丽,古意乔木奇。