-
1.《清如玉壶冰(京兆府试,时年十九)》 唐·王维
玉壶何用好,偏许素冰居。
未共销丹日,还同照绮疏。
抱明中不隐,含净外疑虚。
气似庭霜积,光言砌月馀。
晓凌飞鹊镜,宵映聚萤书。
若向夫君比,清心尚不如。 -
2.《答贡士黎逢(时任京兆功曹)》 唐·韦应物
茂等方上达,诸生安可希。
栖神澹物表,涣汗布令词。
如彼昆山玉,本自有光辉。
鄙人徒区区,称叹亦何为。
弥月旷不接,公门但驱驰。
兰章忽有赠,持用慰所思。
不见心尚密,况当相见时。 -
3.《答贡士黎逢(时任京兆功曹)》 唐·韦应物
茂等方上达,诸生安可希。
栖神澹物表,涣汗布令词。
如彼昆山玉,本自有光辉。
鄙人徒区区,称叹亦何为。
弥月旷不接,公门但驱驰。
兰章忽有赠,持用慰所思。
不见心尚密,况当相见时。 -
4.《尹相公京兆府中棠树降甘露诗》 唐·岑参
相国尹京兆,政成人不欺。
甘露降府庭,上天表无私。
非无他人家,岂少群木枝。
被兹甘棠树,美掩召伯诗。 -
5.《奉寄别马巴州(时甫除京兆功曹在东川)》 唐·杜甫
勋业终归马伏波,功曹非复汉萧何。
扁舟系缆沙边久,南国浮云水上多。
独把鱼竿终远去,难随鸟翼一相过。
知君未爱春湖色,兴在骊驹白玉珂。 -
6.《京兆尹厅前甘棠树降甘露》 唐·钱起
内史用尧意,理京宣惠慈。
气和祥则降,孰谓天难知。
济旱露为兆,有如埙应篪。
岂无夭桃树,洒此甘棠枝。
玉色与人净,珠光临笔垂。
协风与之俱,物性皆熙熙。
何必凤池上,方看作霖时。 -
7.《璩授京兆府参军戏书以示兼呈独孤郎》 唐·权德舆
见尔府中趋,初官足慰吾。
老牛还舐犊,凡鸟亦将雏。
喜至翻成感,痴来或欲殊。
因惭玉润客,应笑此非夫。 -
8.《璩授京兆府参军戏书以示兼呈独孤郎》 唐·权德舆
见尔府中趋,初官足慰吾。
老牛还舐犊,凡鸟亦将雏。
喜至翻成感,痴来或欲殊。
因惭玉润客,应笑此非夫。 -
9.《哭玉碑子》 唐·卢仝
山有洞左颊,拾得玉碑子。
其长一周尺,其阔一药匕。
颜色九秋天,棱角四面起。
轻敲吐寒流,清悲动神鬼。 -
10.《玉女摇仙佩 秋情》 宋·张玉娘
霜天破夜,一阵寒风,乱淅入帘穿户。
醉觉珊瑚,梦回湘浦,隔水晓钟声度。
不作高唐赋。
笑巫山神女,行云朝暮。 -
11.《送济南赵太常起家大京兆》 明·邢侗
三辅风烟傍紫清,征书十道及躬耕。
起家杜曲新京兆,入对齐川旧伏生。
箧里残荷留野服,马头斜月引征程。
太常不忘玄都观,重问繁桃醉玉笙。 -
12.《嘉靖丙戌六月五日京兆驿观进贡狮子歌》 明·张治道
嘉靖中叶称至治,海内纷纷多异瑞。
天子虽闭玉门关,狻猊犹自远方至。
呜呼!此物胡为来?钩爪巨牙身嵬嵬。
忠顺丘墟土番叛,西域之国绝贡献。 -
13.《至日同文潜舍人饮钱京兆穆父家》 宋·晁补之
大尹孤标琢昆玉,舍人骨相飞食肉
弊裘羸马愧我寒,唤饮东斋散肤粟。
少时独识孔文举,不交余子平生足。
尹门如市立相蹑,尹心如水清可掬。 -
14.《和柳子玉纸帐》 宋·苏辙
夫子清贫不耐冬,书斋还费纸重重。
窗明晓日従教入,帐厚霜飚定不容。
京兆牛衣聊可藉,公孙布被旋须缝。
吴绫蜀锦非嫌汝,简淡为生要易供。 -
15.《次韵玉汝》 宋·韩维
浮生难得是华颠,美景能并属禁烟。
况值公庭多暇日,且欣农亩兆丰年。
曾裁酒量容杯斝,谓品歌声被管弦。
莫道老人无气力,能排万事付陶然。 -
16.《渔家傲 京兆道友》 元·王哲
得得中间寻得得。
王三默诀唯王六。
若要清静如白玉。
独自宿。
余自须要除情欲。
这个灵童明似烛。
惺惺能唱无生曲。
日住公家公不识。
休寻觅。
心澄便是真消息。 -
17.《武陵春 京兆赵公劝酒不饮》 元·王哲
处林泉别有酒,卯按篇章。
二层楼饮玉浆。
里火生光。
兀陶陶频醉醒,夜最堪尝。
味来回转转昌。
出*蓬庄。 -
18.《无梦令 赠京兆权先生》 元·马钰
妻妾儿孙一假。
金玉珍珠二假。
三假是荣华,幻化色身四假。
知假。
知假。
说破浮名五假。 -
19.《次王古直哭兆先韵柬方石(二首)》 明·李东阳
刚道人琴一夜亡,故人明日报哀章。
才如卞玉元居楚,业比童乌不姓杨。
华表城头真浪语,干将地下有遗光。
画图指点趋庭事,恨杀多情杜古狂。
¤ -
20.《次王古直哭兆先韵柬方石(二首)》 明·李东阳
极知世事如春梦,不信人生是昼游。
今日眼看埋玉树,当年心许撞烟楼。
空烦挂剑来吴季,却悔藏书似邺侯。
回首西湖湖上水,一时和泪共东流。