-
61.《有寄》 宋·寇准
金陵烟草绿,玉塞霜天白。
万里隔关山,年来断消息。 -
62.《咏雁》 宋·强至
乾坤摇落满风霜,候雁来时道路长。
玉塞哀音惊远戍,沧洲寒影伴残阳。
灯前客鬓愁双白,天外乡书断一行。
莫倚善飞江汉阔,暗中矰缴绝须防。 -
63.《许总卿见和再用韵》 宋·王之望
四纪才名庵世务,七年符节坤维住。
褒功屡有玺书来,趋诏尚迟轺传赴。
男儿功多投老遂,烈士心岂随年暮。
松杉顶秃始干云,骏驵齿长方识路。 -
64.《得家书》 宋·张镃
玉塞金河阻去程,醉中尝梦赋西征。
天时不与人心合,独守寒窗数雁声。 -
65.《坤成节集英殿宴教坊口号》 宋·苏颂
首秋初望敛阶蓂,侍宴千官拱大庭。
法部重翻慈寿曲,译场初上贝多经。
宝邻双节遥驰传,玉塞重关尽撤扃。
企望璇宫同祝圣,天南已见老人星。 -
66.《闻旧曲一首》 宋·苏籀
短舞长讴撩性情,狗翻砑鼓醉承平。
六么花下西湖集,三叠云凝玉塞聋。
治世之音岂沦谢,淫哇已极返和清。
关雎正雅终知律,前圣尝云畏后生。 -
67.《横吹曲辞·出塞曲》 唐·贯休
扫尽狂胡迹,回戈望故关。
相逢唯死斗,岂易得生还。
纵宴参胡乐,收兵过雪山。
不封十万户,此事亦应闲。 -
68.《横吹曲辞·入塞曲》 唐·贯休
单于烽火动,都护去天涯。
别赐黄金甲,亲临白玉墀。
塞垣须静谧,师旅审安危。
定远条支宠,如今胜古时。 -
69.《出塞》 唐·虞世南
上将三略远,元戎九命尊。
缅怀古人节,思酬明主恩。
山西多勇气,塞北有游魂。
扬桴上陇坂,勒骑下平原。 -
70.《塞上》 唐·郭震
塞外虏尘飞,频年出武威。
死生随玉剑,辛苦向金微。
久戍人将老,长征马不肥。
仍闻酒泉郡,已合数重围。 -
71.《出塞作》 唐·王维
居延城外猎天骄,白草连天野火烧。
暮云空碛时驱马,秋日平原好射雕。
护羌校尉朝乘障,破虏将军夜渡辽。
玉靶角弓珠勒马,汉家将赐霍嫖姚。 -
72.《出塞二首》 唐·王昌龄
秦时明月汉时关,万里长征人未还。
但使龙城飞将在,不教胡马度阴山。
骝马新跨白玉鞍,战罢沙场月色寒。
城头铁鼓声犹振,匣里金刀血未干。 -
73.《塞下曲四首》 唐·常建
玉帛朝回望帝乡,乌孙归去不称王。
天涯静处无征战,兵气销为日月光。
北海阴风动地来,明君祠上望龙堆。
髑髅皆是长城卒,日暮沙场飞作灰。 -
74.《塞下曲六首》 唐·李白
五月天山雪,无花只有寒。
笛中闻折柳,春色未曾看。
晓战随金鼓,宵眠抱玉鞍。
愿将腰下剑,直为斩楼兰。 -
75.《玉真公主别馆苦雨赠卫尉张卿二首》 唐·李白
秋坐金张馆,繁阴昼不开。
空烟迷雨色,萧飒望中来。
翳翳昏垫苦,沉沉忧恨催。
清秋何以慰,白酒盈吾杯。 -
76.《玉门关盖将军歌》 唐·岑参
盖将军,真丈夫。
行年三十执金吾,身长七尺颇有须。
玉门关城迥且孤,黄沙万里白草枯。
南邻犬戎北接胡,将军到来备不虞。 -
77.《送浑将军出塞》 唐·高适
将军族贵兵且强,汉家已是浑邪王。
子孙相承在朝野,至今部曲燕支下。
控弦尽用阴山儿,登阵常骑大宛马。
银鞍玉勒绣蝥弧,每逐嫖姚破骨都。 -
78.《奉送户部李郎中充晋国副节度出塞》 唐·钱起
德佐调梅用,忠输击虏年。
子房推庙略,汉主托兵权。
受命荣中禁,分麾镇左贤。
风生黑山道,星下紫微天。 -
79.《出塞曲》 唐·郑锡
校尉征兵出塞西,别营分骑过龙溪。
沙平虏迹风吹尽,雾失烽烟道易迷。
玉靶半开鸿已落,金河欲渡马连嘶。
会当系取天骄入,不使军书夜刺闺。 -
80.《塞下曲》 唐·戎昱
汉将归来虏塞空,旌旗初下玉关东。
高蹄战马三千匹,落日平原秋草中。