-
201.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
202.《送萧晋卿西行》 宋·李伯玉
上马能击贼,下马能草檄。
萧郎负此文武之全才,当卧元龙楼百尺。
屏山阅尽眼中人,磊落深沉只识君。
冷官不受人料理,拄笏时看西山云。 -
203.《挽胡季昭》 宋·李庭芝
玉李当春孟,公书以讣闻,但期同气骨,不作异乡坟。
岂料鳞音后,俄传蝶梦云。
想教宁越水,恨不识朱云。 -
204.《题壁》 宋·钱氏
落日西风照楚关,断魂残魄吊衰颜。
自从鸿鹄分飞后,无复鸳鸯并枕间。
腕玉瘦宽金缕袖,鬓蝉慵掠翠云鬟。
秋天冬暮风雪寒,对镜懒把金蝉簇。 -
205.《宫词》 宋·王仲修
玉兰万朵牡丹开,先摘姚黄献御杯。
翠幕重重围绕定,料应蜂蝶不曾来。 -
206.《九吟诗·清音》 宋·吴昌裔
山出涓寒一道泉,昱声落涧玉铮然。
辘轳引上泥丸顶,便是人间料脚仙。 -
207.《吴孙王墓》 宋·杨友夔
阖闾城南荒之捕,昔谁葬者孙豫州。
久无过客为下马,时有牧童来放牛。
居然珍宝出光怪,识者夜见踪共由。
玉环金碗到城市,土花不蚀馀千秋。 -
208.《无罪言》 宋·赵汝绩
哀哀民何辜,遭此凶歉厄。
初闻数米炊,次复并日食。
草根掘欲尽,木皮屑不给。
疲老就枯僵,少壮作捐瘠。 -
209.《金谷行》 元·杨奂
洛阳园池天下无,金谷近在西城隅。
晋时花草不复见,野人犹解谈齐奴。
齐奴豪奢谁比数,酒醒爱击珊瑚株。
后堂春风满桃李,中有一枝名绿珠。 -
210.《王蜀宫词二首》 明·范汭
玉脸匀朱卸翠冠,宣华池上绕阑干。
醉妆邀取君王顾,一任东风料峭寒。 -
211.《我生行》 明·傅汝舟
我生不死命在仙,从师远岳方来旋。
皇天未许斩蛟鳄,腰蟠龙剑徒蹁跹。
尘心洗尽五湖月,意气散作六合烟。
朅来人间四十年,布袍高格恼市廛。 -
212.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
213.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
214.《客至》 明·康海
客至传鹦鹉,秦娥唤不来。
隔年留洛赋,几夜宿阳台。
罢舞纤罗湿,还歌玉树开。
白头惭料理,更鼓莫相催。 -
215.《赤壁》 明·蓝智
长江西来雨如雾,赤壁苍苍风雨暮。
草木犹疑横槊时,尘沙尚忆焚舟处。
乌林渡口下舳舻,曹瞒已料无全吴。
阵前部曲奔先主,眼中谈笑轻周瑜。 -
216.《秋莺》 明·廖孔说
喈喈秋老曙河斜,嫩曲轻尘浸露华。
黄叶误求空谷友,丹枫虚拟上杨花。
蒹葭漠漠逢归燕,杨柳萧萧伴暮鸦。
珠箔玉楼弦管日,金衣谁料尚天幽。 -
217.《义门郑仲舒先生得请归浦江余於先生同里且亲》 明·张孟兼
郑公去年离北平,束书抱病来南京。
城隅解后喜且惊,开颜握手言再生。
自从南北屦构兵,日夜怅望乡关情。
几回寄书雁南征,中心摇摇若悬旌。 -
218.《次韵子由月季花再生》 宋·苏轼
幽芳本长春,暂瘁如蚀月。
且当付造物,未易料枯枿。
也知宿根深,便作紫笋茁。
乘时出婉娩,为我暖栗冽。 -
219.《成都进士杜暹伯升出家名法通往来吴中》 宋·苏轼
欲识当年杜伯升,飘然云水一孤僧。
若教俯首随缰锁,料得如今似我能。
(柳子玉云,通若及第,不过似我。
) -
220.《石炭》 宋·苏轼
君不见前年雨雪行人断,城中居民风裂骭。
湿薪半束抱衾裯,日暮敲门无处换。
岂料山中有遗宝,磊落如{上左医右殳下石}万车炭。
流膏迸液无人知,阵阵腥风自吹散。