-
121.《次韵许节推喜雪》 宋·陈造
雪后缄诗送春燠,何异祠坛起只肃。
吟哦三叹思答报,几欲挥毫纸随缩。
多闻实藉益者三,敬客不啻需之六。
别君方看月弦下,及六仅比羊胛熟。 -
122.《赠钟汝楫》 宋·陈造
坐窗雨萧萧,出户泥活活。
旅食向六旬,淫霖破七八。
旧新佳客断,局陋不可活。
钟郎卷衔袖,诗与人秀发。 -
123.《送吴使君》 宋·李新
西南世家无十族,吴范生儿长食肉。
虎头犀骨初长成,闭门教草三千牍。
传来旧物凌云笔,楷字君王无第一。
墨池染尽俱拙人,柿叶学成几失实。 -
124.《寄赠张叔靖》 宋·郑刚中
堂堂张侯好眉宇,照人冰玉无尘土。
忆初解后共杯盘,姓字示通心已许。
参商别后各天涯,屈指流年不胜数。
何知策马忽乐来,扣我柴扉叙寒暑。 -
125.《邻家送萝菔并借棋具戏作一篇欲简泮宫后不往》 宋·郑刚中
有客饷园蔬,借我兼棋局。
幽人本多睡,欣起快双目。
念兹两奁中,胜负等荣辱。
勿作胜负观,此戏殊不俗。 -
126.《大隋山》 宋·王灼
天彭对峙闢两门,群山左右争骏奔。
金城中间作几案,大隋踞坐何其尊。
境胜地灵谁敢宅,古佛来自东家村。
结茅三间初未暇,一庵聊寄枯木根。 -
127.《龙兴避难》 宋·邓肃
傍山怪石如蹲虎,绝顶去天无尺五。
却披丛棘下山腰,丹碧照空飞栋宇。
道人养道厌尘劳,避世只嫌山不高。
那知行空老曼倩,窃食不遗王母桃。 -
128.《杜如篪屡督烹茶仍作诗次其韵》 宋·冯时行
老寄余生山水窟,寂无朝烟屈硉矹。
客从何方问栖隐,无人应门杖藜出。
言间遗我翠玉饼,把玩芳香袭呼吸。
便欲洗琖试水品,肠胃空枯恐称屈。 -
129.《又和谢良辅惠箭筍》 宋·吴芾
卜得幽居山绕屋,四围景物何纷郁。
门前掩映百垂杨,墙里回环万修竹。
风来花气竞薰人,日出鸟声浑满谷。
檐前花树尽堪攀,砌下清泉常可掬。 -
130.《大渡河鱼甚美皆巨口细鳞鳜也本草以鳜为石桂》 宋·李石
小跃水泉玉不如,细生仍得芼春蔬。
莫将北海金虀脍,轻比西江石桂鱼。 -
131.《许总卿见和再用韵》 宋·王之望
四纪才名庵世务,七年符节坤维住。
褒功屡有玺书来,趋诏尚迟轺传赴。
男儿功多投老遂,烈士心岂随年暮。
松杉顶秃始干云,骏驵齿长方识路。 -
132.《登无为冠鳌亭分韵得山字》 宋·李流谦
岱嵩拆裂沧溟翻,惊魂去干呼复还。
故人劝我勉自宽,圣贵扬名懲毁残。
十生导师超物先,誓言一拜蠲冤烦。
晓暾破霁山云搴,匹马弄袖风翩翩。 -
133.《王子友示诗次其韵》 宋·李流谦
先生不忧穷到骨,唯惜修名易埃灭。
平生窗几辛勤功,语及云程辄呜咽。
冷曹晨炊有不续,远道相从笑回曲。
微言不足温饱人,羡渠着斗量珠玉。 -
134.《楚有{蕱肖换旱}菜色洁而味辛夜对吴监丞饮饮》 宋·杨冠卿
山泽有臞儒,骨相无食肉。
平生藜苋肠,愧负诗书腹。
碧涧掇香芹,雕盘堆苜蓿。
艰苦谋一饱,未免穷途哭。 -
135.《彦博周伯休来》 宋·赵蕃
剥啄能来两玉人,饭蔬糜粟共吾贫。
更欣两子知人意,为作萧萧破暑新。 -
136.《谢郑广文和韵》 宋·郑清之
鳣堂心醉经,精神应满腹。
温饱非所志,饮食不以目。
说诗称解颐,善问待攻木。
颇愁百斛量,孔庭惟立独。 -
137.《釜下吟》 宋·徐照
阿对泉头舂黑菰,萁然豆煮虫泣锅。
蜀姜作芼吴盐和,琥珀香烂云子乌。
不数肉翁夸安胡,老妻热贮儿怒呼。
饥雷欲转藜肠枯,政须一饱百不图。 -
138.《工侍国史奉御香祷雪上竺前一夕雪瑞已应道间》 宋·程公许
庚子岁维夏,亢阳一何骄。
侵寻徂暑迫,恻怛圣虑焦。
祈寿喧三农,雩礼奔百僚。
商飚忽以厉,老魃意愈嚣。 -
139.《和史司直韵五首》 宋·吴潜
滕翁只道老非才,不料穷冬雪壮哉。
拟拨寒蔬寻早韭,试寻玉树索寒梅。
孤汀错认鹚为鹭,四野偏宜牟与来。
闻说广鞮西北走,将军已自播州回。 -
140.《豆苗》 宋·方岳
江南之笋天下奇,春风匆匆催上篱。
秦邮之薑肥胜肉,远莫致之长负腹。
先生一缽同僧居,别有方法供斋蔬。
山房扫地布豆粒,不烦勤荷烟中锄。