-
21.《偶成》 宋·何梦桂
沉水烟销宝鸭香,山窝人在水云乡。
鱼非惠子同鱼乐,蝶化庄周并蝶忘。
心了固知身是寄,物齐宁与道相妨。
清明即是神仙界,不用丹炉炼玉霜。 -
22.《和青露石庵韵》 宋·何梦桂
乾坤不固夜舟藏,去跨青鸾觅玉霜。
东野诗随山月堕,龙门洒落冢泥香。
生传嘉佑皇储疏,死葬贞元绿绶章。
九些招魂招不返,黄昏豺虎啸山墙。 -
23.《咏霜》 唐·苏味道
金祇暮律尽,玉女暝氛归。
孕冷随钟彻,飘华逐剑飞。
带日浮寒影,乘风进晚威。
自有贞筠质,宁将庶草腓。 -
24.《清如玉壶冰(京兆府试,时年十九)》 唐·王维
玉壶何用好,偏许素冰居。
未共销丹日,还同照绮疏。
抱明中不隐,含净外疑虚。
气似庭霜积,光言砌月馀。
晓凌飞鹊镜,宵映聚萤书。
若向夫君比,清心尚不如。 -
25.《玉华仙子歌》 唐·李康成
紫阳仙子名玉华,珠盘承露饵丹砂。
转态凝情五云里,娇颜千岁芙蓉花。
紫阳彩女矜无数,遥见玉华皆掩嫭。 -
26.《玉山岭上作》 唐·皇甫曾
悠悠驱匹马,征路上连冈。
晚翠深云窦,寒台净石梁。
秋花偏似雪,枫叶不禁霜。
愁见前程远,空郊下夕阳。 -
27.《玉山岭上作》 唐·皇甫曾
悠悠驱匹马,征路上连冈。
晚翠深云窦,寒台净石梁。
秋花偏似雪,枫叶不禁霜。
愁见前程远,空郊下夕阳。 -
28.《清如玉壶冰》 唐·卢纶
玉壶冰始结,循吏政初成。
既有虚心鉴,还如照胆清。
瑶池惭洞澈,金镜让澄明。
气若朝霜动,形随夜月盈。
临人能不蔽,待物本无情。
怯对圆光里,妍蚩自此呈。 -
29.《清如玉壶冰》 唐·卢纶
玉壶冰始结,循吏政初成。
既有虚心鉴,还如照胆清。
瑶池惭洞澈,金镜让澄明。
气若朝霜动,形随夜月盈。
临人能不蔽,待物本无情。
怯对圆光里,妍蚩自此呈。 -
30.《上元日梦王母献白玉环》 唐·丁泽
梦中朝上日,阙下拜天颜。
仿佛瞻王母,分明献玉环。
灵姿趋甲帐,悟道契玄关。
似见霜姿白,如看月彩弯。
霓裳归物外,凤历晓人寰。
仙圣非相远,昭昭寤寐间。 -
31.《玉泉寺与润上人望秋山怀张少尹》 唐·武元衡
山寒天降霜,烟月共苍苍。
况此绿岩晚,尚馀丹桂芳。
禅心殊众乐,人世满秋光。
莫怪频回首,孤云思帝乡。 -
32.《玉山岭上作》 唐·权德舆
悠悠驱匹马,征路上连冈。
晚翠深云窦,寒苔净石梁。
荻花偏似雪,枫叶不禁霜。
愁见前程远,空郊下夕阳。 -
33.《玉泉道中作》 唐·元稹
楚俗物候晚,孟冬才有霜。
早农半华实,夕水含风凉。
遐想云外寺,峰峦渺相望。
松门接官路,泉脉连僧房。 -
34.《赋得亚父碎玉斗》 唐·裴次元
雄谋竟不决,宝玉将何爱。
倏尔霜刃挥,飒然春冰碎。
飞光动旗帜,散响惊环珮。
霜浓绣帐前,星流锦筵内。
图王业已失,为虏言空悔。
独有青史中,英风冠千载。 -
35.《亚夫碎玉斗(一作裴次元诗)》 唐·裴夷直
雄谋竟不决,宝玉终不爱。
倏尔霜刃挥,飒然春冰碎。
飞光动旗帜,散响惊环珮。
霜洒绣障前,星流锦筵内。
图王业已失,为虏言空悔。
独有青史中,英风观千载。 -
36.《喷玉泉冥会诗八首·四丈夫同赋》 唐·李玖
鸟啼莺语思何穷,一世荣华一梦中。
李固有冤藏蠹简,邓攸无子续清风。
文章高韵传流水,丝管遗音托草虫。 -
37.《送惠雅法师归玉泉》 唐·贾岛
只到潇湘水,洞庭湖未游。
饮泉看月别,下峡听猿愁。
讲不停雷雨,吟当近海流。
降霜归楚夕,星冷玉泉秋。 -
38.《玉壶冰》 唐·钱众仲
冬律初阴结,寒冰贮玉壶。
霜姿虽异禀,虹气亦相符。
对月光宜并,临池影不孤。
贞坚方共济,同处岂殊途。
色莹连城璧,形分照乘珠。
提携今在此,抱素节宁渝。 -
39.《送禅师宗极归玉峰》 唐·栖白
背郭去归宿,头陀意颇浓。
鹤争栖远树,猿斗上孤峰。
夜戍经霜月,秋城过雨钟。
由来无定止,何处访高踪。 -
40.《玉蝴蝶·望处雨收云断》 宋·柳永
望处雨收云断,凭阑悄悄,目送秋光。
晚景萧疏,堪动宋玉悲凉。
水风轻,蘋花渐老,月露冷、梧叶飘黄。
遣情伤。