-
141.《沁园春(为赵_窝寿)》 宋·张榘
静寿先生,笑傲四并,醉眠_窝。
甚一枰棋壤,掉头不顾,同舟风紧,袖手高歌。
太白词华,更生忠愤,为问山林老得么。
须知道,有淮碑未作,浯石当磨。 -
142.《水调歌头(再赋)》 宋·李曾伯
可爱十分月,都无一点云。
清光是处皆有,浑不许人分。
独是大江深处,一片水晶世界,仿佛有微痕。
坐到夜深际,万籁寂无闻。 -
143.《满江红(自和)》 宋·李曾伯
自入春来,花信费、几番风了。
先付与、红妆万点,苍颜一笑。
旧说沈香亭北似,今虽濯锦江头少。
最可人、枝上月笼春,烟含晓。 -
144.《水调歌头(长沙中秋约客赏月)》 宋·李曾伯
洞庭千古月,湘水一天秋。
凉宵将傍三五,玩事若为酬。
人立梧桐影下,身在桂花香里。
疑是玉为州。 -
145.《蝶恋花(月词)》 宋·黄裳
伏以合欢开宴,奉乐国之宾朋;对景摅怀,待良时之风月。
此者偶屈三益,幸逢四并。
六幕星稀,万棂风细。
天发金精之含蓄,地扬银色之光华。 -
146.《蝶恋花(月词)》 宋·黄裳
伏以合欢开宴,奉乐国之宾朋;对景摅怀,待良时之风月。
此者偶屈三益,幸逢四并。
六幕星稀,万棂风细。
天发金精之含蓄,地扬银色之光华。 -
147.《莺啼序》 宋·高似孙
屈原九歌东皇太一,春之神也。
其词凄惋,含意无穷。
略采其意,以度春曲。
青旂报春来了,玉鳞鳞风旎。 -
148.《瑞鹤仙(上元应制)》 宋·康与之
瑞烟浮禁苑。
正绛阙春回,新正方半。
冰轮桂华满。
溢花衢歌市,芙蓉开遍。 -
149.《奉同张敬夫城南二十咏》 宋·朱熹
纳湖
诗筒连画卷,坐看复行吟。
想像南湖水,秋来几许深。
东渚 -
150.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。 -
151.《谏逐客书》 先秦·李斯
臣闻吏议逐客,窃以为过矣。
昔穆公求士,西取由余于戎,东得百里奚于宛,迎蹇叔于宋,来邳豹、公孙支于晋。
此五子者,不产于秦,而穆公用之,并国二十,遂霸西戎。
孝公用商鞅之法,移风易俗,民以殷盛,国以富强,百姓乐用,诸侯亲服,获楚、魏之师,举地千里,至今治强。 -
152.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
153.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
154.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
155.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
156.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
157.《悼内十一首》 明·于谦
垂老光阴两鬓皤,细君弃我竟如何!
夫妻一旦世缘尽,儿女百年恩爱多。
小阁空悬台上镜,春衣谁试箧中罗。
客边闻讣肠先断,泪落西风鼓缶歌。 -
158.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
159.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
160.《兰花篇》 明·宋濂
阳和煦九畹,晴芬溢青兰。
潜姿发玄麝,幽花凝紫檀。
绿萝托芳邻,白谷挹高寒。
玄圣未成调,湘累久长叹。