-
101.《题莲华西洞》 宋·张大直
岩洞嵌空路险巇,神仙窟宅故应奇。
涌云巧作莲幢仰,滴乳翻成石笋垂。
琼树千年生异果,玉田四季产灵芝。
真人隐壁君休问,驾鹤骖鸾自有时。 -
102.《玉华山》 宋·张峋
玉华山谁穷远近,百里回旋势方尽。
削成苍玉倚青天,气象轩轩独奇俊。
黄河哮顑摧昆仑,一峰飘落如龙蹲。
白云低垂半岩腹,茫茫日轮平地奔。 -
103.《上曹大夫》 宋·郑侠
客从南英到揭阳,十有五年困长道。
囊资空竭奴仆愁,气象尘埃颜貌老。
天矜穷悴幸有缘,太守曹公看客好。
孤舟薄舣即趋门,一笑相迎见怀抱。 -
104.《金粟冢中秋日燕集》 明·顾德辉
绰山古佳城,左股接昆丘。
水作青龙来,九派盘遭周。
道人金粟冢,在彼山之幽。
团团青桂树,枝叶相蜷樛。 -
105.《鹤林诗》 明·刘纲
鹤林羽士金门客,旧辟丹房炼琼液。
手栽千树虬髯松,坐对两山虎头石。
白云昼静豁岩扉,湿翠满阶生紫芝。
瑶琴自奏涧湍响,银河直挂瀑泉飞。 -
106.《古意(三首)》 明·刘璟
苌弘殁已久,其血化为碧。
坚贞逾琼玉,光耀贯奎壁。
岂惟忠诚著,乃是元气积。
冰霜恣销铄,劫火屡焚炙。
不磷亦不缁,还为补天石。 -
107.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。 -
108.《雪景为毗陵陈公懋赋》 明·倪谦
江天雨雪路尽迷,层峰壁立琼瑶梯。
苍松冻合玉髯老,翠筿寒压银梢低。
屋底幽人常闭户,最爱银华绝纤污。
碧窗半启卷书帏,手把青编映轻素。 -
109.《方壶云山烂熳图同胡士恭博士题》 明·苏伯衡
我家海岳之画图,乃是小米手所摹。
舟崖翠壁走云气,北连恒碣南衡庐。
长风中来吹不断,疑有鬼物阴卷舒。
石林倏开复冥漠,雷雨欲至愁鼪鼯。 -
110.《过半江庵观铁崖乐府花游曲次韵》 明·王弼
花气作阴春昼蒙,蜻蜓斗影兰苕风。
铁笛老仙石湖里,雪色长髯映湖水。
美人搴芳度水门,朱红藕丝新染裙。
蹋歌采采不成步,歌声下彻吴王墓。 -
111.《题方道人壶□诗》 明·王泽
仙城芙蓉青匝溪,郁萧琼馆开浮黎。
飞甍仰空不可跻,青壁直上缘金梯。
仙人星冠紫霞服,万□不死中冥栖。
山中芝田春雨熟,绿叶如掌人参齐。 -
112.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
113.《潇湘八景画·江天暮雪》 明·朱瞻基
大江东去天连水,薄暮萧萧朔风起。
须臾吹却冻云同,六花乱撒沧波里。
桥南桥北树槎牙,隔浦纷纷集晚鸦。
马嘶百折蟠云路,犬吠孤村卖酒家。 -
114.《喜雪歌》 明·朱瞻基
一冬晴明人不厌,腊月雪飞尤所喜。
从古农占重三白,来年有秋预可拟。
昨夜长风广莫来,号空卷地初停雷。
斯须漫漫撒玉屑,千树万树梅花开。 -
115.《和蔡景繁海州石室》 宋·苏轼
芙蓉仙人旧游处,苍藤翠壁初无路。
戏将桃核裹黄泥,石间散掷如风雨。
坐令空山出锦绣,倚天照海花无数。
花间石室可容车,流苏宝盖窥灵宇。 -
116.《答海上翁?一作答玉师?》 宋·苏轼
山翁不复见新诗,疑是河南石壁曦。
海水岂容鲸饮尽,然犀何处觅琼枝。 -
117.《赠陈君景初》 宋·王安石
吾尝奇华佗,肠胃真割剖。
神膏既傅之,顷刻活残朽。
昔闻今则信,绝伎世尝有。
堂堂颍川士,察脉极渊薮。 -
118.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
119.《圣笔石湖大字歌》 宋·杨万里
石湖仙人补天手,整顿乾坤屈伸肘。
尔来化作懒卧龙,簸弄珠玑漱琼玫。
五云万里天九重,玉皇深拱蓬莱宫。
岂无九虎守阊阖,北门半扉当朔风。 -
120.《谢陈希颜惠兔券羓》 宋·杨万里
东郭阿馋驰禓裳,清腹不著烟火香。
姮娥唤入广寒殿,诏许捣药不许尝。
金丹炼成紫皇喜,玉臼自扔银汉洗。
偷将缺吻吸琼浆,蜕尽骨毛作仙子。