-
121.《赠栖白大师》 唐·张蠙
剃发得时名,僧应别应星。
偶题皆有诏,闲论便成经。
扫叶寒烧鼎,融冰晓注瓶。
长因内斋出,多客叩禅扃。 -
122.《观山寺僧穿井》 唐·曹松
云僧凿山井,寒碧在中庭。
况是分岩眼,同来下石瓶。
旁痕终变藓,圆影即澄星。
异夜天龙蛰,应闻说叶经。 -
123.《题竹溪禅院》 唐·李洞
溪边山一色,水拥竹千竿。
鸟触翠微湿,人居酷暑寒。
风摇瓶影碎,沙陷履痕端。
爽极青崖树,平流绿峡滩。
闲来披衲数,涨后卷经看。
三境通禅寂,嚣尘染著难。 -
124.《寄庐岳鉴上人》 唐·李中
岳寺栖瓶锡,常人亲亦难。
病披青衲重,晚剃白髭寒。
烘壁茶烟暗,填沟木叶干。
昔年皆礼谒,频到碧云端。 -
125.《送休公归衡》 唐·刘昭禹
草履初登南岳船,铜瓶犹贮北山泉。
衡阳旧寺春归晚,门锁寒潭几树蝉。 -
126.《石鼎联句》 唐·韩愈
巧匠斫山骨,刳中事煎烹。
——刘师服
直柄未当权,塞口且吞声。
——侯喜 -
127.《寂上人院联句》 唐·皮日休
瘿床空默坐,清景不知斜。
暗数菩提子,闲看薜荔花。
——皮日休
有情惟墨客,无语是禅家。 -
128.《寂上人院联句》 唐·皮日休
瘿床空默坐,清景不知斜。
暗数菩提子,闲看薜荔花。
——皮日休
有情惟墨客,无语是禅家。 -
129.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
130.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
131.《老僧(一作郑綮诗)》 唐·景云
日照西山雪,老僧门始开。
冻瓶粘柱础,宿火焰炉灰。
童子病归去,鹿麑寒入来。
斋钟知渐近,枝鸟下生台。 -
132.《春夜赋得漉水囊歌,送郑明府》 唐·皎然
吴缣楚练何白皙,居士持来遗禅客。
禅客能裁漉水囊,不用衣工秉刀尺。
先师遗我式无缺,一滤一翻心敢赊。 -
133.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
134.《题鹤鸣泉八韵》 唐·齐己
嘹唳遗踪去,澄明物掩难。
喷开山面碧,飞落寺门寒。
汲引随瓶满,分流逐处安。
幽虫乘叶过,渴狖拥条看。 -
135.《寄匡阜诸公二首》 唐·齐己
松头柏顶碧森森,虚槛寒吹夏景深。
静社可追长往迹,白莲难问久修心。
山围四面才容寺,月到中宵始满林。 -
136.《送玄泰禅师》 唐·修睦
去去去何住,一盂兼一瓶。
水边寒草白,岛外晚峰青。
宿处林闻虎,行时天有星。
回期谁可定,浮世重看经。 -
137.《题慧山泉》 唐·若水
石脉绽寒光,松根喷晓凉。
注瓶云母滑,漱齿茯苓香。
野客偷煎茗,山僧借净床。
安禅何所问,孤月在中央。 -
138.《题慧山泉》 唐·若水
石脉绽寒光,松根喷晓凉。
注瓶云母滑,漱齿茯苓香。
野客偷煎茗,山僧借净床。
安禅何所问,孤月在中央。 -
139.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
140.《醉花阴(试茶)》 宋· 舒亶
露芽初破云腴细。
玉纤纤亲试。
香雪透金瓶,无限仙风,月下人微醉。
相如消渴无佳思。
了知君此意。
不信老卢郎,花底春寒,赢得空无睡。