-
121.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
122.《五君咏五首·魏齐公元忠》 唐·张说
齐公生人表,迥天闻鹤唳。
清论早揣摩,玄心晚超诣。
入相廊庙静,出军沙漠霁。
见深吕禄忧,举后陈平计。
甘心除君恶,足以报先帝。 -
123.《答魑魅代书寄家人》 唐·沈佺期
魑魅来相问,君何失帝乡。
龙钟辞北阙,蹭蹬守南荒。
览镜怜双鬓,沾衣惜万行。
抱愁那去国,将老更垂裳。 -
124.《流所赠张锡》 唐·章玄同
黄叶因风下,甘从洛浦隈。
白云何所为,还出帝乡来。 -
125.《奉和御制春台望》 唐·许景先
睿德在青阳,高居视中县。
秦城连凤阙,汉寝疏龙殿。
文物照光辉,郊畿郁葱蒨.千门望成锦,八水明如练。
复道晓光披,宸游出禁移。 -
126.《和荐福寺英公新构禅堂》 唐·丁仙芝
上人久弃世,中道自忘筌。
寂照出群有,了心清众缘。
所以于此地,筑馆开青莲。
果药罗砌下,烟虹垂户前。 -
127.《秋夜寓直即事怀赠萧令公裴侍郎兼通简南省诸友人》 唐·王湾
圣主万年兴,贤臣数载升。
古灵传岳秀,宏量禀川澄。
畿甸举长策,风霜秉直绳。
出车遥俗震,登阁满朝称。 -
128.《苦热》 唐·王维
赤日满天地,火云成山岳。
草木尽焦卷,川泽皆竭涸。
轻纨觉衣重,密树苦阴薄。
莞簟不可近,絺绤再三濯。 -
129.《同比部杨员外十五夜游有怀静者季》 唐·王维
承明少休沐,建礼省文书。
夜漏行人息,归鞍落日馀。
悬知三五夕,万户千门辟。
夜出曙翻归,倾城满南陌。 -
130.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
131.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
132.《东京寄万楚》 唐·李颀
濩落久无用,隐身甘采薇。
仍闻薄宦者,还事田家衣。
颍水日夜流,故人相见稀。
春山不可望,黄鸟东南飞。 -
133.《放歌行答从弟墨卿》 唐·李颀
小来好文耻学武,世上功名不解取。
虽沾寸禄已后时,徒欲出身事明主。
柏梁赋诗不及宴,长楸走马谁相数。 -
134.《送刘四赴夏县》 唐·李颀
九霄特立红鸾姿,万仞孤生玉树枝。
刘侯致身能若此,天骨自然多叹美。
声名播扬二十年,足下长途几千里。 -
135.《送山阴姚丞携妓之任兼寄苏少府》 唐·李颀
东风香草路,南客心容与。
白皙吴王孙,青蛾柳家女。
都门数骑出,河口片帆举。
夜簟眠橘洲,春衫傍枫屿。 -
136.《赴冯翊作》 唐·储光羲
本自江海人,且无寥廓志。
大明耀天宇,霭霭风雨被。
迢递别荆吴,飘飖涉沂泗。
广川俟舟楫,峻坂伤骐骥。 -
137.《刘先生闲居》 唐·储光羲
高第后归道,乃居玉华宫。
逍遥人间世,不异浮丘公。
甘寝何秉羽,出门忽从戎。
方将游昆仑,又欲小崆峒。 -
138.《塞下曲四首》 唐·王昌龄
蝉鸣空桑林,八月萧关道。
出塞入塞寒,处处黄芦草。
从来幽并客,皆共沙尘老。
不学游侠儿,矜夸紫骝好。 -
139.《吴中闻潼关失守,因奉寄淮南萧判官》 唐·刘长卿
一雁飞吴天,羁人伤暮律。
松江风袅袅,波上片帆疾。
木落姑苏台,霜收洞庭橘。
萧条长洲外,唯见寒山出。 -
140.《早春赠别赵居士还江左,时长卿下第归嵩阳旧居》 唐·刘长卿
见君风尘里,意出风尘外。
自有沧洲期,含情十馀载。
深居凤城曲,日预龙华会。
果得僧家缘,能遗俗人态。