-
201.《寄滁州欧阳永叔》 宋·梅尧臣
昔读韦公集,固多滁州词。
烂熳写风土,下上穷幽奇。
君今得此郡,名与前人驰。
君才比江海,浩浩观无涯。 -
202.《勉致仕李秘监》 宋·梅尧臣
渊明归柴桑,家贫食不足。
当其勇去时,不待秫稻熟。
借问何以然,实耻暂屈辱。
公常为近臣,曾不辄媚曲。 -
203.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
204.《水丘於西湖得活鲫鱼三尾见遗余顷在襄城获数》 宋·梅尧臣
襄城得圆鲫,留以待吾友。
大梁又得之,始忆终按酒。
今君复持赠,重念滁阳守。
滁阳石濑中,此物岂无有。
三得实嘉遗,我敢自私口。
口且不争甘,事亦难利诱。 -
205.《司马君实遗甘草杖》 宋·梅尧臣
美草将为杖,孤生马岭危。
难从荷筱叟,宁入化龙陂。
去与秦人采,来扶楚客衰。
药中称国老,我懒岂能医。 -
206.《永叔内翰见索谢公游嵩书感叹希深师鲁子聪几》 宋·梅尧臣
昔在洛阳时,共游铜驰陌。
寻花不见人,前代公侯宅。
深堂锁尘埃,空壁斗蜥蜴。
楸阴布苔绿,野蔓缠石碧。 -
207.《和人喜雨》 宋·梅尧臣
仲冬至仲春,阴隔久不雨。
耕农将失时,萌颖未出土。
帝心实焦劳,日夜不安处。
祷祠烦骏奔,肸飨杳无补。 -
208.《依韵解中道如晦调》 宋·梅尧臣
二君嗜学者,不啻食饮贪。
所得才半语,已实犹双南。
推予当独步,幸勿辞再三。
可因愤悱发,莫为顽鄙谈。 -
209.《闻鴞》 宋·王禹偁
元精育万汇,羽族何茫茫。
为怪有鸱鴞,为瑞称凤皇。
凤皇不时出,未识五色章。
吾生在邹鲁,风土殊远方。 -
210.《樱桃》 宋·王禹偁
凤实落嶙峋,蟠根出俗尘。
子多将尽夏,花晚不争春。
上苑空枝後,荒岩满树新。
鸟含红映嘴,猿饱渍流唇。 -
211.《橄榄》 宋·王禹偁
江东多果实,橄榄称珍奇。
北人将就酒,食之先颦眉。
皮核苦且涩,历口复弃遗。
良久有回味,始觉甘如饴。 -
212.《寄题陕府南溪兼简孙何兄弟》 宋·王禹偁
申湖在陕服,自昔名所重。
许昌遗唐律,人口尚传诵。
旧迹固蓁莽。
胜概犹出众。 -
213.《留山间种艺十绝》 宋·刘克庄
岁岁春风花覆墙,摘来红实亦甘香。
当时若种瑶池本,却恐河清未得尝。 -
214.《再和五首》 宋·刘克庄
绝巅岁晚无人到,但见山风激岭泷。
高花恍如珠照乘,深葩还似宝迷邦。
巢居公未甘枯槁,鼎实朝方起硕厖。
诗在简斋和靖里,追攀真以寸筳撞。 -
215.《醉笔一首》 宋·刘克庄
满插花黄沃巨杯,一丝不遣挂襟怀。
若非供奉仙重谪,必是玄真子再来。
有妓分甘徒自臭,无奴负锸也须埋。
平生不喜名浮实,佳传何消上曲台。 -
216.《将赴洋州书东谷旧隐》 宋·文同
晚客无一来,独步入东谷。
园林已成就,此景颇不俗。
落落岩畔松,修修涧边竹。
爽气逼襟袖,清如新出浴。 -
217.《彦思惠榅桲因谢》 宋·文同
秦中物专美,榅桲为嘉果。
南枝种府署,高树立婀娜。
秋来放新实,照日垂万颗。
中滋甘醴酿,外饰素葺裹。 -
218.《谢任遵圣光禄惠诗》 宋·文同
常念文选诗,最爱颜光禄。
君今作此官,诗亦颜之躅。
寻常得君诗,如隼饥见肉。
凡当忧愤际,不可不取读。 -
219.《子平寄惠希夷陈先生服唐福山药方因戏作杂言》 宋·文同
蜀江之东山色尽如赭,有道人云此是丹砂伏其下。
烟云光润若洗濯,涧谷玲珑如刻画。
我闻神仙草药不在丹上生,是中当有灵苗异卉之根茎。
果然人言所出山芋为第一,西南诸郡有者皆虚名。 -
220.《送崔先生东归》 宋·洪咨夔
嘉定甲戌冬,扫门古杨州。
一见握手欢,飞黄厄盐辀。
士忧不闻道,勿以穷故忧。
为圣为贤人,所贵天爵修。