-
281.《廞庭自三山送荔枝分韵得缃字》 宋·刘学箕
炎精孕秀储气详,荔枝结实魁群芳。
我有犹子客南服,千里眷念情不忘。
星驰走寄一千颗,伏暑火炽劳取将。
筠篮初开气芬溢,稍觉四座浮清香。 -
282.《北山园山石形势卖盗夜半择其尤者窃去累日怀》 宋·刘学箕
素志薄利录,壮年荣林丘。
种树疏间泉,凿沼开中洲。
堤平水瀰漫,径绕竹净修。
梅坞夜月乱,松罔晓风飂。 -
283.《孝宗皇帝杜甫万丈潭诗御书赞》 宋·岳珂
於戏中兴,驻跸东南。
江沱之安,匪帝所堪。
飙起霆驱,沛泽以甘。
慰于望霓,意则可探。 -
284.《赋赵守接竹引岩泉》 宋·阳枋
冰丝实瑟无胶柱,事省庭空引泉注。
为有心随水色清,从教竹傍山腰去。
循除虢虢潺湲,华襟湛彻生灵根。
纵使婆深池自满,尚嫌鲤跃圆荷翻。 -
285.《桐花散翁挽诗》 宋·王柏
瀫水之西,巍然一峰。
是白道坚,翔舞而东。
林峦蓊蔚,丘壑浑融。
雍雍聚落,惟金之宗。 -
286.《春雨》 宋·卫宗武
一自春来二月强,连宵甘霔泽斯滂。
润留根蔕梅桃实,清及萌芽黍稷香。
雀舌纤纤抽茗叶,羊群戢戢长松秧。
农桑从此无虚日,纤妇耕夫处处忙。 -
287.《立秋喜雨》 宋·卫宗武
天心本至仁,生意岂有息。
粤从书夏五,甘霔绝点滴。
凉风自西业,时送中夜湿。
田腹泯龟文,屋角挂龙骨。 -
288.《次韵悯雨》 宋·卫宗武
百谷仰雨而蕃滋,乃颖乃苞乃成实。
锸云方喜高下齐,大田俄报东南坼。
民穷至此噫亦甚,无年饿死其无日。
佛灵犹示致涓流,人力焉能施寸尺。 -
289.《和野渡为青溪赋》 宋·卫宗武
好士不论亲与疏,绝甘分少宁求余。
孔程一见便倾盖,懽如故旧其非欤。
世多奇俊无南北,平昔可曾致佳客。
吾乡良友无出君,二仲之交犹欠一。 -
290.《深自妇氏归侍》 宋·陈著
我生贫非穷,有子环我膝。
深汝实居长,何可去顷刻。
顾从百里外,赘滞日复日。
事有不得已,我心常壹郁。 -
291.《黄西有以清江李侯书来袁见招不果就既去西有》 宋·赵文
地僻谷自淳,此世有羲轩。
行携二三子,读书秋树根。
不拟山水窟,忽枉君侯轓。
携持贵人意,仆口不惮烦。 -
292.《芭蕉花》 宋·董嗣杲
绿扇摇秋吐秀黄,宿根清傲雪和霜。
花能成实连茎脆,子可为房取蜜藏。
争爱广阴能障暑,谁知甘味亦充粮。
何人吟羡青青叶,如此山殽不得尝。 -
293.《望蓬莱·马风子》 元·马钰
马风子,因遇弃荣华。
乞觅残馀为活计,真清真净做生涯。
烹炼白朱砂。
人莫笑。
一志实堪夸。
大道朝闻甘夕死,水清玉洁绝纤瑕。
不敢辱师 -
294.《西江月 赴胡公斋》 元·马钰
我会调和美鳝。
自然入口甘甜。
不须酱醋与椒盐。
一遍香如一遍。
满满将来不浅。
那人吃了重添。
虚心实腹固根元。
饱后云游仙院。 -
295.《早出田所》 明·袁凯
愧无经济术,徒有茂异名。
行游三十年,不见有所成。
归来得荒地,僶俛始学耕。
方春多云气,甘雨亦时行。 -
296.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
297.《次韵江陵曹令祈雨》 宋·项安世
吾赏言封侯万里不直钱,不如洛阳负郭二顷田。
清风午枕睡初熟,明月一瓯吾自煎。
门前{左禾右罢}稏新酒熟,丈夫肯受儿女怜。
非不知鸣钟与鼎食,雨蓑风笠性所便。 -
298.《送程道辉之广济》 宋·项安世
昂昂天马驹,志岂甘伏枥。
虓虓岩下虎,平生肯求食。
可怜百鍊钢,绕指化为席。
丈夫有不遇,此事今犹昔。 -
299.《耕读堂诗》 宋·项安世
朝鹜兮吾畴,象舒兮鸦疾。
暮飘兮吾帷,风喧兮雨密。
蓑衣兮台冠,雪炬兮萤祑。
田丁兮学丁,耦歌兮侪習。
米甘兮蔬旨,道腴兮仁实。
养送兮无憾,俯仰兮有适。
尧汤兮吾辟,岂吾欺兮伊稷。 -
300.《杨梅》 宋·项安世
吾家里曲修家木,叶如海桐实如谷。
闻名谓是金作丸,见面恍惊珠夺目。
直将甘软换严酸,坐使筠笼荐金屋。
越山五月垂垂雨,鼎实无声渠甚武。