-
41.《巫山》 宋·苏轼
瞿塘迤逦尽,巫峡峥嵘起。
连峰稍可怪,石色变苍翠。
天工运神巧,渐欲作奇伟。
坱轧势方深,结构意未遂。 -
42.《夜泊牛口》 宋·苏轼
日落红雾生,系舟宿牛口。
居民偶相聚,三四依古柳。
负薪出深谷,见客喜且售。
煮蔬为夜餐,安识肉与酒。 -
43.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
44.《闻高平公殂谢述哀感旧以助挽歌三首》 宋·梅尧臣
一出屡更郡,人皆望酒壶。
俗情难可学,奏记向来无。
贫贱常甘分,崇高不解谀。
虽然门馆隔,泣与众人俱。 -
45.《依韵和丁元珍寄张圣民及序》 宋·梅尧臣
平生天下友,常以道义求。
良朋既我遘,没齿无怨尤。
向来六七辈,非可取次俦。
议论吐肝胆,慷慨从窜投。 -
46.《东园赠周翊》 宋·王令
尝闻东园游观嘉,晚趁时节亦自到。
东风不知来者多,一日芳蹊踏无草。
山樱著子寒尚迟,江梅殒蘤香可吊。
扶疏枝叶未成荫,偶来正值斜阳照。 -
47.《上邵宝文》 宋·王令
出处身之道,穷通命所关。
孔犹闻宋逐,轲亦退梁还。
兹道方中否,流风有後艰。
客来方病宪,人戚不堪颜。 -
48.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
49.《追和老杜种莴苣诗》 宋·王之道
我有数亩园,荒秽萦锄理。
干戈何许久,生意困屠燬。
道也其兴与,时哉亦甚矣。
去年失短吕,培植乏驱使。 -
50.《答象之谢惠黄精之作》 宋·韩维
仙经著灵药,兹品上不刊。
服之岁月久,衰羸反童颜。
岩居有幽子,乘时劚苍山。
溪泉濯之洁,秋阳暴而乾。 -
51.《迓漕台感书》 宋·强至
郡县齐瞻使者麾,马蹄行处是霜威。
前驱宁免为负弩,高谢未能图拂衣。
顾己自知吾道在,折腰甘被俗人议。
古来策足皆贫贱,伊起耕夫吕钓矶。 -
52.《赠卜者张生歌张历阳人也》 宋·李廌
我忆扁舟昔南渡,江心忽值蛟龙怒。
大浪崩腾舞我舟,尾胁蜿蜒束吾橹。
怒声如雷雷火烈,腥风鼓天天如雾。
我观蛟龙等一戏,众面仓惶独无怖。 -
53.《山中遣兴五首》 宋·李流谦
嗣圣承尧禹,图书未见之。
兵威轻破竹,天意决占龟。
燕雀甘藜莠,蛟龙或沼池。
但令无战伐,贫贱亦何辞。 -
54.《和张文潜有所叹韵》 宋·虞俦
老骥困盐车,四足若有绊。
莺鸠抢榆枋,控地不能远。
我本田家子,释耒事游宦。
少壮耻干请,老大谁推挽。 -
55.《吴季谦侍郎送家酿香绝无灰得未曾有戏成报章》 宋·岳珂
义丰爱酒憎官壶,日长忍渴呼酷奴。
自言畏灰如畏虎,有酒不向官坊酤。
当家香泉世无比,米洁曲甘醇且美。
酿时不著一点灰,满酌寒泉挹清泚。 -
56.《次陈芸居问讯后村韵》 宋·胡仲弓
人心真滟澦,世路多肴函。
此险久已涉,此味久已谙。
易节固不可,贫贱分所甘。
浩歌一长慨,书与识者谈。 -
57.《忧旱》 宋·章甫
贫贱甘羁旅,淹留赖薄田。
悠悠将送老,比比不逢年。
旱魃工为虐,雷公岂易鞭。
醉能忘万事,安得酒如川。 -
58.《戊寅老人生旦》 宋·陈文蔚
吾家本是田家子,其先世世居田里。
儿因逐食浪飘蓬,欲归无以供甘旨。
吾翁亦能某淡薄,日夕饭疏而饮水。
浑然质朴古人风,固应自有长生理。 -
59.《谒翁丈四十韵》 宋·李处权
之子儒林杰,斯文国士称。
词章曹植擅,典故叔孙能。
秉哲中逾旷,撝谦外匪矜。
世家非冠玉,人物是壶冰。 -
60.《人生几何行》 宋·释文珦
人生能几何,百年三万日。
一半睡中消,余寿或难必。
钟鼎与轩裳,总是牢笼物。
贪夫所甘心,宛转无由出。
富贵乾常劳,贫贱乾常逸。
所以箕山人,不为唐尧屈。