-
21.《连日寒甚强甫二首》 宋·刘克庄
同云作色日潜辉,咄咄玄冥未霁威。
驿使能无一枝寄,客程应有六花飞。
乌公恩重宜亲谒,绛老年高可蚤归。
想见仙霞三尺雪,布衾如铁起添衣。 -
22.《连日寒甚强甫二首》 宋·刘克庄
人生各有稻粱谋,暂去家庭作远游。
年事但看翁齿发,天寒深念汝衣裘。
履霜我独知琴操,立雪谁来问话头。
但愿茅檐相保守,千书说不尽离愁。 -
23.《环碧寒甚移宿客邸》 宋·刘克庄
香歇朝衣懒更熏,梦残宫漏远难闻。
漫郎不称青绫被,退士惟堪白布裙。 -
24.《丙戌天基节自至道宫趋宝福院寒甚》 宋·洪咨夔
朝谒千秋节,攀援万岁藤。
山明松戴雪,涧涩石怀冰。
清壮髯还戟,酸癯面亦棱。
暖寒能破戒,珍重虎溪僧。 -
25.《草地寒甚氈帐中读杜诗》 宋·汪元量
少年读杜诗,颇厌其枯槁。
斯时熟读之,始知句句好。
书生挟蠹鱼,流行万里道。
朱颜日以衰,玄发日已老。 -
26.《春雨寒甚作长句》 宋·陈造
白龙天飞宜莫测,吴侬解数归消息。
年年青帝发生时,似妒园林春动色。
西山龙母诞弥月,归觐亲颜供子职。
寿觞琼醴俗共传,玉鳞素鬐谁所觌。 -
27.《市进马寒甚》 宋·李石
边云寒色与愁浓,酒味何由入颊红。
眼看飞鸢来堕水,心随去骑欲追风。
亲朋立望千山外,笑语殊思一饷同。
问舍求田吾已决,不于湖海较穷通。 -
28.《殿上侍立寒甚》 宋·楼钥
小雪似来霜气清,今朝寒色倍严凝。
榻前侍立无遮障,吹得半身真是冰。 -
29.《十月旦尚暖用夹公服二月初吉雪寒甚服单》 宋·楼钥
尚暖先添夹,方寒却用单。
不惟春料峭,况值雪飞翻。
但欲朝仪肃,难求已分安。
衣囊如欲懒,归去老江干。 -
30.《九江春半雨中寒甚忽见梨花》 宋·杨冠卿
江城一雨春强半,寒色著人芳信迟。
赖有梨花遮病眼,一枝带雨出疏篱。 -
31.《池阳地寒梅开甚晚上元后始见疏花一夕春雪晓》 宋·陈文蔚
千林一夜散琼瑰,莫诮亭前春后梅。
未入纷纷红紫队,不忍国是雪中开。 -
32.《季文作真率会遇大雪寒甚主人之居狭不容散步》 宋·王洋
一风一雨天酝雪,溪上行人手吹裂。
主人扫巷作光华,满注金罍唤宾客。
酒酣耳热胆量宽,容我口开非带仄。
天寒捉膝政相宜,共道兴来连举白。