-
201.《酬杨愈太丞之寿州见别》 宋·梅尧臣
畴昔西州谢法曹,声名籍甚我徒劳。
升沉一府已荒冢,憔悴两人犹二毛。
眼见荣华能几日,心知富贵只秋毫。
淮南鱼美香粳滑,饱去清吟岂不高。 -
202.《游隐静山》 宋·梅尧臣
心存名山久,积岁未及游。
将过值风雨,路不通马牛。
丁壮四五人,篮轝时更休。
转谷逢烟火,下隰多田畴。 -
203.《北楼感事》 宋·王禹偁
北楼出林杪,登览开病姿。
旁带滁州城,雉堞何逶迤。
下人刺史宅,却临统军池。
伊予翰林客,失职方在兹。 -
204.《酬赠田舍人》 宋·王禹偁
君不见天上星辰拱环极,忽然陨地变成石。
又不见云中鹰隼横高秋,有时搨翼化作鸠。
人生进退甚类此,左迁右转谁自由。
忆昔逢君在邹鲁,翰林丈人东道主。 -
205.《寄献鄜州行军司马宋侍郎》 宋·王禹偁
钜贤如木铎,一振声蓋代。
丈人文曲星,谴谪落下界。
辞源发昆仑,意尽若到海。
昔在神德朝,少秀负文彩。 -
206.《闻鴞》 宋·王禹偁
元精育万汇,羽族何茫茫。
为怪有鸱鴞,为瑞称凤皇。
凤皇不时出,未识五色章。
吾生在邹鲁,风土殊远方。 -
207.《五哀诗故国子博士部公》 宋·王禹偁
汾阳饱经术,赋性甚坦率。
在昔举神童,广场推杰出。
尚书诵在口,何论落自笔。
总角取科名,弱冠纡缨绂。 -
208.《寄题陕府南溪兼简孙何兄弟》 宋·王禹偁
申湖在陕服,自昔名所重。
许昌遗唐律,人口尚传诵。
旧迹固蓁莽。
胜概犹出众。 -
209.《病中九首》 宋·刘克庄
褚公真迹胜顽碑,曾向三茅快睹之。
一自偏盲常面壁,甚贪小楷废临池。
粗如太尉书姜字,俚若藁师唱月诗。
老去无词并恶札,感今怀昔不胜悲。 -
210.《蒙仲以二画寿予生朝各题一诗》 宋·刘克庄
人彘昔擅宠,夺嫡谋甚工。
留侯莫容喙,何况短后雄。
挽回龙准帝,全赖皓首翁。
昔去避嬴世,今来安刘宗。 -
211.《次韵黄帐干》 宋·刘克庄
瘦马虺隤已卸鞯,纵鞭其后不能前。
才非应氏惭三入,齿较杨雄长十年。
发老病馀偏种种,腹空虚甚谩便便。
故人过矣相称誉,敢挹衰残望昔贤。 -
212.《挽卢母黄太孺人》 宋·刘克庄
太孺贤声众论推,府君经学里人师。
牛衣隐约能偕老,萤火凄凉自课儿。
畴昔黄齏曾百甕,只今丹桂已双枝。
乌虖卢母哀荣甚,何必人题墓上碑。 -
213.《谢束丈见赠》 宋·王令
贱生不自辰,亲没身孤零。
家无一棱田,不得农以耕。
巧智不迨人,工贾难自名。
妄来觑文字,朱墨纷纵横。 -
214.《读史二首》 宋·周必大
舜作九成乐,丹凤仪其宫。
周备既醉福,高冈始鸣桐。
区区汉宣帝,杂羁期群聋。
恽诛广汉族,一变高文风。 -
215.《进读三朝宝训终篇赐宴赐赉谢恩诗》 宋·周必大
艺祖提剑开八荒,太宗混一垂衣裳。
真皇破虑神武扬,夷夏亿宁法度彰。
宝训成书纪宏纲,有典有则万叶昌。
忆昔壬午神龙翔,季秋庚子辰集房。 -
216.《十月十七日大椿堂小集胡从周季怀以予目疾皆》 宋·周必大
畏疾甚畏威,目昏口止酒。
尔来时一中,免使论薄厚。
仪康业废祀,酿具散莫纠。
采药山已焚,种秫时转后。 -
217.《琴歌》 宋·白玉蟾
月华飞下海棠枝,楼头春风鼓角悲。
玉杯吸乾漏声转,金剑舞罢花影移。
蘂珠仙子笑移烛,唤起苍潭老龙哭。
一片高山流水心,三奏霓裳羽衣曲。 -
218.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
219.《赠画鱼者》 宋·白玉蟾
昔日僧繇所画鱼,三十六鳞依翠浦。
徐高画中多画鱼,鼓鳞扬鬣今为图。
古人妙画犹不朽,今人妙处古未有。
郭丹青者冠古今,天下画鱼第一手。 -
220.《姑胥行》 宋·蔡襄
香泾无故流,胥台有馀基。
太伯以德启,后王结心师。
夫差昔好战,戈矛临越陲。
天蟹须食稻,未拯吴人饥。