-
301.《答韦山人隐起龙文药瓢歌》 唐·皎然
野人药瓢天下绝,全如浑金割如月。
彪炳文章智使然,生成在我不在天。
若言有物不由物,何意中虚道性全。 -
302.《水调歌头(岁暮书怀)》 宋·汪莘
草木自成岁,禽鸟已春声。
仰观俯察,多少宇宙古今情。
遐想炎黄以上,逮至汉唐而下,几个费经营。
巢许有真意,无责自身轻。 -
303.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
304.《沁园春·道本虚无》 元·李道纯
道本虚无,虚无生一,一二成三。
更三生万物,物皆虚化,形形相授,物物交参。
体体元虚,头头本一,未许常人取次谈。
虚无妙,具形各相貌,虚里包含。 -
305.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
306.《古风上知府秘书》 宋·范成大
神仙绝世立,功行闻清都。
玉符赐长生,镊云游紫虚。
鸡犬尔何知,偶舐药鼎余。
身轻亦仙去,罡风与之俱。 -
307.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
308.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
309.《寿制使董侍郎》 宋·程公许
秋云阴阴压边城,秋风飒飒飞边尘。
淮堧夕烽连岘首,往来羽檄无时停。
那筹楼上一长啸,环六十郡皆阳春。
老翁哺儿夸说尹,连年我禽歌即盈。 -
310.《投赠洪卒司令舜俞》 宋·程公许
博陵先生天下士,圭瓒鼎彝宗庙器。
驾风阊阖驻参旗,要与疲氓起憔悴。
同来谁是俭府僚,一朵庚莲吐秋水。
义以取人道自任,河阳主宾信奇伟。 -
311.《夜读杜诗四十韵》 宋·苏泂
夜读老杜诗,如对老杜面。
此翁历艰难,往往诗中见。
曩吾游川蜀,所恨年数浅。
草堂闻无人,正在成都县。 -
312.《日食罪言》 宋·姚勉
皇帝十四载,新元纪嘉熙。
仲冬戊寅朔,午漏方中时。
朔风震丘壑,猛籁号枯枝。
黯如商雪天,四野昏垂垂。 -
313.《李士宏得芗林五老石地野人》 宋·赵文
芗林丑石何曾丑,化为五老如此寿。
高低俯仰各有意,清润坚贞皆可友。
剜劖刻削巧戏剧,谁为此者鸿蒙叟。
铜盆古雅出高丽,玉筹清奇原史籀。 -
314.《缙云县仙都山黄帝祠宇》 宋·王铚
我渡溪山寻荒村,群峰势若万马奔。
酣酣春色雪初霁,霭霭野气山犹昏。
琼楼金阙涤地尽,松柏半带斤斧痕。
要还清净扫尘俗,一炬劫火安得焚。 -
315.《同陈秘监诸丈送黄商伯守常州石叔访守上饶会》 宋·彭龟年
惠山滋华池,玉山润百卉。
二贤竞出守,山水亦自慰。
人生别离难,朋旧走相谓。
尅期会南湖,肯托简书畏。 -
316.《答杨霖用韵见赠》 宋·孙应时
沧沧万里无时盈,太山四维不可仆。
蛙井跳梁徒自喜,蚁垤崔嵬欲何就。
物情小大乃尔悬,人心是非当自究。
荣名乍满妻孥笑,权利偏供宾客僦。 -
317.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
318.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
319.《巫山》 宋·苏轼
瞿塘迤逦尽,巫峡峥嵘起。
连峰稍可怪,石色变苍翠。
天工运神巧,渐欲作奇伟。
坱轧势方深,结构意未遂。 -
320.《次韵渊明饮酒诗:》 宋·张耒
我欲常饮酒,俗事苦夺之。
饮酒不得醉,何如未饮时。
颠倒众讥笑,佳处正在兹。
念此虽杜门,浊醪日常持。