-
141.《勉陈石二生》 宋·郑獬
精金埋深山,凿土不难得。
大贝贮沧海,破浪亦能识。
山趋猛虎穴,海入长蛟室。
必意往取之,投躯不少惜。 -
142.《依韵和居方观崔生画》 宋·强至
古今画手得名人,一物才工自出伦。
字与丹青俱是绝,势关飞动不无神。
浪传误笔成蝇点,那待青田写鹤真。
候雁枯荷含远意,江湖归兴划然新。 -
143.《赠故人二首》 宋·冯时行
一日如三秋,属君情所专。
晨风吹初春,绕屋鹊声乾。
得非造物意,怜我徒侣单。
放晴速君归,一笑不作难。 -
144.《夜来同诸公泛舟湖中乐甚因更潭名作北湖乃作》 宋·吴芾
北山万仞罗翠屏,下有湖水镜面平。
山影静倒千丈碧,波光冷浸一天星。
自有此湖知几岁,居人日日常经行。
但知湖水鸭头绿,谁人向此含幽情。 -
145.《唐大夫生辰》 宋·仲并
气围初寒候,祥开既望辰。
应时来鸑鷟,占梦获麒麟。
盛德圭无玷,高才竹有筠。
胸襟藏巨壑,人物妙洪钧。 -
146.《周知和以苏陈倡和韵赋水仙江梅蜡梅三种花谨》 宋·曾协
天工着意初放花,三英凛凛真一家。
镂冰点酥更团蜡,始信功深解生物。
临风却嗅心自知,粲兮粲兮哦古诗。
几年刻玉但成叶,一笑真同长康绝。 -
147.《比收张伯子尚书书报诸公有相招意因赋拙句》 宋·虞俦
天上张公子,殷勤忽枉书。
几年怜尜倒,今日遂吹嘘。
贡喜惭何暮,冯招恐不虚。
吾生真有命,造物合何如。 -
148.《读乐天诗戏效其體》 宋·虞俦
杖屦南坡路不赊,就中景物四时佳。
春林竞秀烘迟日,雪岫初晴眩晓霞。
炎夏清风横一榻,澄秋明月满千家。
人生适意须行乐,况是樽前鬓未华。 -
149.《师绎再赋湖庄雨后佳句有惜春之意复次其韵》 宋·曹彦约
委曲东风满万象,家培桃李恣雄夸。
先生客里观时态,老子诗中感物华。
雨后有花须领略。
春归无策可拦遮。
山行忘却芳菲趣,把玩珠玑到日斜。 -
150.《李参政生日二首》 宋·魏了翁
湖浅霜雁寒,天高老龙蛰。
悠悠瀛海间,时运递消息。
黄钟一龠回,槁瘁亦敷泽。
茹茅趣连征,墐户同一辟。 -
151.《次韵虞永康庐居生芝》 宋·魏了翁
河南富贵花,人与谱姓氏。
惟兹三秀者,不谱亦名世。
肖形草木均,出处哲人似。
无然而致之,朝菌何异此。 -
152.《代寿李参预雁湖先生五十韵》 宋·程公许
仙李蝉嫣系绪长,彤岩谱牒自曹王。
滔滔江汉流波漫,濯濯芝兰奕叶芳。
陵井已偕儒术显,异岩尤擅史才良。
榆枌倍借钧重,阀阅高腾万丈光。 -
153.《除夜》 宋·方岳
年华三百六十日,尘劳八万四千门。
高眠茅屋人亦老,相对梅花灯欲昏。
静中颇窥造物意,极处是为天地根。
生菜春盘一杯酒,明朝花柳又村村。 -
154.《晚晴》 宋·宋庠
斜日红初敛,晴山翠欲流。
休歌陌妇怨,宁作贾胡留。
物意如相乐,吾生有底愁。
早分好风月,更上庾公楼。 -
155.《内子生日》 宋·项安世
东风吹草未成花,物色相看意已嘉。
游女尽从灯夕出,家人重向寿辰夸。
层层膝下孙枝长,衮衮天边帝綍加。
欲和晏公延寿曲,红鸾紫凤欢流霞。 -
156.《简唐先生谷》 宋·章甫
藩篱落日鸟雀闹,江湖西风鸿雁高。
病躯已厌秋夜永,农事更伤终岁劳。
穷愁满眼未容遣,俗物败意时相遭。
隐芝庵中有高士,拄杖请来同出邀。 -
157.《饮通幽园》 宋·赵汝鐩
典却身上鹔鹴裘,买酒领客寻清游。
欲洗胸襟尘万斛,快上青云展秋眸。
晴沙翳天风动地,挈壶卷席移通幽。
一沼镜净清可掬,千竿玉立尘不留。 -
158.《呈县尹》 宋·陈普
生贤造物意何仁,一本从来只为民。
择取易中五阳卦,要令到处四时春。
黄扉紫闼终行志,碧水丹山且爱人。
满县栽花祗悦目,桑麻雨露是公真。 -
159.《感物二首》 宋·戴表元
鱼目出泥沙,空村百金珍。
豫章值拥辏,细细供蒸薪。
论材何必多,适用即能神。
托交何必深,寡求永相亲。
鲍叔拙羁鲁,张生穷厄陈。
茫然扳援际,岂意出风尘。 -
160.《明复作文房四物诗因用其韵》 宋·郭印
琢就阴崖骨,良工用意勤。
沼心初受水,镜面已生云。
自比珪璋质,能成翰墨勋。
千金酬重价,端石世传闻。