-
21.《白云先生鲁叶殿丞交之父有隐节其居徽考秘则》 宋·李流谦
白云先生去何从,烟霞高人继其踪。
两朝恩光照岩穴,映墙竹柏清阴同。
高人已注丹台籍,白云子孙食不给。
人生有累岂妻孥,生羡金门羽衣客。 -
22.《吊齐斋先生尚书文节倪公》 宋·程公许
披襟白苹风,荡桨碧澜月。
若下酒可斟,顾渚茗堪啜。
兹游足娱习,所遇皆胜绝。
四海齐斋翁,清风传奕叶。
平生心本朝,峨冠蓬怒发。
子皮五湖棹,烟波时出没。 -
23.《吊齐斋先生尚书文节倪公》 宋·程公许
仕道昔有训,退处非为名。
齐竽醉聒耳,虞弦自希声。
清波贯霅苕,空翠浮弁衡。
图史足怡悦,风月无将迎。
生世我已后,景行宁忘情。
昂昂雞群鹤,慰我双眼明。 -
24.《吊齐斋先生尚书文节倪公》 宋·程公许
万顷湖浪碧,一点浮玉青。
先生此有盘,有道甘沉冥。
植柳荫水槛,栽莲绕风亭。
感恨手遗奏,精神超列星。
鸿鹄既层举,鸮鸩争刷翎。
克家类季子,隧碑刻铭。 -
25.《吊齐斋先生尚书文节倪公》 宋·程公许
风尘日骚屑,耆哲晨星稀。
九原不可作,斯文今谁归。
临风想孤标,把酒哦落晖。
扁刻见尚友,雪堂密传衣。
归帆拂苹波,晴烟抹松扉。
满箧贮宝刻,展诵省昨非。 -
26.《挽太学正节先生徐应镳》 宋·何梦桂
国破君亡一死宜,绝怜儿女死如饴。
龙池久负娲皇誓,蛙坎空遗烈士悲。
洗骨不污唐门馆,沥心无愧赵孤儿。
北行多少生还客,休向梯云读墓碑。 -
27.《昔康节先生题安乐窝诗中云乐见善人乐闻善事》 宋·仇远
人生有至乐,主善以为师。
善端本固有,乐处亦自知。
我思舜之徒,难鸣日孳孳。
箪瓢在陋巷,颜氏其庶几。
之子芝兰室,书传为箴规。
量力行好事,固穷无妄为。
何似安乐窝,受用尧夫诗。 -
28.《己酉生日敬次靖节先生掇挽歌辞三首》 宋·叶茵
放浪宇宙间,世事笑局促。
骎骎影中人,不受时采录。
奄然长夜归,赍志空山木。
昔日堂上欢,今夕堂下哭。
哭之欲其生,予亦不自觉。
天道元无私,纷纷徒宠辱。
素心惟坡仙,一死万事足。 -
29.《己酉生日敬次靖节先生掇挽歌辞三首》 宋·叶茵
自古皆有死,载歌酹清觞。
嗟予早失怙,艰阻亦备尝。
母兮岁六十,终古青松傍。
陟冈恸伯氏,忘簪悲孟光。
后波逐前波,同归溟漠乡。
飘风相飞旐,举铎声央央。 -
30.《己酉生日敬次靖节先生掇挽歌辞三首》 宋·叶茵
重云翳苍柏,零露栖白萧。
骨肉慕音容,慌惚哀空郊。
肴核班几席,椒浆浇岧嶢。
人归天已沫。 -
31.《挽徐季节先生》 宋·孙应时
语言平谈骨清癯,谁似黄山一老徐。
眼底不知人富贵,腹中惟有古诗书。
平生义薄云天上,日暮家无儋石储。
试问台人君识否,此翁元不事名誉。 -
32.《挽徐季节先生》 宋·孙应时
年过八十更精神,佚我房中自在身。
检点欺心无一发,薰涵和气似三春。
莫疑见识惊流俗,自是渊源到古人。
前辈凋零公又往,哀哀令我涕沾巾。 -
33.《题靖节先生祠一首》 宋·王阮
先生新布政,谁遣小儿来。
尔面何须识,其心端可猜。
有名高日月,无力救氛埃。
百世千秋后,闻风亦遽回。