-
81.《朱槿花二首》 宋·张俞
朝菌一生迷晦朔,灵蓂千岁换春秋。
如何槿艳无终日,独倚栏干为尔羞。 -
82.《题支离叟》 元·高明
钱塘门里支离叟,短发萧疏色黧垢。
雪霜岁晚结轮囷,风雨年深增老丑。
挫蒧糊祇总无能,欲与冥灵齐上寿。
天公怒此怪且懒,敕遣灵官下搜龋勾娄吉利忽飞来,虎倒 -
83.《家园即事十三首》 宋·郑清之
书带环生缭岸青,叶间虫篆学阳冰。
墨池文冢非难化,芝菌从教子厚蒸。 -
84.《疏屋诗为曹云西作》 宋·邵桂子
草菜可食,总名曰疏。
品题有圃,树艺有书。
衡纵町畦,周绕屋庐。
缭以樊垣,经父沟渠。 -
85.《转寿春守,太和庚戌岁二月,祗命寿阳时替裴》 未知·未知
此处之顾,余衰年甘蹑前患,俾三月而寇静,期岁而人和,虎
不暴物,奸吏屏窜,三载复遭邪佞所恶,授宾客分司东都,或
举其目,或寄于风,亦粗继诗人之末云】
李绅 -
86.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
87.《寄怀》 宋·何文季
白发萧萧壮气衰,垂头兀兀董生帷。
饥难煮字将焚砚,语不惊人懒作诗。
昔日卞和常泣玉,今时墨子更悲丝。
自从梦笔风流后,枯配那能出菌芝。 -
88.《别方岩》 宋·胡则
寓居峰顶寺,不觉度炎天。
山叟频为约,林僧每出禅。
虚怀思往事,宴坐息诸缘。
照像龛镫暗,通宵磬韵传。 -
89.《白石山》 宋·林斗南
路迥萦纡行木杪,脚力穷时山更好。
苦吟转觉嘉句悭,远望方知众山小。
登临自昔知几人,留题暗苔新事物。
吁嗟开辟岁时久,名字湮没多无闻。 -
90.《落花篇》 明·林应亮
东邻昨夜飞红雨,落花如霰随风举。
千丛缀绮谢繁枝,九陌垂青隐芳树。
忆昨芳妍乍放时,含娟凝艳骋容姿。
盈盈绛帻承曦暖,烨烨瑶英泛露滋。 -
91.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
92.《杂感十首(崇祯元年)》 明·于鉴之
人间白昼自繁华,别有玄心托赋家。
尺牍殷勤非盛览,衡门寂历少侯芭。
劳生晦朔观朝菌,隙地阴晴视昔耶。
何处更求岩壑隐,男儿襟气是烟霞。
¤ -
93.《池口舟中见九华山》 明·周浈
贞履无素期,劳生意恒窘。
谁云戒戎路,曾是返初隐。
水宿淹长晷,山行阻修畛。
缥缈对雄标,巑岏发奇蕴。 -
94.《新年五首》 宋·苏轼
晓雨暗人日,春愁连上元。
水生挑菜渚,烟湿落梅村。
小市人归尽,孤舟鹤踏翻。
犹堪慰寂寞,渔火乱黄昏。 -
95.《新年五首》 宋·苏轼
海国空自暖,春山无限清。
冰溪结瘴雨,雪菌到江城。
更待轻雷发,先催冻笋生。
丰湖有藤菜,似可敌蓴羹。 -
96.《韩退之孟郊墓铭云以昌其诗举此问王定国当昌》 宋·苏轼
昌身如饱腹,饱尽还复饥。
昌诗如膏面,为人作容姿。
不如昌其气,郁郁老不衰。
虽云老不衰,劫坏安所之。 -
97.《九日次定国韵》 宋·苏轼
朝菌无晦朔,蟪蛄疑春秋。
南柯已一世,我眠未转头。
仙人视吾曹,何异蜂蚁稠。
不知蛮触氏,自有两国忧。 -
98.《与参寥师行园中得黄耳蕈》 宋·苏轼
遣化何时取众香,法筵斋钵久凄凉。
寒蔬病甲谁能采,落叶空畦半已荒。
老楮忽生黄耳菌,故人兼致白芽姜。
萧然放箸东南去,又入春山笋蕨乡。 -
99.《雨后行菜圃》 宋·苏轼
梦回闻雨声,喜我菜甲长。
平明江路湿,并岸飞两桨。
天公真富有,膏乳泻黄壤。
霜根一蕃滋,风叶渐俯仰。 -
100.《吴中田妇叹(和贾收韵·)》 宋·苏轼
今年粳稻熟苦迟,庶见霜风来几时。
霜风来时雨如泻,杷头出菌鎌生衣。
眼枯泪尽雨不尽,忍见黄穗卧青泥!
茆苫一月垅上宿,天晴获稻随车归。