-
101.《寄温州希用上人》 宋·韩维
炎尘满天地,怀子邈湖江。
筑隐云峰乱,栖禅石树双。
学禅仍慕孔,诗放欲兼庞。 -
102.《暗用古人名诗寄程帅》 宋·陈造
羡公椽笔衔阳秋,黄钟大吕豪端收。
省闱高掇未足道,文章老手第一流。
轇轕玄谭已惊众,倒河翻澜骇飞动。
递中筒诗陆续来,旧债示偿新债重。
即今搦管重犯严,强颜回顾口如箝。
更驱行李伸此情,句法政用公镌劖。 -
103.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
至人孰可测,跨世富英量。
千龄遘治运,万古真遐想。
三台接布武,万乘拱函丈。
辞荣明光殿,乞身青天上。 -
104.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
世人期公浅,云是真谪仙。
愿公老台鼎,白首冠貂蝉。
为之乃固有,弗为愈知贤。
清风不可挹,高高薄云天。 -
105.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
纷纷竞干禄,汩汩第谋身。
先生独任重,忧道仍忧民。
精诚贯白日,孤忠横北辰。
求之千载上,古亦鲜若人。 -
106.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
平生史鰌直,往岁展禽黜。
青衫窜长沙,华鬓谒宣室。
重光照八极,命世真贤出。
奈何江湖去,独为苍生恤。 -
107.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
道德富瀛海,百谷输浩渺。
云梦吞什伯,坐映黄陂小。
斯文再炳蔚,精义凌缥缈。
典谟追灏噩,协气充四表。 -
108.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
周公非汲汲,仲尼岂皇皇。
吾道无若人,孰能相维纲。
古今异伦轨,英风自相望。
下民今喁喁,造物太茫茫。 -
109.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
造物虽茫茫,至人自嚣嚣。
虽稽具瞻意,欲全千仞高。
富贵一敝屣,功名两鸿毛。
独知退为乐,可怜夸者劳。 -
110.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
公去吾道辱,公来吾道荣。
生民系休戚,国势随重轻。
先生如九鼎,坐折奸宄萌。
天如欲平治,用舍若为情。 -
111.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
先生如蓍龟,万事可告犹。
勋业轻黄屋,得贤方解忧。
念昔汇征日,民瘼庶有瘳。
莫赋归去来,衮衣或能留。 -
112.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
吴越控岛夷,东南一都会。
淫风旧倡靡,懦俗无慷慨。
除弊在躬行,报政可立待。
类非俗吏能,千龄树遗爱。 -
113.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
迩臣均劳逸,方面乃毗倚。
细人怙权宠,补外习为耻。
余杭股肱郡,湖山真信美。
意雅如望之,肯效倪若水。 -
114.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
小人虽嗜学,岁月空屡勤。
同门尽鸳鸾,登瀛校书芸。
嗟余老西河,索居久离群。
从龙从上下,愧彼油油云。 -
115.《送杭州使君苏内相先生某用先生旧诗方丈仙人》 宋·李廌
四海李元礼,龙门多俊良。
英英郭有道,一揖遂生光。
画鷁凌云波,仙舟水云乡。
此心徒皦皦,千里共苍苍。 -
116.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
久雨闭陋室,薜荔络败壘。
乙子语大慧,我听勿入耳。 -
117.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
具酒作社饮,此事古介始。
孰肯具果蔬,被肘醉子美。 -
118.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
节物暗老我,壮志物未已。
事业力自致,贵贱命可委。 -
119.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
案上具笔砚,砌下秀菊杞。
我顾乏大屋,尚赖有此尔。 -
120.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
江梅非凡根,先春花南枝。
玲珑皆瑶英,雕镌谁为之。
天高孤芳寒,风来幽香随。
朝暾晞霜华,兰膏涂真妃。