-
61.《春阴独酌寄同年虞部李郎中(在湖南)》 唐·韩偓
春阴漠漠土脉润,春寒微微风意和。
闲嗤入甲奔竞态,醉唱落调渔樵歌。
诗道揣量疑可进,宦情刓缺转无多。
酒酣狂兴依然在,其奈千茎鬓雪何。 -
62.《和李秀才郊墅早春吟兴十韵》 唐·韦庄
暖律变寒光,东君景渐长。
我悲游海峤,君说住柴桑。
雪色随高岳,冰声陷古塘。
草根微吐翠,梅朵半含霜。 -
63.《塞上》 唐·黄滔
塞门关外日光微,角怨单于雁驻飞。
冲水路从冰解断,逾城人到月明归。
燕山腊雪销金甲,秦苑秋风脆锦衣。
欲吊昭君倍惆怅,汉家甥舅竟相违。 -
64.《春秋战国门·庄公》 唐·周昙
齐甲强临力有馀,鲁庄为战念区区。
鱼丽三鼓微曹刿,肉食安能暇远谟。 -
65.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
66.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
67.《古塞下曲七首》 唐·贯休
下营依遁甲,分帅把河隍。
地使人心恶,风吹旗焰荒。
搜山得探卒,放火猎黄羊。
唯有南飞雁,声声断客肠。 -
68.《古塞下曲七首》 唐·贯休
下营依遁甲,分帅把河隍。
地使人心恶,风吹旗焰荒。
搜山得探卒,放火猎黄羊。
唯有南飞雁,声声断客肠。 -
69.《闻王慥常侍卒三首》 唐·贯休
世乱君巡狩,清贤又告亡。
星辰皆有角,日月略无光。
金柱连天折,瑶阶被贼荒。
令人转惆怅,无路问苍苍。 -
70.《寿春节进大蜀皇帝五首》 唐·贯休
上玄大帝降坤维,箕尾为臣副圣期。
岂比赤光盈室日,全同白象下天时。
文经武纬包三古,日角龙颜遏四夷。 -
71.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
72.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
73.《五言》 唐·吕岩
悟了长生理,秋莲处处开。
金童登锦帐,玉女下香阶。
虎啸天魂住,龙吟地魄来。
有人明此道,立使返婴孩。 -
74.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
75.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
76.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
77.《减字木兰花》 宋·苏轼
霄花络上,顺常昼卧其下。
子瞻为郡,一日屏骑从过之,松风骚然。
顺指落花觅句,子瞻为赋此词
双龙对起。 -
78.《鹧鸪天(湘江舟中应叔索赋)》 宋·赵师侠
风定江流似镜平。
斜阳天外挂微明。
云归远岫千山暝,雾映疏林一抹横。
渔火细,钓丝轻。 -
79.《木兰花慢》 宋·卢祖皋
并致贺礼
向蒲江佳处,报新葺、小亭轩。
有碧嶂青池,幽花瘦竹,白鹭苍烟。
年华再周甲子,对黄庭、心事只翛然。 -
80.《水调歌头(寿吴尚书)》 宋·方岳
明日又重午,搀借玉蒲香。
劝君且尽杯酒,听我试平章。
时事艰难甚矣,人物眇然如此,骚意满潇湘。
醉问屈原子,烟水正微茫。