-
141.《侠客行》 明·郑善夫
万里金微道,防秋世不同。
秦城时借寇,汉女岁和戎。
落日吹《杨柳》,沙场恨未穷。
莫收张掖北,复失酒泉东。 -
142.《减字木兰花·双龙对起》 宋·苏轼
双龙对起。
白甲苍髯烟雨里。
疏影微香。
下有幽人昼梦长。
湖风清软。
双鹊飞来争噪晚。
翠颭红轻。
时下凌宵百尺英。 -
143.《和陶拟古九首》 宋·苏轼
沉香作庭燎,甲煎粉相和。
岂若炷微火,萦烟嫋清歌。
贪人无饥饱,胡椒亦求多。
朱刘两狂子,陨坠如风花。
本欲竭泽渔,奈此明年何。 -
144.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
145.《次韵谢子高读渊明传?此诗为黄庭坚作?》 宋·苏轼
枯木嵌空微黯淡,古器虽在无古弦。
袖中正有南风手,谁为听之谁为传。
风流岂落正始后,甲子不数义熙前。
一山黄菊平生事,无酒令人意缺然。 -
146.《铁拄杖(并叙)》 宋·苏轼
柳真龄字安期,闽人也。
家宝一铁拄杖,如ω栗木,牙节宛转天成,中空有簧,行辄微响。
柳云得之浙中,相传王审知以遗钱镠,镠以赐一僧。
柳偶得之以遗余,作此诗谢之。 -
147.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
148.《玉华洞》 宋·戴复古
忆昨游桂林,岩洞甲天下。
奇奇怪怪生,妙不可模写。
玉华东西岩,具体而微者。
神功巧穿凿,石壁生孔罅。 -
149.《春游》 宋·陆游
镜湖春游甲吴越,莺花如海城南陌;十里笙歌声不绝,不待清明寒食节。
青丝玉瓶挈新酿,细柳穿鱼初出浪。
花外金羁络雪驹,桥边翠幙围螭舫。
怕雨愁阴人未知,时时微雨却相宜;养花天色君须记,正在轻云嫩霭时。 -
150.《初夏闲居》 宋·陆游
川云漠漠雨冥冥,浊酒闲倾不满瓶。
蚕簇尚寒忧茧薄,稻陂初满喜秧青。
王师护塞方屯甲,亲诏忧民已放丁。
病起自怜犹健在,不须求应少微星。 -
151.《北窗》 宋·陆游
白首微官只自囚,青灯明灭北窗幽。
五更风雨梦千里,半世江湖身百忧。
壮志已孤金锁甲,倦游空揽黑貂裘。
灞亭夜猎犹堪乐,敢恨将军老不侯。 -
152.《故蜀别苑在成都西南十五六里梅至多有两大树》 宋·陆游
昔年曾赋西郊梅,茫茫去日如飞埃。
即今衰病百事嬾,陈迹未忘犹一来。
蜀王故苑犁已遍,散落尚有千雪堆。
珠楼玉殿一梦破,烟芜牧笛遗民哀。 -
153.《夏夜纳凉》 宋·陆游
河汉微茫月渐低,风声正在草堂西。
莎根唧唧虫相吊,木末翻翻鹊未栖。
屯甲近闻如积水,守关不假用丸泥。
孤臣报国嗟无地,只有东皋更饱犁。 -
154.《寄子虡兼示子遹》 宋·陆游
书生赋命艰,举步得忧患;敢论得意事,一笑亦有限。
南征度闽岭,西戍历蜀栈,吴江听唳鹤,淮浦送归雁。
归来耕故山,暮雨泥没骭。
群鸦下空陂,黄犊鸣绝岸。 -
155.《蜡梅四首》 宋·杨万里
{上艹下含}头元不是花房,融蜡熬酥戏滴将。
忽见微舒金爪甲,不知中有紫香囊。 -
156.《煮海歌》 宋·柳永
煮海之民何所营,妇无蚕织夫无耕。
衣食之源太寥落,牢盆煮就汝轮征。
年年春夏潮盈浦,潮退刮泥成岛屿。
风干日曝咸味加,始灌潮波塯成卤。 -
157.《奉和晏相公摄事圜丘中书致斋》 宋·宋祁
相阁斋居政事西,兹辰正值朔云低。
雪园鹍冷应先舞,雀树鷄閒欲早栖。
搁笔暂停黄纸尾,解骖犹放紫茸题。
仙谣唱罢微阳动,谁见林间荔甲齐。 -
158.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
159.《晚步灵寿寺后二首》 宋·张耒
秋城草树欲黄昏,微径新晴菜甲新。
便好灌园从老圃,此怀原是汉阴人。 -
160.《辛未立春》 宋·张耒
彩胜耀朝日,欢言立新春。
朝阳披宿霭,颇觉天地温。
蔬盘簇细甲,相劝御芳辛。
谁云冰霜底,微绿还陈根。
我居双老槐,对耸苍龙鳞。
岁穷益惨淡,何以慰老人。