-
41.《僧道士蒋玉壶长歌》 明·刘基
先生清如玉壶冰,神闲志一精粹凝。
玄黄健顺六子承,和气块圠粗秽澄。
冲虚澹澹廓以弘,冥茫沕穆恬无能。
火乌入海阴液升,鹑蛇受约不敢腾。 -
42.《前日以诗赠贾麟进士繼蒙和答而杨蟠从事亦随》 宋·强至
爱君气干霜松老,一见相投许肝脑。
岂同世上秋叶交,不及岁寒如电扫。
有才无命三十强,寂寞吟斋膝长抱。
愁来遍踏公卿门,绽褐不缝谁改造。 -
43.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
44.《古意》 宋·杨冠卿
渥窪天马倈,虎脊而龙膺。
追电籋浮云,灭没如流星。
络以黄金鞿,闲之白玉京。
王良骖帝御,望舒引前旌。 -
45.《送袁都官知徽州》 宋·魏了翁
英英蓬省郎,表表秋官属。
剑佩行青霄,扬且鬓双绿。
掉头不肯住,去作新安牧。
班班莱氏衣,粲粲学了服。 -
46.《用郑少傅韵题赵参政梅卷》 宋·方岳
雪谷冰崖枯槁士,土锉无烟寒堕指。
朝饥郁屈鸣不平,乌玉磨云翻砚水。
花光若朽补之穷,吐作冷花春几几。
相公折箠笞神兵,肯与此辈争诗名。 -
47.《木稼》 宋·方岳
春日电光飞霹雳,元日奇寒雪盈尺。
销琼融玉夜色凝,赑屃穹林矗僵立。
鲛人泪滴珊瑚枝,通身擎出青琉璃。
霜皮溜雨冻不解,无人报与春风知。
晓光穿漏晴相射,锐士衔枚甲初卸。
山人不读五行书,未省木冰吁可怕。 -
48.《野烧》 宋·陈普
杂沓平原起电红,凭陵势欲逼青峰。
草芽不问新开甲,蛰户尤怜乍启封。
何暇彻侯分玉石,略如伯益逐蛇龙。
际天逸德无人问,独倚高楼到晚锺。 -
49.《日长三十韵寄赵宾旸》 宋·方回
栗里渊明径,桤林子美堂。
乱离容不死,穷乏果何伤。
红粒炊{左禾右山}饭,青苔煮菜汤。
甲兵才偃息,城市转荒凉。 -
50.《夜大雷雨雹》 宋·方回
甲申春仲夜廿六,怪事可无诗史书。
星斗横陈九霄上,风雷鼎沸一更余。
雹声击瓦疑皆碎,电影穿帷恍似虚。
明日麦摧桃李仆,更惊无叶剩园蔬。 -
51.《题方家峪刘寺山门》 宋·顾逢
洒墨起云端,神威耸众观。
直疑鲜甲动,相对骨毛寒。
瞠目真如活,腾空似不难。
传闻风雨夜,雷电绕阑干。 -
52.《秋夜曲》 宋·李复
玉刻麒麟烟缕直,生色屏风龟甲碧。
青娥无声满空白,兔影西流转斜隙。
仙人莲花殷叶开,当心吐光照愁魄,缦缨短后易水客,气动燕山骄子泣。 -
53.《送胜因长老》 宋·释重顯
黄梅散席三百载,续焰联芳事空在。
宗兮派兮生异端,花兮叶兮太烦碎。
韶阳间出多慷慨,权要雄雄曾绝待。
曲木据位知几何,利刀翦却令人爱。 -
54.《巾山行同王监簿作》 宋·舒岳祥
皇华真人游海东,云行急疾去若风。
蜺旌羽节追不及,飘遥双帻堕碧空。
六丁六甲不得取,化作两峰撑青红。
至今八面各变态,隐见有无横复纵。 -
55.《被旨许浦阅舟归》 宋·袁说友
皇家百万兵,一一拱行阙。
朌恩劳军士,有诏涓良月。
鸣鸾肃天仗,君王自亲阅。
旌旗照鼙鼓,铠甲耀冰雪。