-
61.《吴李坚甫中舍》 宋·文同
往年曾忆过长安,短纸书名诣门下。
君时延我坐终日,洒扫东轩留看画。
横图巨轴不知数,但见匣中时一把。
甲犹未意乙复作,门类著番开满架。 -
62.《寄竹隐先生孙应时》 宋·刘过
竹湖人之英,剧县勇自试。
三年川桃李,遣爱及僮稚。
咸欲父母之,谓吾公之子。
独有督邮嫌,见谓不事事。 -
63.《送方元忠》 宋·郑獬
京师恶尘土,两足没至踝。
狂风暴然作,塞天赤如赭。
事牵或出门,复又无驴跨。
垢汗黏透衣,留迟固不遐。 -
64.《题高丽行看子》 宋·楼钥
竹批双耳风入蹄,霜鬣剪作三花齐。
相随西去皆良种,撼首势窜迎风嘶。
丹青不减陆与顾,丽人传来译通语。
装为横轴看且行,云是韩干非虚声。 -
65.《题陈待制湖楼》 宋·徐照
天游观妙化,人世事皆轻。
沆瀣藏仙境,津涯截海城。
一身潜汗漫,品类仰高明。
有道行藏小,无心视听精。 -
66.《春日怀詹梁》 宋·苏泂
陈雷箭去不遗镞,后世人情手翻覆。
我生二十少知己,更觉恩怨生骨肉。
尘沙踪迹窘吴越,波浪奔驰走巴蜀。
痴年自长习艺能,如兔之角碍人目。 -
67.《题腾芳书院》 宋·姚勉
若稽隆古时,教者家有塾。
英材归乐得,粹学就私淑。
粹学就私淑。
淳风日云远, -
68.《送赵子昂提调写金经》 宋·方回
青藜夜照玉常直,外补已至二千石。
不合自以艺能累,天下善书今第一。
魏晋力命王略帖,摹临有过无不及。
真行草外工篆隶,兼有与可伯时癖。