-
101.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
102.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
103.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
104.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
105.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
106.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
107.《沁园春》 唐·吕岩
七返还丹,在我先须,炼已待时。
正一阳初动,中宵漏永,温温铅鼎,光透帘帏。
造化争驰,虎龙交媾, -
108.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
109.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
110.《水调歌头》 宋·张继先
高真留妙诀,达士济群迷。
心清行洁,天人凡圣尽皈依。
不在搬精运气,不在飞罡蹑斗,心乱转狐疑。
但要除邪妄,心地合神祇。 -
111.《鹧鸪天(送王漕侍郎奏事)》 宋·赵彦端
渺渺东风拂画船。
不堪临雨落花前。
清歌只拟留春住,好语频闻有诏传。
秦望月,镜湖天。
养成英气自当年。
两山总是经行处,献纳雍容定几篇。 -
112.《浪淘沙》 宋·范成大
黯淡养花天。
小雨能慳。
烟轻云薄有无间。
官柳丝丝都绿遍,犹有春寒。
空翠湿征鞍。
马首千山。
多情若是肯俱还。
别有玉杯承露冷,留共君看。
玉杯,官舍中牡丹绝品也。 -
113.《满江红(贺刘左史光祖进职奉祠)》 宋·魏了翁
许大才名,知几许、功夫做得。
独自殿、三朝耆旧,岿然山立。
出处只从心打当,去留不管人忻戚。
抱孤衷、脉脉倚秋风,无人识。 -
114.《满江红(贺刘左史光祖进职奉祠)》 宋·魏了翁
许大才名,知几许、功夫做得。
独自殿、三朝耆旧,岿然山立。
出处只从心打当,去留不管人忻戚。
抱孤衷、脉脉倚秋风,无人识。 -
115.《沁园春(为潘郴州寿)》 宋·黄机
问讯仙翁,殷勤为底,来万山中。
想橘边丹井,鹤寻旧约,松间碧洞,鹿养新茸。
雾节亭亭,星_曳曳,导以浮丘双玉童。
嬉游处,尽祥烟瑞雨,霁月光风。 -
116.《水调歌头》 宋·林淳
疏水绕城郭,农利遍三山。
使君重本,雅志初不在游观。
化出玉壶境界,挥洒锦囊词翰,笔下涌波澜。
天巧无馀蕴,意匠自舒闲。 -
117.《念奴娇》 宋·郑域
蕊宫仙子,爱痴儿、不禁三偷家果。
弃核成根传汉苑,依旧风烟难□。
老养丹砂,长留红脸,点透胭脂颗。
金盘盛处,恍然天上新堕。 -
118.《鹧鸪天》 宋·邹应龙
寿母开年九十三。
佳辰就养大江南。
缇屏晃耀新宁国,绣斧斓斑老朴庵。
倾玉斝,擘黄柑。
两孙垂绶碧于蓝。
便当刊颂崆峒顶,留与千年作美谈。 -
119.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
120.《般涉调·哨遍·半世逢场作戏》 元·马致远
半世逢场作戏,险些儿误了终焉计。
白发劝东篱,西村最好幽栖,老正宜。
茅庐竹径,药井蔬畦,自减风云气。
嚼蜡光阴无味,旁观世态,静掩柴扉。