-
81.《赵丽卿豸史座留别限韵》 明·边贡
听雨罢弹棋,苍茫生远思。
遥应白门柳,飘荡绿烟丝。
旅迹江花笑,归心海燕知。
倚酣方恋别,休诵渭城诗。 -
82.《棋盘仙迹》 宋·韩信同
唐山绝顶棋盘石,戏局流傅名自昔。
仇勒细间白发翁,云是仙人曾对奕。
苔封石灯不敢多,竹引清风时拂试。
个中黑白子不留,想是仙童为收拾。 -
83.《踏莎行 芳尘春迹 复古诗集五》 元·王国器
金谷游情,消磨不尽。
软红香里双鸳印。
兰膏步滑翠生痕,金莲脱落凌波影。
蝶径遗踪,雁沙凝润。
为谁留下东风恨。
玉儿飞化梦中云,青萍 -
84.《踏莎行 芳尘春迹 复古诗集五》 元·王国器
金谷游情,消磨不尽。
软红香里双鸳印。
兰膏步滑翠生痕,金莲脱落凌波影。
蝶径遗踪,雁沙凝润。
为谁留下东风恨。
玉儿飞化梦中云,青萍 -
85.《木兰花慢 留题济南北城水门》 元·胡祗*
历雄都大邑,厌车马,市尘深。
爱历下风烟,江湖郭郭,城市山林。
人家水芝香里,看万屏千嶂变晴阴。
无问买山高价,休论寸土千金。 -
86.《留题灵岩寺》 宋·杜尧臣
四绝精蓝冠古今,千山影里寺难寻。
年来踪迹如萍梗,不得登临恨更深。 -
87.《及瓜将行留别南山》 宋·方希觉
南山陈迹遍搜寻,好景森罗直万金。
别后不知谁念我,经营偏费主人心。 -
88.《大涤洞天留题》 宋·高攀
洞府幽深幸许探,危峰削玉与天参。
凡心洗涤今无妄,仙迹微茫要指南。
俯涧长吟舒逸兴,倚岩小酌助清谈。
抱琴携子盟泉石,终老山阿我亦甘。 -
89.《大涤洞天留题》 宋·何洞清
落魄人间成谩老,足茧胼胝要闻道。
掉头不向声利场,飘飘迥出风尘表。
嗟嗟事事不惬怀,却喜因缘饱幽讨。
登太华兮濯沧浪,云梦湫隘鲁邾小。 -
90.《大涤洞留题》 宋·裴良杰
杖屦乘闲历众山,俄惊凡迹到仙坛。
清潨潄玉一川媚,瑞气浮空两洞寒。
风入乔松琴弄操,烟笼远岫灶烧丹。
我今聊此凝双眼,徒觉壶中世界宽。 -
91.《大涤洞天留题》 宋·朴子文
不得入壶中,不知有洞天。
未许涉弱水,蓬瀛名空传。
洞霄古真境,九锁开其先。
灵殿拱嘉树,奇岩漱飞泉。 -
92.《留题云门山雍熙院》 宋·谢景温
耶溪欲尽山转青,中有三寺山为屏。
秦峰表里植苍翠,仰视万木相峥嵘。
雪霜洗尽尘土迹,龙蛇蛰处烟氛生。
我携宾友事登览,穿径已觉毛骨轻。 -
93.《将还河北留别尧夫先生》 宋·邢恕
先生抱道隐墙东,心迹兼忘出处通。
圯下每惭知孺子,床前曾忆拜庞公。
已将目击存微妙,直把神交寄始终。
此日离违限南北,萧萧班马正依风。 -
94.《留题楼观》 宋·薛周
结草终南下,云萝下迳深。
人穷文始迹,谁到伯阳心。
古木含天理,清风快客襟。
劳车行计促,空媿负长吟。 -
95.《大涤洞天留题》 宋·袁君儒
断鳌立极天不崩,谁着天柱东南方。
浑沌无窍不斧凿,谁开九锁如回肠。
栖真其人今在吾,天坛千载空苍茫。
我来泉上一抚掌,龙洞激烈而腾骧。
翠蛟亭前无六月,天为洗涤心清涼。
雅欲削去仙隐迹,驱此山过云水乡。 -
96.《留题实相寺》 宋·章得象
天台四面翠如屏,洞穴幽奇地最灵。
百尺岩中真像在,千年涧畔古松青。
路傍断石留神迹,壁上遗文缺旧铭。
我是丹丘仙郡守,暂来犹似觉魂醒。 -
97.《留题石堂院》 宋·章师古
何处足清凉,山南古石堂。
溪沙留虎迹,水影上僧房。
万景因深僻,无人为发扬。
侵苦写涩句,笔冻不成行。 -
98.《大涤洞天留题》 宋·赵珂夫
九锁山藏一洞天,栖真大涤洞巍然。
云根石出仙人迹,天柱峰流漱玉尔。
丹凤岩前游熟路,翠蛟亭上揖来贤。
我儿祷旱朝龙井,一雨昭苏大有年。 -
99.《游黄山留题》 宋·赵日岩
半空岚翠滴楼台,物象冥搜入翦裁。
云散峭峰殊华岳,仙留灵迹胜天台。
丹砂水暖岩前涌,紫术花香洞口开。
为问神仙住何处,寄诗还许到蓬莱。 -
100.《大涤洞天留题》 宋·朱堂
地胜群峰秀,山高宿雾昏。
灵宫从昔著,仙迹至今存。
嵌洞窥天巧,飞泉挟石奔。
尘缘何日了,小築占云根。