-
121.《圃中问讯梅友老榦疏花有足喜者》 宋·郑清之
洗出金滩锁骨沙,种成老树竞槎牙。
冰霜历尽肌生玉,窗牖寒深影到纱。
旧岁枝头新岁景,十分好处一分花。
谁言冷圃惟秋菊,春意撩人乃尔耶。 -
122.《和林处士梅诗八首》 宋·刘学箕
年年江上见梅时,忆著西湖处士诗。
香暗影疏清到骨,水边篱下雪融枝。
可知寒谷先回律,会是东皇肯与私。
竹迳松扉留作伴,莫教风伯肆狂吹。 -
123.《读王伯大都承奏疏》 宋·王迈
曳紫腰金满阙庭,被渠唤作集瓜蝇。
适从何处来居此,面目人嫌鬼亦憎。 -
124.《读王伯大都承奏疏》 宋·王迈
近得故人盈纸书,却将取辱笑吾徒。
世间处胡可羞事,曾见欧阳责范无。 -
125.《二疏》 宋·卫宗武
二君耸高致,今古知敬慕。
勇退人所难,尤得所以去。
贵戚举爱弟,将使哙为伍。
天子尚衷疑,抗议非不许。 -
126.《疏影·寒泉溅雪》 宋·赵文
余赏其言,为赋
寒泉溅雪,有环佩隐隐,飞度霜月。
易水风寒,壮士悲歌,关山万里离别。
杨花浩荡晴空转,又化作、云鸿霜鹘。 -
127.《再经蒲溪往年避地处》 宋·张嵲
淹流既失策,贼至甘远屏。
往岁忆曾游,迳路犹可省。
今来冬向除,昔至夏方永。
山寒竹树疏,岁阴云雾冷。
破屋今已无,荒筠蔓枯颖。
昔人安在哉,经过涕垂领。 -
128.《和陶咏二疏为郝梦卿画图卢处道题跋作》 宋·方回
彭泽五斗米,竟为督邮去。
动干寄奴诛,孰识日涉趣。
汉元潜震宫,广受忽高举。
心已料恭显,定至杀萧傅。 -
129.《送雪窦圆兄归疏山》 宋·释绍昙
锦镜浓妆蜀样花,没尘无处惹尘埃。
好归说与曹家女,已是当堂打破来。 -
130.《疏古》 宋·释重顯
我有面镜,到处悬挂。
心圣不来,谁上谁下。 -
131.《石缝泉清轻而甘滑传闻有年矣前此数欲疏引入》 宋·苏颂
峨峨凤凰山,有泉出其腋。
初微才滥觞,渐大乃穿石。
灵苗荫荼槚,宝气近金锡。
毖彼渊源长,兹惟云雾液。 -
132.《疏懒一首》 宋·苏籀
省寺周行占姓名,老耽摄养道几成。
生缘琐悄同瓮算,居处閒静惟瓶笙。
求己洗心祛习气,知非穷理勇移更。
鸿生彦士乖游好,道秩禅流谐此情。 -
133.《陈道士年十三骨气有异弈棋得妙处鲜能对者推》 宋·王洋
一枰局上无多岐,世人到此怀自疑。
方圆动静曾未识,生死眼前那得知。
长头道士年十三,眼如岩电光烂烂。
已将双脚落城市,犹自面目藏烟岚。 -
134.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
135.《鶺鴒颂》 唐·李隆基
伊我轩宫,奇树青葱,蔼周庐兮。
冒霜停雪,以茂以悦,恣卷舒兮。
连枝同荣,吐绿含英,曜春初兮。 -
136.《相和歌辞·宫怨》 唐·柯崇
尘满金炉不炷香,黄昏独自立重廊。
笙歌何处承恩宠,一一随风入上阳。
长门槐柳半萧疏,玉辇沉思恨有馀。
红泪旋销倾国态,黄金谁为达相如。 -
137.《杂曲歌辞·浩歌行》 唐·白居易
天长地久无终毕,昨夜今朝又明日。
鬓发苍浪牙齿疏,不觉身年四十七。
前去五十有几年,把镜照面心茫然。 -
138.《在京思故园见乡人问》 唐·王绩
旅泊多年岁,老去不知回。
忽逢门前客,道发故乡来。
敛眉俱握手,破涕共衔杯。
殷勤访朋旧,屈曲问童孩。 -
139.《桂州三月三日(一作桂阳三日述怀)》 唐·宋之问
代业京华里,远投魑魅乡。
登高望不极,云海四茫茫。
伊昔承休盼,曾为人所羡。
两朝赐颜色,二纪陪欢宴。 -
140.《奉和幸韦嗣立山庄侍宴应制(一作李乂诗)》 唐·宋之问
枢掖调梅暇,林园艺槿初。
入朝荣剑履,退食偶琴书。
地隐东岩室,天回北斗车。
旌门临窈窕,辇道属扶疏。