-
141.《满庭芳》 宋·曹勋
风搅长空,霜飞平野,冷云常带遥山。
乱鸦声断,烟霭有无间。
气与寒威共凉,深绣户、帘幕重关。
梅枝亚,纤纤秀色,疏影小阑干。 -
142.《青玉案》 宋·曹勋
东风冉冉迟芳昼。
渐黄缀、疏疏柳。
为惜春来通安否。
可能相就,径须图醉,莫问伤春瘦。
陶然共酌新醅酒。
咏好句、须还凤楼手。
唱了新词归来后。
琐窗香暗,语声和笑,喜入灯花秀。 -
143.《浪淘沙(子直新第落成席上作)》 宋·葛立方
休看辋川图。
未是幽居。
何如云水绕储胥。
新湿青红开栋宇,雾拱风疏。
小圃秀郊墟。
花破平芜。
五峰列影水平铺。
只欠五城楼十二,便是蓬壶。 -
144.《菩萨蛮(咏酒十首)》 宋·张抡
人间何处难忘酒。
迟迟暖日群花秀。
红紫斗芳菲。
满园张锦机。
春光能几许。
多少闲风雨。
一盏此时疏。
非痴即是愚。 -
145.《惜分飞(送江鸣玉归乌墩)》 宋·赵彦端
相与十年亲且旧。
一笑天涯携手。
霜际寒云逗。
去年情味君思否。
远水无情冰不就。
好在尊前眉岫。
肠断东南秀。
淡烟疏月梅时侯。 -
146.《清平乐(感怀)》 宋·王质
江沙带湿。
莎露和烟泣。
落日欲低红未入。
悄悄暮峰凝立。
疏林秀色荒寒。
频频驻骑回看。
应是梧桐影下,秋风蹙碎眉山。 -
147.《谒金门》 宋·沈端节
寻胜去。
湖色净涵疏树。
欸乃一声何处起。
风铃相应语。
目断遥林修渚。
画出江南烟雨。
山水照人人楚楚。
锦肠生秀句。 -
148.《一翦梅(梅)》 宋·丘崈
潇洒佳人淡淡妆。
特地凌寒,秀出孤芳。
雪为肌体练为裳。
韵处天姿,不御铅黄。
古样铜壶湿篆章。
浅浸横斜,净几明窗。
何妨三弄点苔苍。
但有疏枝,依旧清香。 -
149.《临江仙(同王侯二公登裴公亭)》 宋·吕胜己
忽忆裴公台上去,远空秋气棱棱。
万山一水秀还明。
此时三楚客,何意续骚经。
爱竹子猷参杖履,能诗侯喜同登。
赓酬不尽古今情。
清风生白尘,侧月照疏星。 -
150.《摊破丑奴儿(梅词)》 宋·赵长卿
树头红叶飞都尽,景物凄凉。
秀出群芳。
又见江梅浅淡妆。
也啰,真个是、可人香。
兰魂蕙魄应羞死,独占风光。
梦断高堂。
月送疏枝过女墙。
也啰,真个是、可人香。 -
151.《惜奴娇(赋水仙花)》 宋·赵长卿
洛浦娇魂,恐得到、人间少。
把风流、分付花貌。
六出精神,腊寒射、香试到。
清秀。 -
152.《念奴娇·梅》 宋·辛弃疾
疏疏淡淡,问阿谁、堪比天真颜色。
笑杀东君虚占断,多少朱朱白白。
雪里温柔,水边明秀,不借春工力。
骨清香嫩,迥然天与奇绝。 -
153.《念奴娇(赠夏成玉)》 宋·辛弃疾
妙龄秀发,湛灵台一点,天然奇绝。
万壑千岩归健笔,扫尽平山风月。
雪里疏梅,霜头寒菊,迥与余花别。
识人青眼,慨然怜我疏拙。 -
154.《蝶恋花》 宋·方千里
碎玉飞花寒食后。
薄影行风,终日穿疏牖。
有客思归还把酒。
闲吹倦絮轻黏手。
雪满愁城寒欲透。
飘尽残英,翠幄成秾秀。
张绪风流今白首。
少年襟度难如旧。 -
155.《宝鼎现(代邑士送韩君美经历)》 宋·陈著
望京门外,怕见催发,东风行马。
清到底、冰壶满了,欲借留来无计也。
祖劝酒、看依依情恋,都在眉尖眼下。
任万户、诗旗曲帐,有笔应难描写。 -
156.《宝鼎现(代邑士送韩君美经历)》 宋·陈著
望京门外,怕见催发,东风行马。
清到底、冰壶满了,欲借留来无计也。
祖劝酒、看依依情恋,都在眉尖眼下。
任万户、诗旗曲帐,有笔应难描写。 -
157.《一萼红(丙午春赤城山中题花光卷)》 宋·王沂孙
玉婵娟。
甚春余雪尽,犹未跨青鸾。
疏萼无香,柔条独秀,应恨流落人间。
记曾照、黄昏淡月,渐瘦影、移上小栏干。 -
158.《水龙吟》 宋·胡寅
玉梅街腊传香,瑞蓂秀荚开三四。
莲花沉漏,熊罴占应,洛阳名裔。
岁比甘罗,便疏同队,累棋观志。
向修文寓直,仙楼侍宴,梁王宝、真难俪。 -
159.《醉蓬莱》 宋·仲殊
报一阳初动,二五蓂疏,履长时候。
大昴星精,宛分灵储秀。
早运钧衡,亟还貂衮,向载歌成后。
书展仪形,承华羽翼,恩深惟旧。 -
160.《虞美人》 宋·韦能谦
风清日晚溪桥路。
绿暗摇残雨。
闲亭小立望溪山。
画出明湖深秀、水云间。
漫郎疏懒非真吏。
欲去无深计。
功名英隽满凌烟。
省事应须速上、五湖船。