-
21.《秋晚》 唐·白居易
篱菊花稀砌桐落,树阴离离日色薄。
单幕疏帘贫寂寞,凉风冷露秋萧索。
光阴流转忽已晚,颜色凋残不如昨。
莱妻卧病月明时,不捣寒衣空捣药。 -
22.《山中晚兴寄裴侍御》 唐·司马扎
雷息疏雨散,空山夏云晴。
南轩对林晚,篱落新蛩鸣。
白酒一樽满,坐歌天地清。
十年身未闲,心在人间名。
永怀君亲恩,久贱难退情。
安得蓬丘侣,提携采瑶英。 -
23.《雨中即事》 宋·晁说之
寥寥兹夏晚,秋韵已萧然。
风雨疏篱外,诗书曲几前。
道心勤自厉,愁绪每相牵。
秦树连烽火,吴鞋落海瓀。 -
24.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
25.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
26.《江亭晚望》 唐·赵嘏
碧江凉冷雁来疏,闲望江云思有馀。
秋馆池亭荷叶歇,野人篱落豆花初。
无愁自得仙翁术,多病能忘太史书。
闻说故园香稻熟,片帆归去就鲈鱼。 -
27.《江亭晚望》 唐·李郢
碧天凉冷雁来疏,闲望江云思有馀。
秋馆池亭荷叶后,野人篱落豆花初。
无愁自得仙人术,多病能忘太史书。
闻说故园香稻熟,片帆归去就鲈鱼。 -
28.《江亭晚望》 唐·李郢
碧天凉冷雁来疏,闲望江云思有馀。
秋馆池亭荷叶后,野人篱落豆花初。
无愁自得仙人术,多病能忘太史书。
闻说故园香稻熟,片帆归去就鲈鱼。 -
29.《秋日疾中寄诸同志》 唐·李咸用
闲居无胜事,公干卧来心。
门静秋风晚,人稀古巷深。
花疏篱菊色,叶减井梧阴。
赖有斯文在,时时得强寻。 -
30.《次韵酬郑谷郎中》 唐·齐己
林下高眠起,相招得句时。
开门流水入,静话鹭鸶知。
每许题成晚,多嫌雪阻期。
西斋坐来久,风竹撼疏篱。 -
31.《念奴娇》 宋·曾纡
江城春晚,正海棠临水,嫣然幽独。
秀色天姿真富贵,何必金盘华屋。
月下无人,雨中有泪,绝艳仍清淑。
丰肌得酒,嫩红微透轻縠。 -
32.《虞美人》 宋·吕本中
梅花自是于春懒。
不是春来晚。
看伊开在众花前。
便道与春无分、结因缘。
风前月下频相就。
笑我如伊瘦。
几回冲雨过疏篱。
已见一番青子、缀残枝。 -
33.《满庭芳(时在临安晚秋登临)》 宋·程垓
南月惊乌,西风破雁,又是秋满平湖。
采莲人尽,寒色战菰蒲。
旧信江南好景,一万里、轻觅莼鲈。
谁知道,吴侬未识,蜀客已情孤。 -
34.《满庭芳(时在临安晚秋登临)》 宋·程垓
南月惊乌,西风破雁,又是秋满平湖。
采莲人尽,寒色战菰蒲。
旧信江南好景,一万里、轻觅莼鲈。
谁知道,吴侬未识,蜀客已情孤。 -
35.《渡江云》 宋·杨泽民
渔乡回落照,晚风势急,鹜鹭集汀沙。
解鞍将憩息,细径疏篱,竹隐两三家。
山肴野蔌,竞素样、都没浮华。
回望时,绕村流水,万点舞寒鸦。 -
36.《好事近·密雪听窗知》 元·赵可
密雪听窗知,午醉晚来初觉。
人与胆瓶梅蕊,共此时萧索。
倚窗闲看六花飞,风轻止还作。
个里有诗谁会,满疏篱寒雀。 -
37.《大江东去 癸巳暮冬小雪,家集作》 元·王庭筠
山堂晚色,满疏篱寒雀,烟横高树。
小雪轻盈如解舞,故故穿帘入户。
扫地烧香,团栾一笑,不道因风絮。
冰*生砚,问谁先得佳句。 -
38.《田家杂兴二首》 元·方夔
樵路通村暗蒺藜,数椽茅蕝护疏篱。
阴阴清樾风生树,拍拍苍鹅水满陂。
记日旋锄烧地粟,上时新卖落车丝。
晚晴惭愧逢端午,醉卧黄昏自不知。 -
39.《和渊明九日闲居诗》 明·楚石梵琦
闲居爱重九,使我念陶生。
但取杯中物,不贪身后名。
季秋霜始降,向晚月初明。
草际乱虫语,林梢残叶声。 -
40.《题戴文进西湖图》 明·刘泰
钱塘西湖天下奇,浮光万顷澄琉璃。
仙宫佛刹涌金翠,箫鼓之声闻四时。
六龙扶日消春雾,画船撑过茅家埠。
吴姬双唱遏云歌,惊散鸳鸯与雁鹭。