-
121.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
122.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
123.《送惠师(愈在连州与释景常、元惠游·惠师即元惠也)》 唐·韩愈
惠师浮屠者,乃是不羁人。
十五爱山水,超然谢朋亲。
脱冠剪头发,飞步遗踪尘。
发迹入四明,梯空上秋旻. -
124.《岳阳楼别窦司直》 唐·韩愈
洞庭九州间,厥大谁与让。
南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。
自古澄不清,环混无归向。 -
125.《八月十五夜赠张功曹》 唐·韩愈
纤云四卷天无河,清风吹空月舒波。
沙平水息声影绝,一杯相属君当歌。
君歌声酸辞且苦,不能听终泪如雨。
洞庭连天九疑高,蛟龙出没猩鼯号。 -
126.《感春四首》 唐·韩愈
我所思兮在何所,情多地遐兮遍处处。
东西南北皆欲往,千江隔兮万山阻。
春风吹园杂花开,朝日照屋百鸟语。 -
127.《送区弘南归》 唐·韩愈
穆昔南征军不归,虫沙猿鹤伏以飞。
汹汹洞庭莽翠微,九疑镵天荒是非。
野有象犀水贝玑,分散百宝人士稀。 -
128.《东都遇春》 唐·韩愈
少年气真狂,有意与春竞。
行逢二三月,九州花相映。
川原晓服鲜,桃李晨妆靓。
荒乘不知疲,醉死岂辞病。 -
129.《病鸱》 唐·韩愈
屋东恶水沟,有鸱堕鸣悲。
青泥掩两翅,拍拍不得离。
君童叫相召,瓦砾争先之。
计校生平事,杀却理亦宜。 -
130.《别赵子(赵子名德,潮州人)》 唐·韩愈
我迁于揭阳,君先揭阳居。
揭阳去京华,其里万有馀。
不谓小郭中,有子可与娱。
心平而行高,两通诗与书。 -
131.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
132.《和侯协律咏笋(侯喜也)》 唐·韩愈
竹亭人不到,新笋满前轩。
乍出真堪赏,初多未觉烦。
成行齐婢仆,环立比儿孙。
验长常携尺,愁乾屡侧盆。 -
133.《送张道士》 唐·韩愈
大匠无弃材,寻尺各有施。
况当营都邑,杞梓用不疑。
张侯嵩高来,面有熊豹姿。
开口论利害,剑锋白差差。 -
134.《法华寺石门精舍三十韵》 唐·柳宗元
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。 -
135.《登蒲州石矶望横江口潭岛深迥斜对香零山》 唐·柳宗元
隐忧倦永夜,凌雾临江津。
猿鸣稍已疏,登石娱清沦。
日出洲渚静,澄明皛无垠。
浮晖翻高禽,沉景照文鳞。 -
136.《与崔策登西山》 唐·柳宗元
鹤鸣楚山静,露白秋江晓。
连袂度危桥,萦回出林杪。
西岑极远目,毫末皆可了。
重叠九疑高,微茫洞庭小。 -
137.《游南亭夜还叙志七十韵》 唐·柳宗元
夙抱丘壑尚,率性恣游遨。
中为吏役牵,十祀空悁劳。
外曲徇尘辙,私心寄英髦。
进乏廓庙器,退非乡曲豪。 -
138.《哭连州凌员外司马》 唐·柳宗元
废逐人所弃,遂为鬼神欺。
才难不其然,卒与大患期。
凌人古受氏,吴世夸雄姿。
寂寞富春水,英气方在斯。 -
139.《武陵观火诗》 唐·刘禹锡
楚乡祝融分,炎火常为虞。
是时直突烟,发自晨炊徒。
盲风扇其威,白昼曛阳乌。
操绠不暇汲,循墙还避逾。 -
140.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。