-
81.《次韵子由病酒肺疾发》 宋·苏轼
忆子少年时,肺喘疲坐卧。
喊呀或终日,势若风雨过。
虚阳作浮涨,客冷仍下堕。
妻孥恐怅望,脍炙不登坐。 -
82.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
83.《秀州僧本莹静照堂》 宋·苏轼
鸟囚不忘飞,马系常念驰。
静中不自胜,不若听所之。
君看厌事人,无事乃更悲。
贫贱苦形劳,富贵嗟神疲。 -
84.《谢赐腊药感遇之什》 宋·范成大
鸿宝刀圭下九关,十年长奉玺封看。
扶持蒲柳身犹健,收拾桑榆岁又寒。
天地恩深双鬓雪,山川途远一心丹。
疲甿疾苦今何似?拜手归来愧伐檀。 -
85.《丁未正月春色已粲然露坐高风堂北观种花》 宋·陆游
苦寒不解岁峥嵘,病守兀坐忧疲氓。
天风谁遣撼斗柄,便觉春色来江城。
北山赛庙见残雪,东津送客闻新莺。
衣裘渐减体殊健,帘幕乍卷眼为明。 -
86.《楼上醉歌》 宋·陆游
我游四方不得意,阳狂施药成都市,大瓢满贮随所求,聊为疲民起憔悴。
瓢空夜静上高楼,买酒卷帘邀月醉。
醉中拂剑光射月,往往悲歌独流涕。
*却君山湘水平,斫却桂树月更明。
丈夫有志苦难成,修名未立华发生。 -
87.《雨霁出游书事》 宋·陆游
十日苦雨一日晴,拂拭拄杖西村行。
清沟泠泠流水细,好风习习吹衣轻。
四邻蛙声已合合,两岸柳色争青青。
辛夷先开半委地,海棠独立方倾城。 -
88.《夜梦与数客观画有八副龙湫图持奇客请予作诗》 宋·陆游
高堂阅画娱嘉宾,巨幅小卷纵横陈。
其间一图最杰作,命意落笔惊倒人。
奇峰峭立插地轴,飞瀑崩泻垂天绅。
寿藤老木幻荒怪,深潭危栈愁鬼神。 -
89.《病起遇晴有作》 宋·陆游
十日春雨霪,百疾投间作。
呻吟虽甚苦,饮啗尚自若。
筋骸则已疲,正气亦消铄。
行年垂八十,所恃岂在药。 -
90.《怀旧用昔人蜀道诗韵》 宋·陆游
曩自白帝城,一马独入蜀,昼行多水湄,夜宿必山麓。
时闻木客啸,常忧射工毒,蜿蜓蛇两头,踸踔夔一足;岂惟耳目骇,直恐性命促。
稍历葭萌西,遂出剑阁北,奴僵不敢诉,马病犹尽力,我亦困人客,一日带屡束。
最忆苍溪县,送客一亭绿,豆枯狐兔肥,霜早柿栗熟,酒酸压查梨,妓野立土木。 -
91.《壬寅岁朝发石塔寺》 宋·杨万里
晓锺梦里苦相呼,强裹乌纱照白须。
只有铜炉烧柏子,更无玉盏泻屠酥。
佛桑解吐四时艳,铁树还如九节蒲。
省得一朝疲造请,却教终日走长涂。 -
92.《旬休》 宋·宋祁
门依北郭最閒坊,休令归来白昼长。
司马苦消非我事,次公无酒是真狂。
午鸡初下繁阴合,梦蝶徐翻倦枕凉。
自笑此生疲挟筴,不知呼塞亦亡羊。 -
93.《属疾五首》 宋·宋祁
天假支离养,人怀寂寞惭。
衰容行得老,苦节遂无甘,飞鸟惟宜下,疲驴讵可骖。
吾生知所守,嘲客勿多谈。 -
94.《送平陸知县尹象先》 宋·宋祁
之子被尉薦,走马赴关西。
西人待贤相,抚育庶有宜。
羌羶汙右鄙,秦陇含创痍。
健将贪屯聚,砦栅犹鳞差。 -
95.《病中得晁应之秋怀诗》 宋·张耒
西风堂下飞黄叶,病卧空床白日高。
疲薾扶行孤竹杖,萧条隐几两霜毛。
散花有客谈真实,烧药无人过寂寥。
怪得晚来头目快,新诗秋兴苦飘飘。 -
96.《按田》 宋·黄庭坚
河水积峥嵘,山雪晴索寞。
幽斋怯寒威,况复出城郭。
马为蝟毛缩,人叹狐裘薄。
淤泥虎迹交,丛社乌声乐。 -
97.《再次韵答吉老二首》 宋·黄庭坚
水宿风餐甚劳苦,勉旃吾子富春秋。
我愧疲民欲归去,麦田春雨把锄头。 -
98.《偶书》 元·王冕
今晨好风雨,湿云四边驰。
落花烂作土,潦水积成池。
疲民在涂炭,朝暮苦啼饥。
况兼时气乖,好肉生疮痍。
方忧旧田秽,无奈新城欹。
世情甚促迫,天意将焉为?我生合忘言,感慨徒伤悲。 -
99.《和王介甫烘虱》 宋·司马光
天生万物名品夥,嗟尔为生至幺麽。
依人自活反食人,性喜伏藏便垢涴。
晨朝生了暮生孙,不日蕃滋逾万个。
透疏缘隙巧剧端,通夕爬搔不能卧。 -
100.《送李祠部知滑州》 宋·司马光
东郡隄郡繇苦,曏来烟火疏。
提封百里远,生齿万家余。
贤守车缠下,疲人意纾。
行闻谣五绔,京廪满郊墟。