-
41.《直中书省》 唐·韦承庆
清切凤皇池,扶疏鸡树枝。
唯应集鸾鹭,何为宿羁雌。
大造乾坤辟,深恩雨露垂。
昆蚑皆含养,驽骀亦驱驰。 -
42.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·丁逢
半雨半晴山弄姿,湿云吹风不成痴。
蘼芜渐遍楚宫碧,葡萄未涨巴江迟。
西南大尹初涉境,山川效职加瑰奇。
翠屏窥窗故娟妙,松峦映掩相参差。 -
43.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
44.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。 -
45.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·闾丘泳
舟行观山无定姿,篷底兀坐真儿痴。
层崖复岭正杂遝,平冈横阜俄逶迟。
晴岚参天固竞秀,深崖挺石尤多奇。
遥岑浮眉绿点点。 -
46.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·钱鍪
文昌仙伯天人姿,爱山寻胜如书痴。
忽摩台符历参井,麾幢泝峡春迟迟。
山林川后总效职,万壑千岩俱献奇。
就中巫山绝雄胜,插天紫翠相参差。 -
47.《地动聊句》 宋·苏舜元
大荒孟冬月,末旬高舂时。
日腹昏盲伥,风口鸣呜咿。
万灵困险戚,百槎嗟阳衰。
浓寒有胜气,天冻无败期。 -
48.《谕学》 宋·孙复
冥观天地何云为,茫茫万物争蕃滋。
羽毛鳞介各异趣,披攘攫搏纷相随。
人亦其间一物尔,饿食渴饮无休时。
苟非道义充其腹,何异鸟兽安须眉。 -
49.《游佑七年丁未十一月朔蔡久轩自江东提刑归抵》 宋·王撝
嵯峨武夷山,中有梁栋姿。
凤凰鸣高岗,隐见视其时。
孰若阿房宫,下容五丈旗。
孰奏箫韶乐,和声召来仪。 -
50.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
51.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·毋丘恪
缣素巧貌溪山姿,宝藏肯笑虎头痴。
何人夜半胠箧去,信为羽化无疑迟。
魏明不惜万夫办,凿山累土夸神奇。
景明突起芳林苑,谷城文石光参差。 -
52.《夏夜与魏野陈越会宿河亭联句三十韵》 宋·臧奎
雨破畏日沉,月出酷暑歇。
衙中河亭上,静与山不别。
良朋俱远来,文会一何悦。
箕踞巾舄闲,玩好琴樽列。 -
53.《车中》 宋·曾黯
频岁驱驰行万里,还家幸埃敢言疲。
雨寒倦马愁长路,日落栖禽拣稳枝。
两扉携持高老画,一编吟咏放翁诗。
客途佳处人知少,正在车中兀兀时。 -
54.《次袁说友巫山十二峰古风二十五韵》 宋·张縯
化工神伟开物姿,劖石万仞不作痴。
巍峰耸立威凤举,急挟怒流奔马迟。
隐然万里形胜重,信矣四海游观奇。
天开匹练势巀页,云拥列嶂青参差。 -
55.《十月十一日作》 明·丰坊
去国已逾纪,玄节及兹临。
修晷何电逝,壮怀终陆沉。
罍罍寒露结,戚戚悲风吟。
芳草委遥泽,惊鸟翔空林。 -
56.《寓舍偶题》 明·甘瑾
四海戎麾满,中原汗马疲。
龙蛇伤纪岁,麟凤叹非时。
土贡包茅废,边防羽檄驰。
杜陵忧国念,蒦闷强裁诗。 -
57.《跛法师歌》 明·莲池律师
跛脚法师胡以名,良由能说不能行。
我今行说两俱拙,不应无实当斯称。
春王正月才过十,午间随例入浴室。
失足俄沉百沸汤,不起床敷五十日。 -
58.《读金陵俞仲髦荔枝辞戏作五十四韵》 明·宋珏
俞公晚好事,垂涎及荔支。
愿贬枫亭驿,甘作驿丞卑。
忘意荔熟日,端坐饱啖之。
事有谬不然,倾耳听我词。 -
59.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
60.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。