-
1.《送李汝臣同年谪官导江主簿》 宋·司马光
得丧互循环,古今昧终始。
百岁落其间,仅与毫芒似。
所以达人心,身外不复纪。
愁来若乱丝,疏解当以理。 -
2.《喜晴(一作喜雨)》 唐·杜甫
皇天久不雨,既雨晴亦佳。
出郭眺西郊,肃肃春增华。
青荧陵陂麦,窈窕桃李花。
春夏各有实,我饥岂无涯。 -
3.《前年春与独孤常州兄花时为别倏已三年矣…抒情聊以奉寄》 唐·李幼卿
近日霜毛一番新,别时芳草两回春。
不堪花落花开处,况是江南江北人。
薄宦龙钟心懒慢,故山寥落水奫沦。
缘君爱我疵瑕少,愿窃仁风寄老身。 -
4.《赠英公大师》 宋·李颂
篆高神品,秀爽天骨。
敏搆机先,谈深理窟。
溶极苍源,玄臻籀闼。
玉无疵瑕,车有輗軏。
达识圆明,灵襟洞豁。
粹禀飞星,胸挂流月。
大饮陶陶,闲游兀兀。
肯如常人,名利乾没。 -
5.《题王氏笑闲亭》 明·李存
笑者不必闲,闲者不必笑。
能笑又身闲,涉世何尔妙。
利名浩于海,好恶险成徼。
跻攀有亡命,愤郁或大叫。 -
6.《次韵正辅同游白水山》 宋·苏轼
只知楚越为天涯,不知肝胆非一家。
此身如线自萦绕,左旋右转随缫车。
误抛山林入朝市,平地咫尺千褒斜。
欲従稚川隐罗浮,先与灵运开永嘉。 -
7.《寓言九首》 宋·王安石
不得君子居,而与小人游。
疵瑕不相摩,况乃祸衅稠。
高语不敢出,鄙辞强颜酬。
始云避世患,自觉日已偷。 -
8.《次韵胡邦衡秘监》 宋·范成大
斯言向来立,千古敢疵瑕。
有命孤蓬转,何心劲箭加。
人穷名满世,天定客还家。
回首冥恩怨,虚空不著花。 -
9.《文章》 宋·陆游
文章本天成,妙手偶得之,粹然无疵瑕,岂复须人为!君看古彝器,巧拙两无施。
汉最近先秦,固已殊淳漓;胡部何为者,豪竹杂哀丝?后夔不复作,千载谁与期! -
10.《权势》 宋·张耒
权势世所重,桓温役孟嘉。
桓公自人雄,为下未足嗟。
颇怪蔡中郎,为董受疵瑕。
因之以取死,曾不念汉家。
士固感知己,尚安知其它。
搜牢则可诛,好邕自其佳。 -
11.《次韵张仲谋过酺池寺斋》 宋·黄庭坚
十年醉锦幄,酴醾照金沙。
攲眠春风底,不去留君家。
是时应门儿,紫兰茁其芽。
只今将弟妹,嬉戏牵羊车。 -
12.《代书》 宋·黄庭坚
阿熊去我时,秋暑削甘瓜。
离别日月除,莲房倒箭靫。
得书报平安,肥字如栖鸦。
汝才跃炉金,自必为镆鋣。 -
13.《比得寒疾用道士养生法治其内郡幕徐天隐遗以》 宋·毛滂
江南卑湿地,往往如长沙。
薄寒能中人,毛立噤齿牙。
初犹遭蒸炊,又似缚且檛。
淫祠乱昏俗,过福专群鸦。 -
14.《余赴官宫庠与道祖通判久聚乍散每有怀想作诗》 宋·葛立方
初拜清扬日,菰城荻始芽。
家声璜出渭,骏气马生洼。
博识该三箧,宏才记五车。
商明挈日月,文彩炫云霞。 -
15.《冯家女》 元·杨维桢
冯家女,绿发盘双鸦,乱离弃乡土。
聘入将军家,将军爱幸诸妇妒。
颜色粹美无疵瑕,掩鼻袭馀术,泪眼啼春华。
冯家女,昨日堂上人,今朝厕中鬼。 -
16.《再分韵得花字》 宋·陈造
春工几时来天涯,人间指顾成豪华。
未叹丹杏无馀葩,能事已到桃李花。
东园地胜宾尽嘉,尘边霏屑杯中霞。
将坛令下手一叉,阵势欻变常山蛇。 -
17.《送臧子与子仪之楚州告免解二首》 宋·陈造
二臧如静女,不受朱粉加。
尹姬望邢娥,宜著帝者家。
向来扬蛾眉,众喙怒以呀。
指玉谢坚洁,擘肌起疵瑕。 -
18.《再呈伯潜》 宋·赵蕃
政尔羞余子,胡然说故家。
人方笑蓝缕,君乃不疵瑕。
厚义重缟紵,空言非笠车。
委思精绝处,百链出披沙。 -
19.《重九后三日后圃黄华盛开坐客有论近世菊品日》 宋·魏了翁
南阳有佳人,被服长修姱。
黄中粲有章,秀外青无华。
圾饮晋柴桑,夕餐楚长沙。
惟与高人处,耻作流俗夸。 -
20.《中岩文老和予游字韵见寄用韵为报》 宋·晁公溯
我虽券内士,常思方外游。
未见夫铁脚,况逢钁头。
癯然只树老,隐此阴崖幽。
修竹不知夏,青松不知秋。