-
21.《次韵师厚病间十首》 宋·黄庭坚
谢公莳兰苕,真意付此物。
惠然风肯来,香为一披拂。
遥知醉吟姿,黾勉向朱绂。
搘筇橘柚黄,僧屋对像佛。 -
22.《次韵师厚病间十首》 宋·黄庭坚
身病心轻安,道肥体癯瘦。
好怀当告谁,四墙枣红皱。
负暄不可献,扪虱坐清昼。
端有真富贵,千秋万年後。 -
23.《答师厚和叔喜病起相招》 宋·韩维
韩孟天下好,祝身犹戏駏蛩。
今吾二三友,幸而得相逢。
如何病在枕,垂见月律穷。
前日始能杖,气力微春螽。 -
24.《病中漫呈师朴学士》 宋·强至
初春抱病涉新秋,叩遍医门废历酬。
小子幸灾因语怪,老夫委命独忘忧。
情知仕路多猜险,赖有君家共戚休。
药裹关心诗兴在,未应风月废吟搜。 -
25.《病后戏呈谟老禅师》 宋·李弥逊
霜髭病起叵相侵,销尽平生未了心。
一事关身俱是梦,万缘弹指已非今。
月林清影元无定,山路幽香不可寻。
唤取汤休共清夜,静听帘雨写鸣琴。 -
26.《君复处士栖大师夙有玩月泛湖之约予以卧病致》 宋·释智圆
凉风吹众木,羸病转加前。
伏枕谁相问,中秋月又圆。
清光浮远峤,冷色混平川。
不得同支许,乘舟乐浩然。 -
27.《像维那写老病阿师像请赞》 宋·释正觉
芙蓉之枝,丹山之儿。
一丝联自信,三昧约谁知。
珊瑚寒月堕影,琥珀老松流滋。
诸缘豁净兮山空秋壮,万态变通兮华丽春脂。