-
101.《病起》 宋·释智圆
秋尽积雨歇,幽忧病渐安。
眼疼嫌字小,身瘦觉衣宽。
倚杖防苔滑,开炉怯夜寒。
浮生能几日,长作水沤观。 -
102.《病起自叙》 宋·释智圆
盗跖死牖下,伯牛遭恶疾。
报应似无徵,苍苍意难悉。
及考竺干教,其旨明逾日。
业以三世论,事匪一生讫。 -
103.《蒙蔡藏用惠古风一轴叹仰不足辄赋病桐书为谢》 宋·王铚
老境忧患集,坐受衰病侵。
山林成独往,樽酒惟孤斟。
万事信已矣,灭迹栖苍岑。
对镜未免愁,寒云生岳阴。 -
104.《和林宗简除夜韵余与宗简皆病余而除夜皆赋诗》 宋·陈傅良
穷怀卿相忧,老作儿女悲。
百尔皆妄想,一粲看新诗。
短长总归尽,君阅古盛衰。
煌煌五侯家,宽作数世期。
经史或不读,名字亦奚为。
茂对乾三阳,静养月一规。 -
105.《病中喜李仲霍王子载见过》 宋·晁公溯
春风饯余寒,山雨留暝色。
杜门正卧病,俯仰空四壁。
庭空鸟雀至,窗破风雨入。
拥炉意无聊,胸次百忧集。 -
106.《喜陈行之病起》 宋·晁公溯
闭门莓苔青,欹枕风雨秋。
白日稍觉短,急景逝不留。
鸣蝉尖旧响,高槐老新柔。
吊古哀九辩,感今怀百忧。 -
107.《病起》 宋·陈杰
苦炎未了又悲秋,如此相催老即休。
病里有时乌可帝,梦中奚翅蚁能侯。
屈平正不争鸡鹜,老子真堪谓马牛。
兹理卧来尤透彻,飒然毛孔散千忧。 -
108.《癸未至节以病晚起走笔戏书纪事排闷十首》 宋·方回
重报莺花信,谁司铁炭权。
更经三度节,即满六旬年。
豪动书千纸,穷难致一钱。
不忧无穴葬,惟喜有诗传。 -
109.《丙申重九前后得今日都无病一句成十首》 宋·方回
今日都无病,清晨独倚楼。
端能常自遣,孰谓不堪忧。
老谢人间事,寒添雨后秋。
江天诗满眼,可似贾胡留。 -
110.《丙申重九前后得今日都无病一句成十首》 宋·方回
今日都无病,沉吟算此生。
誓将全晚节,懒复问修程。
畏事防忧患,收心入老成。
近时学康节,更敢竞时名。 -
111.《至后承元煇见和复次韵书病中近况十首》 宋·方回
閒居已三载,不忆旧专城。
未暇忧饥冻,唯便免送迎。
飞花棋上落,幽鸟枕前鸣。
寒极如春月,新篘绿酒成。 -
112.《百忧》 宋·方回
病骨真如削,耕畴已尽捐。
终随万形弊,何用百忧煎。
常肯事如意,恐无诗可传。
屈伸判成败,吾亦听之天。 -
113.《病稍愈戏书三十韵》 宋·方回
药滓弃盛钵,药贴堆满案。
药价殊不廉,药效一何缓。
身昔未病时,饮啖百无惮。
一病半月余,食味等土炭。 -
114.《生日病腹疾书事》 宋·方回
今年六十二,弃官八年矣。
生世业已休,来日凜无几。
孰谓尝作郡,旦暮窘薪米。
少时颇豪宕,晚乃穷如此。 -
115.《送李去病赴召》 宋·郭印
五岳四渎今异方,东西南北衣冠乡。
巽维久挽六龙驾,江浙人物无遁藏。
参井之区最遐僻,步武难依日月光。
吾皇侧席伫贤俊,紫泥屡下勤搜扬。 -
116.《子山弟因病有感喜成长句》 宋·钱时
本支兄弟十一人,眼前仅有六人存。
于中少者亦头白,世事短长难具论。
老兄年来苦多疾,安乐窝中且将息。
肯复营营供物奴,颇闻吾弟今得力。 -
117.《山甫病中归峡作此问之》 宋·舒岳祥
山甫病归峡,僧言药有瘳。
自怜三岁长,多白几分头。
水鸟工吟夜,阴蛩苦话秋。
诗人多病瘧,强饭更何忧。 -
118.《病中感兴》 宋·薛嵎
风霜岁又除,藜杖步徐徐。
儿辈忧无药,床头喜有书。
背因曝日暖,交为诉贫疎。
天定由人事,不如深闭庐。 -
119.《杂曲歌辞·游子吟》 唐·顾况
故枥思疲马,故巢思迷禽。
浮云蔽我乡,踯躅游子吟。
游子悲久滞,浮云郁东岑。
客堂无丝桐,落叶如秋霖。 -
120.《夏日夜忆张二》 唐·骆宾王
伏枕忧思深,拥膝独长吟。
烹鲤无尺素,筌鱼劳寸心。
疏麻空有折,芳桂湛无斟。
广庭含夕气,闲宇澹虚阴。
织虫垂夜砌,惊鸟栖暝林。
欢娱百年促,羁病一生侵。
讵堪孤月夜,流水入鸣琴。