-
101.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
102.《谢王詹事垂访》 唐·齐己
鸟外孤峰未得归,人间触类是无机。
方悲鹿轸栖江寺,忽讶轺车降竹扉。
王泽乍闻谭涣汗,国风那得话玄微。
应惊老病炎天里,枯骨肩横一衲衣。 -
103.《寄倪署郎中》 唐·齐己
风雨冥冥春闇移,红残绿满海棠枝。
帝乡久别江乡住,椿笋何如樱笋时。
海内擅名君作赋,林间外学我为诗。
近闻南国升南省,应笑无机老病师。 -
104.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
105.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
106.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
107.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
108.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
109.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
110.《水龙吟(寄竹西)》 宋·吕渭老
五湖春水茫茫,梦魂夜逐杨花去。
汀花岸草,佳人微笑,眼波横注。
借问刘郎,心期则甚,一成无据。
自春来泪满,挼蓝袖口,没整顿,心情处。 -
111.《行香子》 宋·辛弃疾
归去来兮。
行乐休迟。
命由天、富贵何时。
百年光景,七十者稀。 -
112.《沁园春(生日和蓬莱仙降词)》 宋·吴泳
春事阑斑,桐花烂漫,不堪凤栖。
叹交枰世道,容容是福,危航宦海,了了成痴。
邵子豪情,乐天狂态,六十六年才觉非。
邵尧夫有六十六岁吟,白乐天有六十六岁诗。 -
113.《沁园春》 宋·刘克庄
剥啄谁欤,户外一宾,布衣麻鞋。
有舌端雄辨,机锋破的,袖中行卷,锦绣成堆。
阍启上宾,侬观诸老,个主人公喜挽推。
怎奈向,今十分衰飒,非昔形骸。 -
114.《瑶池月(烟波行)》 宋·黄裳
扁舟寓兴,江湖上、无人知道名姓。
忘机对景,咫尺群鸥相认。
烟雨急、一片篷声碎,醉眼看山还醒。
晴云断,狂风信。 -
115.《瑶池月(烟波行)》 宋·黄裳
扁舟寓兴,江湖上、无人知道名姓。
忘机对景,咫尺群鸥相认。
烟雨急、一片篷声碎,醉眼看山还醒。
晴云断,狂风信。 -
116.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
117.《哨遍(陈抑齐乞致仕)》 宋·陈韡
多病倦游,在家又贫,毕竟如何是。
十万钱,骑鹤更扬州,是人间几曾有底。
算一生,大都能消几屐,劳神到老成何事。
趁齿落已双,凿丝在两,归寻闲里滋味。 -
118.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
119.《九怀》 两汉·王褒
匡机
极运兮不中,来将屈兮困穷。
余深愍兮惨怛,愿一列兮无从。
乘日月兮上征,顾游心兮鄗酆。 -
120.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。