-
101.《花心动·粉堞云齐》 宋·无名氏
粉堞云齐,度清笳、愁入暮烟林杪。
素艳透春,玉骨凄凉,勾带月痕生早。
江天苍莽黄昏後,依然是、粉寒香瘦。
动追感、西园嫩约,夜深人悄。 -
102.《雷太简遗蜀鞭》 宋·梅尧臣
蜀道山之峭壁兮,如快刀一削平无痕。
其间春雷惊龙走,竹根迸石垂虺尾,骨节瘦密风霜吞。
野夫采之缒悬蔓, -
103.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
104.《答及甫和》 宋·洪咨夔
云汉应是纪,尾艮首起坤。
直坤导岷江,略艮赴海门。
我家海之角,我行江之源。
秋月几改弦,落涨频移痕。 -
105.《高粹送糟蟹破故纸芽口占以谢》 宋·洪咨夔
无肠公子醉乡徒,风味元来蜀似吴。
便好挂门驱瘧鬼,不须诗咏血模糊。
蒲筥新芽补骨脂,雨痕照眼碧离离。
功於枸杞庵藦似,不是山人底得知。 -
106.《病中独坐》 宋·毛滂
千秋桥畔桑麻村,槐阴覆砌绿映门。
关门谁觅病居士,掩书不读愔不言。
明窗养石作幽伴,苍骨孤瘦栖秋痕。
潇湘洞庭入眼界,念随鱼鸟芦花根。 -
107.《阴晴不定简唐觐秘校并敖吴二君五首》 宋·苏辙
积雨春连夏,新晴忽复阴。
江痕涨犹在,梅气润相侵。
蕉贮还须脱,图书渐不禁。
江南旧风俗,愁绝北来心。 -
108.《秋兴二首》 宋·黄公度
秋入蒹葭霜正威,数声归雁塞痕微。
欺人白发萧萧得,未老丹枫故故飞。
胡虏乾坤多战骨,江湖风雨一蓑衣。
百年粗饭从衰朽,万事尘寰有是非。 -
109.《舣舟采石》 宋·刘过
我昔南游武昌口之山川,赤壁吊古齐安边。
又尝北抵鹤唳风声地,八公山前望淝水。
谁令舣舟牛渚矶,楼船蔽江忆当时。
周郎未战曹瞒走,谢安一笑苻坚危。 -
110.《和石田先生落花诗(二十首)》 明·唐寅
旧酒新题满袖痕,怜香惜玉竟难存。
镜中红粉春风面,烛下银屏夜雨轩。
奔月已凭丹换骨,坠楼端把死酬恩。
长洲日莫生芳草,消尽江淹黯黯魂。
¤ -
111.《赠翟提刑》 宋·李新
云麦供羞荐紫阍,里闾初识子威孙。
千年海骨蟠桃实,六日天眉画桂痕。
饱见雪霜威剑阁,行看松柏老夷门。
石麟下作人间客,故有光芒扫夕昏。 -
112.《用之相访忽忆汉孙不得一脉以死用前韵》 宋·李石
叩门剥啄涕沾襟,忽忆僧孙病骨侵。
壁上卧龙香线断,柱间题凤墨痕深。
仓皇不瞑思君眼,辗转犹希住世心。
真意自天渠信否,赠篇聊当阁中箴。 -
113.《次韵赵俞宣德石博山香台》 宋·曹彦约
水骨苔痕洞穴开,龙腾波涌碧崔嵬。
烟云静向林中起,风雨飞从海上来。
江外庐峰倾瀑布,日边鳌顶对蓬莱。
几经后火今犹在,拂拭还看贮劫灰。 -
114.《次韵苏和甫雨后观梅》 宋·魏了翁
岁寒宾友伴萧萧,客气无根已尽凋。
疏影照人骚梦冷,清香彻骨醉痕销。
话逢理到春生坐,饮为心知月满瓢。
更祝天公多雨麦,时携乐酒酹芳条。 -
115.《猿皮》 宋·徐照
路逢巴客买猿皮,一片蒙茸似黑丝。
常向小窗铺坐处,却思空谷听啼时。
弩伤忍见痕犹在,笛响谁夸骨可吹。
古树团团行路曲,无人来作野宾诗。 -
116.《汪功父聘石友》 宋·王柏
一片寒姿苍玉质,久作歙江秋水骨。
磨瑕砻垢饱风霜,袖手南游来楚国。
我曾研破青烟痕,露华半勺拖玄云。
文理细密温而淳,伯乐一顾空马君。 -
117.《管顺甫以湘竹为青奴儿贶为名湘夫人赋以谢之》 宋·李曾伯
妾家淇园北封君,劂祖慈事宗苍筼。
子孙异代贞节闻,枝分一派从南巡。
千古流落湘江滨,几番雨露敷新荣。
斑斑不改啼红痕,膏煎漆伐悔自矜。 -
118.《吊单方庵墓》 宋·陈著
方庵居士死,归骨白云根。
霜暑三年别,风流万古存。
月梁空夜梦,宿草长春痕。
松底幽兰发,清香是梦魂。 -
119.《和刘后村杂兴》 宋·胡仲弓
出处难为卜筮谋,植鳍无复转岩求。
清风不度麒麟阁,明月空沈鹦鹉洲。
采石仅埋吟骨在,新亭犹带泪痕羞。
书生慷慨谈时事,未必膺门肯见留。 -
120.《山中梅花》 宋·马廷鸾
霜崖雪壁花千树,玉骨冰魂月一痕。
芳洁不为尘土涴,琼英跕跕堕云根。