-
21.《过白彪访沈次律有感十六韵》 宋·张元干
天骄毒中原,国势苦日削。
一为虚声摇,颠沛几失脚。
翠华栖海隅,虎戯亦太虐。
忽闻哀痛诏,迸泪向寥寞。 -
22.《和曾吉甫四明见寄二首》 宋·吴芾
风烟浩荡甬东州,方羡公为烂漫游。
岂料连宵垂雨脚,未容杲日出云头。
扶藜登眺心应在,隐几吟哦趣更幽。
遥想乍晴须痛赏,诗成还肯寄来不。 -
23.《次韵翁处度同游北山》 宋·楼钥
两夫持鎌行我先,巧寻径路其智专。
我扶枯藤衣短后,意气已出层峰巅。
何郎鲍叔饱经历,胜处一一手自编。
我携旧记访陈迹,正恐急景不得延。 -
24.《思归》 宋·虞俦
风雨连朝作伴牢,只堪痛饮读离骚。
谁知老境侵腰脚,早是多情惜鬓毛。
杖屦出门还有碍,簿书堆案敢辞劳。
年来俯仰终无补,尚欠归田一著高。 -
25.《雨中有怀》 宋·赵蕃
春风吹雨暗连朝,闻道溪南欲断桥。
忍使碧桃抛密蕊,更堪高柳折轻条。
成都旧日空存壁,陋巷归来只挂瓢。
想见诸公方痛饮,坐看云脚度山腰。 -
26.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
27.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
有时堆堆坐禅,有时一向打哄。
年来行脚衲僧,都是个般病痛。
报君知,休打哄。
入门拚却个浑身,头头自有生蛇弄。 -
28.《颂古十首》 宋·释法薰
客居三月不论玄,水牯朝昏痛著鞭。
拽脱鼻绳无觅处,山童走得脚皮穿。 -
29.《自赞》 宋·释如净
乌龟壳空索索,打一钻响剥剥。
也是张拳嚇野狐,描邈出来增丑恶。
虽然三十年后,只管有人卜度。
突出娑婆世界,一枚真个村头。 -
30.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
31.《颂一首》 宋·张九成
春天夜月一声蛙,撞破虚空共一家。
正恁麽时谁会得,岭头脚痛有玄沙。