-
121.《念奴娇(山河)》 宋·柴望
登高回首,叹山河国破,于今何有。
台上金仙空已去,零落逋梅苏柳。
双塔飞云,六桥流水,风景还依旧。
凤笙龙管,何人肠断重奏。 -
122.《金盏子(四时怀古秋词)》 宋·陈著
眼底时光,奈老来、如何奈得秋何。
黄叶最多情,天分付、凉意一声先做。
是处著露莎蛩,也酸吟相和。
新雁想,飞到故都徘徊,未忍轻过。 -
123.《金盏子(四时怀古秋词)》 宋·陈著
眼底时光,奈老来、如何奈得秋何。
黄叶最多情,天分付、凉意一声先做。
是处著露莎蛩,也酸吟相和。
新雁想,飞到故都徘徊,未忍轻过。 -
124.《惜分飞》 宋·陈允平
钏阁桃腮香玉溜。
困倚银床倦绣。
双燕归来后。
相思叶底寻红豆。
碧唾春衫还在否。
重理弓弯舞袖。
锦藉芙蓉皱。
翠腰羞对垂杨瘦。 -
125.《恋绣衾》 宋·陈允平
银鸳金凤画暗销。
晓帘栊、新翠渐交。
算多少、相思恨,被东风、吹上柳梢。
罗窗夜夜梨花瘦,奈月明、香梦易消。
便拟倩、题红叶,趁落花、流过谢桥。 -
126.《瑞龙吟》 宋·陈允平
长安路。
还是燕乳莺娇,度帘迁树。
层楼十二阑干,绣帘半卷,相思处处。
漫凭伫。 -
127.《风流子》 宋·陈允平
阑干休去倚,长亭外、烟草带愁归。
正晓阴帘幕,绮罗清润,西风环佩,金玉参差。
深院悄,乱蝉嘶夏木,双燕别春泥。
满地残花,蝶圆凉梦,半亭落叶,蛩感秋悲。 -
128.《四园竹》 宋·陈允平
昏昏瞑色,乱叶拥云扉。
渚兰风润,庭桂露凉,香动秋帏。
独向闲亭步月,阑干瘦倚,此情惟有天知。
纵如其。 -
129.《塞垣春》 宋·陈允平
草碧铺横野。
带暝色、归鞍卸。
烟葭露苇,满汀鸥鹭,人在图画。
渐一声雁过南楼也。 -
130.《疏影(梅影)》 宋·周密
冰条木叶。
又横斜照水,一花初发。
素壁秋屏,招得芳魂,仿佛玉容明灭。
疏疏满地珊湖冷,全误却、扑花幽蝶。 -
131.《夷则商国香慢(赋子固凌波图)》 宋·周密
玉润金明。
记曲屏小几,翦叶移根。
经年汜人重见,瘦影娉婷。
雨带风襟零乱,步云冷、鹅筦吹春。 -
132.《露华》 宋·王沂孙
晚寒伫立,记铅轻黛浅,初认冰魂。
绀罗衬玉,犹凝茸唾香痕。
净洗妒春颜色,胜小红、临水湔裙。
烟渡远,应怜旧曲,换叶移根。 -
133.《清平乐(舒州)》 宋·黎廷瑞
秋怀骚屑。
卧听萧萧叶。
四壁寒蛩吟不歇。
旧恨新愁都说。
疏疏雨打栖鸦。
月痕犹在窗纱。
一夜西风能紧,明朝瘦也黄花。 -
134.《早梅芳近》 宋·仇远
碧溪湾,疏竹外,正小春天气。
绿珠羞涩,半吐椒红可人意。
月香传瘦影,露脸凝清泪。
笑倡条冶叶,怕冷尚贪睡。 -
135.《木兰花慢(赵鹤心问余近况,书以寄之)》 宋·张炎
目光牛背上,更时把、汉书看。
记落叶江城,孤云海树,漂泊忘还。
悬知偶然是梦,梦醒来、未必是邯郸。
笑指萤灯借暖,愁怜镜雪惊寒。 -
136.《月下笛(寄仇山村溧阳)》 宋·张炎
千里行秋,支筇背锦,顿怀清友。
殊乡聚首。
爱吟犹自诗瘦。
山人不解思猿鹤,笑问我、韦娘在否。 -
137.《蝶恋花》 宋·王采
晕绿抽芽新叶斗。
掩映娇红,脉脉群芳后。
京兆画眉樊素口。
风恣别是闺房秀。
新篆题诗霜实就。
换得琼琚,心事偏长久。
应是春来初觉有。
丹青传得厌厌瘦。 -
138.《石州词》 宋·胡松年
歌阕阳关,肠断短亭,惟有离别。
画船送我薰风,瘦马迎人飞雪。
平生幽梦,岂知塞北江南,而今真叹河山阔。
屈指数分携,早许多时节。 -
139.《鹧鸪天》 宋·蔡楠
病酒厌厌与睡宜。
珠帘罗幕卷银泥。
风来绿树花含笑,恨入西楼月敛眉。
惊瘦尽,怨归迟。
休将桐叶更题诗。
不知桥下无情水,流到天涯是几时。 -
140.《西江月》 宋·向滈
竹寺青灯永夜,江城黄叶高秋。
当时文物尽交游。
更为笛声怀旧。
牢落一生羁思,风流万斛诗愁。
强邀从事到青州。
酒病绵绵越瘦。