-
101.《声声慢(九日松涧席)》 宋·周密
橙香小院,桂冷闲庭,西风雁影涵秋。
凤拨龙槽,新声小按梁州。
莺吭夜深啭巧,凝凉云、应为歌留。
慵顾曲,叹周郎老去,鬓改花羞。 -
102.《阮郎归》 宋·徐照
绿杨庭户静沉沉。
杨花吹满襟。
晚来闲向水边寻。
惊飞双浴禽。
分别后,忍登临。
暮寒天气阴。
妾心移得在君心。
方知人恨深。 -
103.《酹江月 吴山怀古》 元·汪斌
登临遐眺,叹当年、一夜朔风狼藉。
石塔镇南人共怒,怒气上轰霹雳。
废苑荒凉,粉墙颓圮,万事空陈迹。
阙庭何在,钟声敲断岑寂。 -
104.《木兰花慢 春日独游西溪》 元·胡祗*
爱西溪花柳,红灼灼,绿阴阴。
更细水园池,修篁门巷,一径幽深。
春风一声啼鸟,道韶华、一刻抵千金。
飞絮游丝白日,忍教寂寞消沉。 -
105.《念奴娇 九日,同府学诸君饮王氏园 以上西严》 元·张之翰
二年重九,算都向、江北江南虚度。
鸿雁来时秋最好,底用千愁万绪。
九朵青山,几尖白塔,何限登临处。
今朝乘兴,也和诗客凝伫。 -
106.《佛手岩》 明·李日华
上方台殿此登临,钟鼓沉沉万木深。
三楚白云生佛手,九江寒月照禅心。
倒崖有地开兰若,绝壁无门扣竹林。
安得舍身从老衲,蒲团终日观黄金。 -
107.《秋怀》 宋·江休复
西风万里至,旷然天地秋。
暮雨生夕凉,百虫鸣啾啾。
楚山晓苍苍,楚水亦悠悠。
骚人试登临,感物增离尤。 -
108.《嘉泰癸亥夏陪县尹双湖唐仲谋饮寒亭》 宋·李大光
栈阁横空杳霭间,登临酒罢怯凭阑。
露零万瓦交光渥,月挂千峰倒影寒。
谷煦如春居亦易,亭凉宜夏到乎难。
垂檐星斗方争席,好向天门刷羽翰。 -
109.《白石山》 宋·林斗南
路迥萦纡行木杪,脚力穷时山更好。
苦吟转觉嘉句悭,远望方知众山小。
登临自昔知几人,留题暗苔新事物。
吁嗟开辟岁时久,名字湮没多无闻。 -
110.《游虎丘》 宋·裴良杰
顾我江湖旧壮怀,家林终是事尘埃。
登临直到秋方好,行乐只因山远来。
剑石池边须笑适,花亭月下约徘徊。
自惭俗驾非名胜,窃恐山灵为勒回。 -
111.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
112.《高山堂和节度使梁公韵》 宋·史安之
阁凭嵬构敞杆扃,一望尘凡目暂醒。
岩嶂远供千叠翠,松篁还耸四时青。
登临雅爱恣吟笔,图画尤宜作座屏。
我欲从君游未得,壮心方欲翥南溟。 -
113.《司空山歌》 宋·释择崇
司空山,在云外,时人到得方自在。
我今随力幸登临,四顾巍巍无向背。
绝遮拦,难比况,千山万山齐恃仰。
九夏炎炎雪正飞,三冬飒飒华初放。 -
114.《游齐山寺》 宋·苏元鼎
秋浦齐山寺,峰峦楚楚长。
岩根堆雁塔,溪角架虹梁。
雨过闻幽磬,云开见上方。
苔侵石磴滑,花拥洞门香。 -
115.《制胜楼》 宋·王延禧
夔子城新筑,长江便作壕。
欲兼诸面敌,故起北楼高。
即旧基仍峻,因时力不劳。
青天才咫尺,翠壁似周遭。 -
116.《杭山八景》 宋·章鉴
一邦佳景萃峰头,宇宙钟灵自有由。
银竹霏霏山气盛,火轮颗颗水光浮。
年逢旱涝他方苦,世际丰穰此处优。
瞻望巍峨殊不远,登临仿佛帝王州。 -
117.《六和塔》 宋·章仙岩
六和塔上一登临,当景江山入兴深。
云出云归天自在,潮来潮去水无心。
东南船{左舟右览}风方顺,西北楼台日向阴。
壮矣帝居吴越旧,未甘河洛久湮沉。 -
118.《怀友李衜行》 宋·赵希东
鸥聚情方洽,如何又别离。
盍簪无甚乐,判袂觉凄其。
有约常逾岁,相逢未有期。
登临閒散处,怅望日轮西。 -
119.《窗中度落叶(青溪社题)》 明·张文柱
袅袅回风下,萧萧薄岁阴。
一山方隐几,片雨自前林。
重以轻霜色,凄其入曲心。
高居尚摇落,不敢更登临。 -
120.《次韵酬朱昌叔五首》 宋·王安石
乌榜登临兴未休,共言何许更消忧。
联裾萧寺寻真觉,方驾孙陵吊仲谋。
语罢每开欢笑口,诗来仍掉苦吟头。
已知轩冕真吾累,且可追随马少游。