-
221.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
222.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
223.《游嵬石山寺》 宋·岳飞
嵬石山前寺,林泉胜景幽。
紫金诸佛相,白雪老僧头。
潭水寒生月,松风夜带秋。
我来属龙语,为雨济民忧。 -
224.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
225.《梅花 其二》 元·王冕
江南十月天雨霜,人间草木不敢芳。
独有溪头老梅树,面皮如夷生光芒。
朔风吹寒珠蕾裂,千花万花开白雪。
仿佛瑶台群玉妃,夜深下踏罗浮月。 -
226.《和江进之杂咏四首》 明·袁宏道
六尺莎阶九尺庐,玄毫白楮任生疏。
花前屡泛摈愁酒,架上聊存引睡书。
蕲细竹纹如浪滑,吴绡寒纬似云舒。
幽窗一枕腾腾去,炼佛求仙事总虚。 -
227.《题龙隐岩》 宋·方信孺
春波饱微渌,斗柄函空明。
方舟贯岩腹,鹅鹳相酬鸣。
仰窥穹窿顶,宛转百怪呈。
仅余鳞甲碎,不见头角狞。 -
228.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
229.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
230.《诗一首》 宋·蔡襄
万叠青山拔空起,一道长江清澈底。
隔岸苍茫不见人,人家多在晴云里。
匡庐五老蓬莱山,沧洲白鹭烟波间。
随风客棹任来去,落日樵歌自往还。 -
231.《经史阁四言诗》 未知·张衡
玄黄氤氲,混沌未死。
道隐冥默,文郁雕跂。
蚩蚩熙熙。
结绳而治。 -
232.《天魔舞》 明·瞿佑
承平日久寰宇泰,选伎徵歌皆绝代。
教坊不进胡旋女,内廷自试天魔队。
天魔队子呈新番,似佛非佛蛮非蛮。
司徒初传秘密法,世外有乐超人间。 -
233.《游鸿庆寺》 宋·韩绛
久旱雨初足,乐游春正深。
喧阗观士女,清旷入山林。
佛界云成宝,僧园地布金。
方塘探子石,高阁会宾簪。 -
234.《龙隐岩》 宋·李师中
春波饱微绿,斗柄涵虚明。
方舟贯岩腹,鹅鹳相酬鸣。
仰窥穹窿顶,宛转百怪呈。
仅余鳞甲碎,不见头角狞。 -
235.《金山行》 宋·郭祥正
金山杳在沧溟中,雪崖冰柱浮仙宫。
乾坤扶持自今古,日月仿佛悬西东。
我泛灵槎出尘世,搜索异境窥神功。
一朝登临重叹息,四时想像何其雄。 -
236.《龙多仙》 宋·刘望之
金船载山知有无,大千浮空佛所书。
何人夜继海山臂,一手挈置西南隅。
白虹发晴涪水现,翠凤下晓巴山趋。
亮哉何邦实有此,但恐□舞皆凡姝。 -
237.《冰韵端夫闻江北水磨》 宋·邹浩
万事根本安装难明,声之所发由声声。
不有智者抉其□,直如宝剑埋丰城。
风生风济孰嘘吸,制作解成琴与筝。
矧兹江汉泻荆楚,含桃初熟飞流莺。 -
238.《海棠》 宋·周弼
海棠最佳须老丛,远及百年花始红。
历看名葩此为盛,刚柯硬叶交相映。
倚石攒青二三丈,雨膏倒吸胭脂上。
仿佛璇霄发曙光,细族蓬莱绣旗仗。 -
239.《净惠院》 宋·章谦亨
净惠荒涼寺,平林浅阜閒。
殿存碧支佛,门对赭亭山。
绕屋竹阴翠,沿阶苔晕斑。
雨中来托宿,却羡白鸥闲。 -
240.《寿宗室》 宋·吴势卿
海珠吐月海水红,翠竹岩近蓬莱宫。
晨游东华天帝所,望舒前导参丰隆。
帝曰炎图亿万载,往哉汝谐盘石宗。
授之虹玉金斗印,一佛出世群仙从。