-
661.《三泉驿舍》 宋·陆游
残钟断角度黄昏,小驿孤灯早闭门。
霜气峭深摧草木,风声浩荡卷郊原。
故山有约频回首,末路无归易断魂。
短鬓萧萧不禁白,强排幽恨近清樽。 -
662.《夏日北榭赋诗弈棋欣然有作》 宋·陆游
异事严州省见稀,幅巾阑角立多时。
青林白鸟自成画,急雨好风当有诗。
酷信医方逢酒怯,强驱吏牍坐衙迟。
悠然笑向山僧说,又得浮生一局棋。 -
663.《早凉熟睡》 宋·陆游
灵台虚湛气和平,投枕逡巡梦即成。
屋角鸣禽呼不觉,手中书册堕无声。
百年日月飞双毂,千古山河战一枰。
赖有莲峰遗老在,白云深处主齐盟。 -
664.《无咎兄郡斋燕集有诗末章见及敬次元韵》 宋·陆游
城楼画角吹晚晴,梅花堕地草欲生。
绮盘翠杓春满眼,我胡不乐君将行。
君归吾党共增气,往往怪我衰涕横。
我来江干交旧少,见君不啻河之清。 -
665.《闲中富贵》 宋·陆游
天为疏慵剩与闲,一庵青嶂白云间。
衲僧过别归庐阜,羽客来寻说华山。
冬笋生林龙(左角右戢),寒泉落涧佩珊珊。
俗人自是无因到,虽设柴门不上关。 -
666.《思故庐》 宋·陆游
平生一束书,不为屋庐计。
微官寄邮传,俯仰阅半世。
草堂白云边,日夜长松桂。
柴门入幽梦,落日乱蝉嘒。
宦游有何好,海角愁瘴疠。
拂衣便可耳,勿使老春荠。 -
667.《东津》 宋·陆游
岁暮涪江水归壑,白沙渺然石荦角。
蜀天常燠少雪霜,绿树青林不摇落。
阑干诘曲临官道,烟霭参差望城郭。
打鱼斫脍修故事,豪竹哀丝奉欢乐。
乐莫乐於新相知,美人一笑回春姿。
四方本是丈夫事,安用一生无别离。 -
668.《秋夜歌》 宋·陆游
书生白首无处著,病卧空斋夜萧索。
茶铛飕飕候汤熟,灯檠簌簌看烬落。
山童唤起已复倒,顾影自笑如孤鹤。
人言富贵堕骇机,一生穷愁正不恶。
架上故裘破见肘,床头残酒倾到脚。
问君何以鏖霜风,悠然卧听山城角。 -
669.《夜观秦蜀地图》 宋·陆游
往者行省临秦中,我亦急服叨从戎。
散关摩云俯贼垒,清渭如带陈军容。
高旌缥缈严玉帐,画角悲壮传霜风。
咸阳不劳三日到,幽州正可一炬空。 -
670.《夜雨感怀》 宋·陆游
老来每惜岁峥嵘,几为巴歌判宿酲。
白帝草生时入梦,锦官花重更关情。
帘疏夜雨侵灯晕,枕冷秋风递角声。
定许何时理归棹,酒狂犹解赋芜城。 -
671.《晚登望云》 宋·陆游
晚来烟雨暗江干,烽火遥传画角残。
看镜功名空自许,上楼怀抱若为宽。
青枫摇落新秋令,白发凄凉旧史官。
饱见少年轻宿士,可怜随处强追欢。 -
672.《望雨》 宋·杨万里
云兴惠山顶,雨放太湖脚。
初愁望中远,忽在头上落。
白羽障乌巾,衣袖已沾渥。
归来看檐溜,如泻万仞岳。 -
673.《不寐四首》 宋·杨万里
老来只愿酒难醒,酒力才醒梦便惊。
露滴新寒欺病骨,宦游如梦记平生。
深山五鼓鸡吹角,落月一窗鹅打更。
等待晓光琱好句,晓光未白句先成。 -
674.《登凤凰台》 宋·杨万里
千年百尺凤凰台,送尽潮回凤不回。
白鹭北头江草合,乌衣西面杏花开。
龙蟠虎踞山川在,古往今来鼓角哀。
只有谪仙留句处,春风掌管拂蛛煤。 -
675.《郭母孺人李氏挽歌辞》 宋·杨万里
李郭俱名族,华姻合两家。
槁砧巾角雨,郎罢笔头花。
树秀庭双玉,荪荣砌百芽。
半生冰雪节,再赋白山茶。 -
676.《食菱》 宋·杨万里
鸡头吾弟藕吾兄,头角崭然也不争。
白璧中藏烟水晦,红裳左祖雪花明。
一生子木非知已,千载灵均是主盟。
每到炎官张火伞,西山未当圣之清。 -
677.《观小儿戏打春牛》 宋·杨万里
小儿著鞭鞭土牛,学翁打春先打头。
黄牛黄蹄白双角,牧童缘蓑笠青篛。
今年土脉应雨膏,去年不似今看乐。
儿闻年登喜不饥,牛闻年登愁不肥。
麦穗即看云作帚,稻米亦复珠盈斗。
大田耕尽却耕山,黄牛从此何时闲? -
678.《和石湖居士范至能与周子充夜游石湖松江诗韵》 宋·杨万里
石湖醉眼小太空,乌纱白紵双鬓蓬。
翰林来从昭回上,满袖天香山水中。
青山半边日欲没,珠宫涌出初圜月。
两仙一棹软琉璃,碎撼广寒桂花雪。 -
679.《寄朱元晦长句,以牛尾狸、黄雀冬猫笋伴书》 宋·杨万里
大武尾裔名季狸,目如点漆肤凝脂。
江夏无双字子羽,九月授衣先著絮。
何如苗国孤竹君,排霜傲雪高拂云。
子孙总角遁归根,金相玉质芝兰芬。
三士脂韦与风节,借箸酒池俱胜绝。
先生胸次有皂白,一醉不须向人说。 -
680.《七月十二日夜登清心阁醉吟》 宋·杨万里
小楼秋夜月明底,仰不见天惟见水。
岸巾独立四无人,白月青天伴杨子。
谁知横玉作秋声,一声吹尽九陌尘。
月轮半仄吾未睡,楼角风生凉杀人。